ما هرگز به فلوریدا باز نخواهیم گشت

جولای 19, 2023اکتبر 5, 2022 از حسینی بای

منبع

لحظه سوم طولانی ترین سفر شترواس بود. از اتاق خواب شروع شد، جایی که، به دلیل معجزه چالش اخیر با کمپرسور تهویه مطبوع، او یک چارپایه را به پشت بام خانه خود رها کرده بود.

مقامات دولتی کولیر هیچ تخمینی از تعداد آوارگانی که خانه‌هایشان غیرقابل سکونت است یا با دیوارهای خشک، صندلی‌های ساحلی و میزهای تاشو برای مبلمان، تشک‌های بادکننده برای تخت‌ها قابل سکونت هستند، منتشر نکرده‌اند. رویال هاربر، خلیج اویستر و بای‌شور همگی تپه‌هایی از زباله‌های خانگی در امتداد خود دارند.

لحظه اول: وقتی دید که آب در جاده ریوارد، جایی که با پدرش زندگی می کند، شروع به بالا آمدن کرد.

شتروا دو گربه‌اش، پپی و کالینا را با انبوهی غذا در اتاق زیر شیروانی انبار کرد، پاسپورت‌های آمریکایی‌اش و بلغاری پدرش را گرفت. ویولن او با تردید در بالاترین قفسه ممکن رفت. قبل از اینکه نجات پیدا کند، برای گرفتن آن برمی گشت.

او و پدرش، گئورگی، نردبان را تا جلوی در بردند و سعی کردند آن را باز کنند. اما فشار بین آب داخل خانه و آب بیرون آن را محکم نگه داشت. تا زمانی که آن را باز کردند، در عمق سینه آب حرکت می کردند تا جایی که می توانستند به بالای یک درختچه به شدت هرس شده برسند – “باز هم، یک معجزه دیگر. ما به تازگی آن را هرس کرده بودیم” – و از تنه اصلی آن استفاده کردند. پله ای که از آن می توان روی پشت بام چرخید.

به روز رسانی: دوستان یک سایت gofundme برای او راه اندازی کرده اند: daniela-hurricane-relief-fund

نمای شدید و سورئال

برای هنرمند نیک رپ، نمای طبقه دوم از ساختمان معروف به خانه گاردنیا در بای‌شور درایو، افقی «بسیار شدید و سورئال» داشت، زیرا بای‌شور درایو، منطقه هنری رسمی شهر، به دریاچه‌ای خشمگین تبدیل شد.

او گفت: «فکر می‌کردم کل ساختمان پایین می‌آید.

زمانی که مندوزا به خانه رکابی رسید، دید که او یکی از چندین پناهگاهی است که تا زمانی که آب فروکش کند، پناهگاهی امن به او پیشنهاد شده است. آن وقت بود که دیگران در خانه گفتند تمساح در نیم بلوک دورتر در آب کدر دیده شده است.

او و شوهرش، نیک، و پسرشان، الیور، در آپارتمانی در خیابان بلو پوینت پلاک 1555 در خلیج اویستر در حاشیه شرقی شهر ناپل زندگی می کنند – یا باید بگوییم زندگی می کردند.

در صورتیکه آن را از دست دادید: اعلامیه آب جوش برای شهر ناپل برداشته شد

سه‌شنبه، حیاط جلوی شتروا انبوهی از مبلمان و دیوارهای خشک بود. قفسه پایینی موسیقی مجلسی گرانبهایی که او در گاراژ خود ذخیره کرده بود، شبیه کاهوی پژمرده بود. یک بچه بزرگ Steinway، که دارایی جایزه خانواده او بود، روی صفحه کلید آب گرفت. محدوده آشپزخانه، که با نفوذ آب شروع به دود کشیدن کرد، و یخچال او، هر دو تا ارتفاع کابینت خیس شد. اما او بیشتر برای از دست دادن پیانو عزادار است.

ساکنان کولیر می‌دانند که از بدترین‌ها در امان مانده‌اند و ظاهری از حالت عادی به جامعه آنها بازگشته است، در حالی که تعداد زیادی در لی راه درازی در پیش دارند تا اینکه نوری از آن در زندگی‌های واژگون آنها مشاهده شود.

“من نمی خواهم دوباره بسازم”

لحظه منی بعدی مربوط به نوار چسب بود. شتروا شروع به گچ کاری آن روی درها و پنجره های خود، از جمله درب گاراژ به داخل آشپزخانه کرد. و همچنان آب بالا آمد. به داخل گاراژی نفوذ کرد که ویولونیست حرفه‌ای – یکی از اعضای فیلارمونیک ناپل، یک مربی در مدرسه جامعه ناپل و یک معلم خصوصی – موسیقی را ذخیره کرده بود.

تماس های او با 911 برقرار شد. اما شتروا به یاد آورد که به او گفته شد تا زمانی که باد کمتر از شدت باد طوفان استوایی – با سرعت 39 مایل در ساعت حدود ساعت 3 بعد از ظهر فروکش نکند، عملیات آغاز نخواهد شد.

آنچه ناشناخته است این است که چه تعداد در کولیر ساحلی در شرق و بخش‌هایی از جنوب ایالات متحده 41 با احساس مشترکی که قبلاً چیزی شبیه آن را ندیده‌اند، همه چیز خود را از چهار پایی موج طوفان از دست داده‌اند. بسیاری در شرق ناپل ده ها سال است که در محله های خود زندگی می کنند.

