او گفت: «آنها او را نمی شناختند.
اکنون کوهبرگر، 28 ساله، با اتهامات قتل مواجه است، متهم به ورود مخفیانه به خانه مشترک دانشجویان در نزدیکی محوطه دانشگاه در مسکو، آیداهو، و کشته شدن چهار نفر از آنها در نیمه شب. در زمان قتل، کوهبرگر در ترم اول دوره دکترای خود در دانشگاه ایالتی واشنگتن بود که با ماشین 15 دقیقه از محل جنایت فاصله داشت.
او از طریق وکیل خود بر بی گناهی خود تاکید کرده و روز پنجشنبه از حق خود برای رسیدگی مقدماتی فوری چشم پوشی کرد. یک قاضی تاریخ ژوئن را برای جلسه دادگاه تعیین کرد، زمانی که دادستان برای اثبات دلایل محتمل برای محاکمه او به اتهام قتل، شواهدی را ارائه خواهد کرد.
او نوشت: “من بیشتر در مسیر برخورد با مجرمان برجسته فکر می کنم.” “مشاوره.”
کوهبرگر در ماه مه 2018 به بیلیس، که از کلاس هشتم با او دوست بود، نوشت: «من فقط زمانی استفاده می‌کردم که در حالت خودکشی عمیق بودم. «از آن زمان واقعاً چیزهای زیادی یاد گرفتم. هیچ فرد زنده ای نمی تواند مرا متقاعد کند که از آن استفاده کنم.» کوهبرگر اواخر همان روز موضوع را پیگیری کرد و به بایلیس گفت که دو سال است مواد مخدر را ترک کرده است و طبق تصاویری از مکالمه آنها در فیس بوک مسنجر به او گفت که دیگر به مصرف مواد مخدر خود اشاره نکند.
در زمان حمله دو هم اتاقی دیگر در خانه بودند اما آسیبی ندیدند. یکی از آنها به پلیس گفت که حوالی ساعت 4 صبح صدای گریه و صدایی را شنیده بود و در اتاق خوابش را باز کرد و مردی را دید که لباس مشکی پوشیده و ماسک به تن داشت و طبق سوگندنامه پلیس از کنار او به سمت در پشتی خانه می رفت. هم اتاقی خودش را در اتاقش حبس کرد و معلوم نیست بعد از آن چه کرد، اما تا قبل از ظهر هیچکس در آپارتمان با 911 تماس نگرفت.
از جمله جزئیاتی که هفته گذشته در سوگندنامه پلیس فاش شد، این بود که کوهبرگر، پاییز گذشته، برای کارآموزی با اداره پلیس پولمن، واشنگتن، جایی که در حین تحصیل در ایالت واشنگتن زندگی می کرد، درخواست داده بود. مقامات از بیان اینکه آیا او دوره کارآموزی را گذرانده است خودداری کرده اند.
کوهبرگر در یک پیام از اکتبر 2018 نوشت که به مطالعه مجرمان علاقه مند است. او گفت که دوست دارد در دستگیری مجرمان خشن مشارکت داشته باشد، اما یافتن چنین شغلی می تواند دشوار باشد.
آرنتز به یاد می آورد: «او هیچ نانی نمی خورد و فقط میوه های خاصی می خورد. “این بسیار محدود کننده بود.”
توماس آرنتز که در دوران دبیرستان با کوهبرگر دوست بود، گفت: «می‌دانم این چیزی بود که واقعاً او را آزار می‌داد. او اساساً به حدی رسیده بود که در مورد آن عصبی بود.»
دکتر فرانچسکا پولدا، متخصص مغز و اعصاب و محقق در کینگز کالج لندن که متخصص برف بصری است، گفت که این موضوع به قدری کم درک شده است که بین دانشمندان بحث بر سر اینکه آیا آن را یک بیماری بنامیم وجود دارد یا خیر. اما پولدا با افرادی کار کرده است که این بیماری را ناتوان کننده می دانند.
دوستان قبلا کوهبرگر را دارای تمایل روشنفکری توصیف کرده اند، اما گفته اند که او گاهی اوقات ظالم و عصبانی می شود. در ایالت واشنگتن، همسالانش می‌گویند که او برخی از افراد را با عادت به توضیح بیش‌ازحد رتبه‌بندی می‌کند، و وقتی با همکلاسی‌های زنش صحبت می‌کرد، به‌ویژه توهین آمیز به نظر می‌رسید.
او گفت: “ما هنوز نمی دانیم چه چیزی باعث آن می شود.” ما فقط باید تحقیقات بیشتری انجام دهیم.»
او در سال 2011، زمانی که 16 سال داشت، نوشت: “من احساس می کنم یک کیسه گوشت ارگانیک بدون ارزش شخصی هستم.” مثل این است که من به یک بازی ویدیویی نگاه می کنم، اما کمتر.»
