بر اساس سوابق موزه مصر قاهره، او برای اولین بار در سال 1916 در قبرستانی مورد استفاده از 332 قبل از میلاد تا 30 قبل از میلاد در ناگ الحسی، جنوب مصر کشف شد.
او به گاردین گفت: “فقدان ختنه جالب است زیرا ممکن است چیزی در مورد قومیت او به ما بگوید – مصری ها معمولاً قبل از سن 13 سالگی ختنه می شدند.”
یک برگ زبانه ای طلایی نیز در دهان پسر گذاشته شد. این باعث شد که پسر پس از مرگ با خدایان صحبت کند.
-
این تیم متوجه شد که به اصطلاح “پسر طلایی” با طلا و سنگ های نیمه قیمتی مومیایی شده است. چهل و نه طلسم محافظ دقیقاً در سه ستون بر روی بدن او قرار داده شده بود که نشان می داد او ثروتمند و دارای موقعیت بالایی است.
سلیم گفت که این ممکن است نشان دهد که مصریان باستان فقط در بزرگسالی ختنه می شدند.
سلیم گفت که یک طلسم به شکل اسکراب در نزدیکی قلب پسر، که با آیاتی از کتاب مردگان حکاکی شده بود، به او کمک می کرد در زندگی پس از مرگ با مهربانی قضاوت شود.
او گفت، از آنجایی که این مومیایی مزاحم نشده است، بینش منحصر به فردی را در مورد چگونگی مومیایی کردن با دقت بر روی بدن برای محافظت از مرده ارائه می دهد.
تعویذ برای محافظت از مردگان
هر حرز معنای خاصی برای محافظت از پسر داشت که در زمان مرگ حدوداً 14 یا 15 ساله بود.
حرز اسکرابی برای قلب و زبان طلایی برای گفتار
این کودک با نام مستعار “پسر طلایی” با 49 طلسم محافظ مومیایی شد.
-
اجسموند گفت که این پسر «شاهد عینی غروب تمدن مصر باستان، احتمالاً آشفتگیهای دوران آخرین پادشاهان بطلمیوسی، و شاید حتی احیای کوتاهی از عظمت مصر در دوران سلطنت کلئوپاترا» بوده است.
این کشف نادر روشن می کند که چگونه مومیایی کنندگان از طلسم برای محافظت از مردگان در زندگی پس از مرگ استفاده می کردند.
اسکراب قلب در فصل 30 کتاب مردگان ذکر شده است، در آخرت هنگام قضاوت درگذشته و وزن کردن قلب در برابر پر معات بسیار مهم بود. سلیم گفت دستور بدهید.
نتایج در روز سه شنبه در مجله معتبر Frontiers in Medicine منتشر شد.
اما سلیمه اکرام، رئیس مصر شناسی دانشگاه آمریکایی قاهره، نظریه دیگری دارد.
طلسم های دیگر نقش های حفاظتی متفاوت دیگری داشتند. یک طلسم “فلاسک” نشان دهنده حمل آب مقدس در زندگی پس از مرگ است. یک طلسم “Djed” که نشان دهنده ستون فقرات خدای اوزیریس است، احیای ایمن متوفی را تضمین می کرد. یک طلسم “زاویه راست” تعادل و تسطیح را برای متوفی به ارمغان آورد.
یکی دیگر از یافته های غیرمنتظره مربوط به آلت تناسلی پسر است. سلیم گفت که این اسکن نشان می دهد که پسر ختنه نشده است. این برخلاف شخصیت بلندپایه دیگری، پادشاه آمنهوتپ اول است که سلیم نیز او را مطالعه کرده است.
سلیم در یک بیانیه مطبوعاتی گفت: “صندل ها احتمالاً برای این بوده اند که پسر بتواند از تابوت خارج شود.”
او گفت: «این مطالعه اطلاعات ارزشمندی در مورد چگونگی زندگی، مردن مصریان باستان و آنچه که فکر میکردند در آینده رخ خواهد داد، ارائه میکند.
صندل های ساخته شده برای پیاده روی
سلیم به اینسایدر گفت: «صندلهای طلایی نیز در مقبرههای سلطنتی یافت شد؛ مثلاً توتموس سوم.
نام او تا کنون نامشخص است. سلیم گفت، اما دانشمندان در حال مطالعه دقیق تابوت او هستند تا سرنخ های بیشتری در مورد اینکه او کیست پیدا کنند.
وی افزود: اسکراب قلب در قیامت قلب را خاموش کرد تا بر آن مرحوم شهادت ندهد.
Wojciech Ejsmond، مصر شناس از پروژه مومیایی ورشو که در این مطالعه شرکت نداشت، در ایمیلی به Insider گفت: این یافته ها “هیجان انگیز” هستند.
عکس ها داخل مومیایی یک نوجوان جوان مربوط به 2300 سال پیش را نشان می دهد.
او گفت: «در حین مومیایی کردن، مومیاییکنندگان دعا میخواندند و آیاتی از «کتاب مردگان» را میخواندند و تعویذ را در داخل مومیایی یا بین بستهبندیها قرار میدادند.