یک روز دیگر از دست دادن در اوکراین

ویکتور که زانو زده بود، آنچه از همسرش باقی مانده بود را در آغوش گرفت، یک دستش روی شانه‌ی او قرار داشت و چانه‌ی خمیده‌اش به شن روی صورتش فشار داده بود.

«ببین، تو پر از خون شده ای. مردم باید او را ببرند.»

“بابا برو.”

داخل کیفی که روی نیمکت رها شده بود، موبایلی زنگ خورد.

ناتالیا کولسنیک، مانند سایر ساکنان، یاد گرفت که با خطرات زندگی کند. سپس، در یک حیاط پر از علف در یک پنجشنبه گرم و عرق ریخته، گلوله باران او را گرفت.

خارکف، اوکراین (AP) – او برای غذا دادن به گربه ها بیرون رفته بود که گلوله باران شروع شد.

“من نمی توانم بروم.”

ویکتور شروع به بستن کیسه بدن کرد، سپس اولین پاسخ دهندگان کار را به دست گرفتند.

“چه چیزی را نمی فهمم؟” پسر گفت «این مادر من است. بابا لطفا بابا لطفا.»

___

داستان ادامه دارد

«چرا این افراد کشته شدند؟ وحشتناک. سرگئی پرشین همسایه گفت: حالم به هم می‌خورد. هر شب 10 بار از خواب بیدار می شویم و منتظر می مانیم که آنها شروع به تیراندازی کنند. این حرامزاده ها چه کار می کنند؟ در اینجا ساختمان های مسکونی وجود دارد. چرا اینجا تیراندازی می کنند؟ اینجا چیزی نیست.»

او یکی از سه جسد روی زمین پر از زباله بود.

بعدازظهر بود، محله ای مسکونی، زمانی برای انجام کارها. اما هیچ چیز معمولی در مورد زندگی در نزدیکی خط مقدم در اوکراین وجود ندارد.

در حالی که همسایه ها از لبه یک مزرعه نظاره گر بودند، و در حالی که مقامات شکار معمولی خود را برای یافتن ترکش آغاز کردند، ویکتور روی نیمکت تنها ماند تا گریه کند.

التماس ادامه داشت. ویکتور دوباره دست پسرش را کنار زد.

تا روز یکشنبه، دفتر حقوق بشر سازمان ملل حداقل 4889 غیرنظامی را که از زمان تهاجم روسیه در سراسر اوکراین کشته شده اند، راستی آزمایی کرده است، این تعداد احتمالاً تعداد زیادی را نشان می دهد.