کوهبرگر گفت که فقدان احساسات او تقریباً همزمان با علائم بصری برف در سپتامبر 2009 آغاز شده بود و یکی از دوستان او را به یاد می آورد که دائماً در مورد دید فازی خود صحبت می کرد.
پاسکوا به یاد می آورد: «ما به یک بن بست می رسیدیم و چراغ های نارنجی آن ها را می دیدیم و برایان می گفت: «از این طرف برو!»». او می‌گفت: «ما به دردسرهای زیادی خواهیم افتاد.»
شانون گری، وکیل خانواده گونکالوس، گفت که اعضای خانواده در جستجوی اطلاعاتی بوده اند که ممکن است ارتباط بین قربانیان و کوهبرگر را نشان دهد، اما هیچ ارتباطی پیدا نشده است.
پاسکوا گفت همسرش که در سال کوهبرگر بود، به یاد داشت که کوهبرگر زمانی که در دبیرستان بود سنگین‌تر بود و به خاطر وزنش مورد آزار و اذیت قرار می‌گرفت. (کوهبرگر در سال 2011 در انجمن آنلاین نوشت که نیمی از وزن بدن خود را از دست داده است.) و پاسکوا به یاد می آورد که در یک مورد او را مسخره کرده است و به کوهبرگر گفته است که به سمت دروازه های جامعه خصوصی در برف برود تا مقداری هروئین از او دریافت کند. وقتی او ظاهر شد آنجا نباشد.
در نهایت، پاسکوا گفت، پدر کوهبرگر زمانی که او تماس می‌گرفت، تلفن را برمی‌داشت، و یک بار گفت که پسرش «در یک مأموریت فوق‌مخفی» است، که پاسکوا متوجه شد که او در دوره توانبخشی است.
در سال 2012، به نظر می رسید که کوهبرگر یاد می گیرد که با این مشکل زندگی کند. او که خوشبین تر به نظر می رسید، در انجمن نوشت که بیماری خود را پذیرفته است و با آن کنار می آید.
پلیس برخی از شواهدی را که منجر به دستگیری کوهبرگر در خانه والدینش در کوه‌های پوکونو پنسیلوانیا شد، فاش کرد و گفت که آنها به DNA غلاف چاقویی که با دو نفر از قربانیان روی تخت گذاشته شده بود، تکیه کرده‌اند، سوابق تلفن همراه که نشان می‌دهد. تلفن او قبل از وقوع قتل ده ها بار در منطقه بوده است و فیلم های نظارتی از یک هیوندای سفید مانند آنچه کهبرگر رانندگی می کند. اما مقامات هیچ انگیزه‌ای برای قتل‌ها بیان نکرده‌اند و خانواده‌های قربانیان و آشنایان قاتل متهم را در جستجوی پاسخ گذاشته‌اند.
برای خبرنامه The Morning از نیویورک تایمز ثبت نام کنید
کوهبرگر از نام خود در وب سایت استفاده نکرد، اما پست ها حاوی اشاره ای به تولد او بود. علاوه بر این، نام کاربری موجود در حساب، “Exarr” با آدرس ایمیل برایان کوهبرگر مطابقت دارد که در سال 2009 در نشت حساب های یک شرکت پرداخت آنلاین ظاهر شد. آن حساب مکان او را به عنوان تلاش، پنسیلوانیا، جایی که کوهبرگر در آن بزرگ شد، ذکر کرد. برخی از پست ها همچنین حاوی جزئیاتی بود که دوستان گفتند با خاطرات آنها از رفتار و مبارزات او در آن زمان مطابقت داشت.
پست های آنلاین مربوط به سال های نوجوانی او بینش عمیق تری را در مورد دوره ای تاریک از زندگی او ارائه می دهد. کوهبرگر در وب سایت فروم نوشت که وقتی در آینه به خود نگاه کرد، «مردی بیمار، خسته، بی مصرف و احمق» را دید و احساس کرد که لیاقت زندگی را ندارد. او همچنین از اینکه با پدرش «مانند خاک» رفتار می‌کرد، ابراز تأسف کرد، اگرچه او را مرد خوبی می‌دانست.
مسکو، آیداهو – یک دانشجوی دکترای جرم شناسی که متهم به کشتن چهار دانشجوی دانشگاه آیداهو با چاقو بود، سال ها پیش از داشتن افکار خودکشی، ناتوانی در احساس احساسات و مشاهده زندگی خود به گونه ای که انگار یک بازی ویدیویی است، نوشته بود و گفته بود که می تواند این کار را انجام دهد. “هرچه می خواهم با اندکی پشیمانی.”