او گفت: “من نمی خواهم بازسازی کنم.”

“انتظار نداشتم اینقدر بالا برود”

از دست دادن همه چیز پس از طوفان ایرما پنج سال پیش نقطه شروع بود. محو شدن دوباره از طوفان ایان آخرین نی است.

او گفت: «ما الان در یک کاسه نشسته ایم. “ما قبلاً هرگز این مشکل را نداشتیم.”

داستان ادامه دارد

او گفت: «به اندازه کافی بلند نبود،» او با تخمین زدن موج طوفان چهار فوتی در خیابان و یک اینچ آب داخل خانه‌اش بود. “واقعاً انتظار نداشتم اینقدر بالا برود.”

او تصور می کند که خانه اش کامل شده است، و او با آن خوب است. بازسازی بیش از حد طول می کشد.

او گفت: «بقیه بچه‌ها تصمیم گرفتند که بروند.

کیسه های شنی که او روی درب گاراژ انباشته کرد – او گفت: “بی فایده است.” آب بی امان سرازیر شد، در حالی که او و پدرش، که فقط بلغاری بومی خود را صحبت می‌کرد، سعی کردند یک قدم جلوتر از درک آن باشند و چیزهایی را روی میزها جمع کنند، جایی که سیل در نهایت به اوج می‌رسد. شروع به ورود به پنجره های تا کف او، به اتاق خواب ها، حمام کرد. او می دانست که آنها باید بیرون بروند.

اما رپ، هنرمند بی‌نقص، بخشی از آخر هفته‌اش را صرف نقاشی‌های دیواری بر روی کرکره‌های طوفانی تخته‌لایه‌ای دور انداخته کرد. در یکی گل کوکب بزرگ، با جمله ای که نشان دهنده خوش بینی اوست: “دوباره رشد خواهد کرد.”

سواندر، 24 ساله، گفت: “ما می رویم.” “با دیدن همه چیز محو شده، خوب نیست. من دیگر نمی توانم آن را ببینم.»

از زمان ایان، آنها شروع به چمباتمه زدن در یک واحد خالی در طبقه دوم کردند. مطمئناً این مدت طولانی نخواهد بود.

او یک تکه تخته سه لا را در جلوی در گذاشت و فکر می کرد که می تواند سرعت جریان آب را کاهش دهد. بیهوده بود، او به سرعت یاد گرفت. زمانی که آب از سینه بالا آمد، چوبی را برای کمک به شنا گرفت.

نیک سواندر گفت: «ما هرگز به فلوریدا باز نخواهیم گشت.

او 230 خانه‌ای را مقصر می‌داند که در انتهای Bayshore توسط Isles of Collier Reserve وارد می‌شوند، جایی که بار کامیون پس از بار کامیون برای بالا بردن منطقه کم ارتفاعی که باتلاق شده بود وارد می‌شدند.

وقتی آب شروع به سرازیر شدن در خیابان کرد و به آپارتمان طبقه همکف آنها تا ارتفاع تقریباً چهار فوتی فشار آورد، نیک و لیسی سواندر هر چه می توانستند برداشتند و به محل همسایه در طبقه دوم رفتند.

مندوزا امیدوار است که صاحبخانه‌اش آسیب‌های داخلی دوبلکس خود را ترمیم کند و به او اجازه دهد در این مدت بماند. او این منطقه و نزدیک بودن آن به خطوط اتوبوس را دوست دارد.

“چه بدتر: اینکه ویولن زیر باران خیس شود یا اصلا ویولن نداشته باشد؟” او با به یاد آوردن دوراهی خود با آه گفت.

او می ترسید خانواده اش از بین برود. هیچ شکی در ذهن هر دوی آنها وجود ندارد که با وجود اینکه او در فورت مایرز بزرگ شده است، آنها را ترک می کنند.

“اگر تخته پارویی ام را برای مواقع اضطراری نمی بستم… اگر هرگز پارو نمی زدم تا به مردم کمک کنم و مطمئن شوم که عبور از آنها ایمن است، به آنها خوشامد بگوئیم… و درباره این مرد اطلاعاتی کسب کنید. در جای خود گرفتار شده است … چه کسی می داند که سرنوشت او چه می شد.”

لینک های مفید برای کمک به شما با چالش های پس از طوفان یان در شهرستان کولیر

دانیلا اشترووا، بازمانده طوفان یان، هنوز سه لحظه را آزار می دهد.

او با عصبانیت گفت: “یک کمک دیگر به ایان.” با این حال، شتروا با لبخند به گشت و گذار در خانه آشفته خود پایان می دهد. او و پدرش در امان هستند. گربه ها امن هستند. او ویولن خود را دارد

مردی در یک خانه چوبی در آن نزدیکی، که مندوزا گفت قبلا هرگز ندیده بود، او را دید و فریاد زد که مندوزا به خانه اش برسد.

از زمانی که ایان ساحل فورت مایرز، سانیبل و جزیره کاج را به عنوان طوفان رده 4 نابود کرد، ممکن است در حال حاضر در ذهن بسیاری از مردم بگذرد.