© 2023 شرکت نیویورک تایمز
ریچ پاسکوا، که چند سال قبل از کوهبرگر از دبیرستان فارغ‌التحصیل شد، گفت که در سال‌های 2013 و 2014 با هم هروئین مصرف می‌کردند، در زمانی که هر دو در یک پیتزافروشی به نام دختر پیتزا نیویورک، در افورت، پنسیلوانیا کار می‌کردند.
کوهبرگر نوشت که داروهای ضد میگرن را امتحان کرده، به یک متخصص مغز و اعصاب مراجعه کرده و رژیم غذایی سختی را دنبال کرده است – رژیمی که از شکر و نشاسته پرهیز می کند – تا سعی کند مشکل بینایی را حل کند.
افشاگری‌های جدید در مورد مظنون، برایان کوهبرگر، از پست‌هایی است که او در یک فروم آنلاین انجام داده است که در آن در مورد مشکلات سلامت روان خود صحبت می‌کند، همچنین از مصاحبه با کسانی که او را می‌شناختند و پیام‌هایی که او برای دوستانش ارسال کرده است که توسط The New به دست آمده است. یورک تایمز. آنها پرتره ای از یک نوجوان مضطرب، منزوی و افسرده را ترسیم می کنند که قبل از اینکه در نهایت پاک شود و مجذوب مطالعه روانشناسی جنایی شود، به مصرف هروئین روی آورد و گفت که امیدوار است روزی بتواند برای مجرمان برجسته مشاوره ارائه دهد.
پولدا گفت که وجود برف بصری نشانه ای از بیماری روانی نیست، اما خاطرنشان کرد که یک تیم تحقیقاتی دریافتند افرادی که به این سندرم مبتلا هستند، بروز بالایی از مسائل روانپزشکی مانند اضطراب، افسردگی و مسخ شخصیت را گزارش می دهند.
کوهبرگر نوشت: “هیچ کاری که من انجام می دهم لذت بخش نیست.” من خالی هستم، هیچ نظری ندارم، هیچ احساسی ندارم، هیچ چیز ندارم. آیا می توانی ارتباط برقرار کنی؟»
او در یک نقطه به بیلیس گفت که فکر می کند از 5 سالگی افسرده بوده است، برای مدت طولانی که “احساس معنایی عجیبی در او ایجاد شده است.”
در پست‌های آنلاینی که کوهبرگر مربوط به دوران نوجوانی بود، خود را مورد سرزنش قرار می‌دهد و احساس می‌کند که از جامعه جدا شده و نمی‌تواند معنای زندگی را بیابد. او مجموعه ای از چالش های سلامت روان را توصیف می کند، از جمله اضطراب، افسردگی، مسخ شخصیت، فقدان احساسات و “فکر دائمی خودکشی”.
قربانیان دانشگاه آیداهو – مدیسون موگن، 21 ساله; کیلی گونکالوز، 21 ساله; Xana Kernodle، 20; و اتان چاپین، 20 ساله – پس از گذراندن یک شنبه شب معمولی در اطراف شهر، با رفتن دو نفر از آنها به یک مهمانی و دو نفر دیگر قبل از بازگشت به خانه در ساعات اولیه صبح به یک بار، کشته شدند. بازرسان معتقدند هر چهار نفر کمی بعد از ساعت 4 صبح کشته شده اند
جک بیلیس، یکی از دوستان کوهبرگر در پنسیلوانیا که از جمله کسانی است که در تلاش برای درک اینکه کوهبرگر چگونه متهم به چنین قتل فجیعی شده است، گفت: “این وحشی است.” “برایان خود مجذوب آن می شد.”
پاسکوا، که اکنون 31 سال دارد، به یاد می آورد که کوهبرگر از نظر اجتماعی بی دست و پا بود و به نظر می رسید که دوستان زیادی نداشته باشد، مکرراً با او تماس می گرفت و پیشنهاد می داد که ماری جوانای خود را به اشتراک بگذارد. پاسکوا، که گفت اکنون هوشیار است و در یک مرکز توانبخشی کار می کند، در یک مورد به خاطر می آورد که با کوهبرگر از میان محله ای که والدین کوهبرگر در آن زندگی می کردند، رانندگی می کرد و سعی می کرد از یک نگهبان خصوصی فرار کند.
سال‌ها بعد به نظر می‌رسید که کوهبرگر خیلی بهتر عمل می‌کند، و در دانشگاه DeSales در شرق پنسیلوانیا روانشناسی می‌خواند و به یکی از دوستانش می‌گوید که مشکلات مواد مخدر او در گذشته است.
دوستان گفتند که او در سال 2013 از دبیرستان فارغ التحصیل شد اما در همان زمان شروع به مصرف هروئین کرده بود.