خوابگاه ها و آسانسورها بر اساس جنسیت از هم جدا شده اند. این یک روش استاندارد در بیشتر هتل های کپسولی است که من در آنها اقامت داشته ام.
اگر بودجه دغدغه اصلی شماست و انتظار دارید زمان کمی را در محل اقامت خود بگذرانید، ارزش آن را دارد که هتل های کپسولی را امتحان کنید. حداقل، شما یک تجربه اساسی ژاپنی خواهید داشت.
من فکر می کردم کپسول من شبیه یک اتاق خواب سرد در یک پرواز فضایی است.
وقتی برای چک‌این رسیدم، مهمان‌ها به‌نظر می‌رسیدند که لپ‌تاپ‌هایشان را با وجدان تکان می‌دهند و غرق در تماس‌های کاری بودند.
این هتل که در ضلع شمالی کاخ امپراتوری قرار دارد، یک ایستگاه دویدن نیز هست، به این معنی که مهمانان و غیرمهمانان می‌توانند وسایل دویدن را اجاره کنند و به خیابان‌های مجاور بروند تا عرق کنند.
دهلیز مرکزی راهرو باعث می شود که طبقات فضایی جادار و پر از نور طبیعی در صبح داشته باشند.
مراحل به کپسول های بالایی منتهی می شود.دیوید مک الهینی
اقامت در یک هتل کپسولی می تواند یک چیز ترکیبی باشد و تجربه شما تا حد زیادی به توانایی شما در خوابیدن در محیط های تنگ و رفتار مهمانان دیگر بستگی دارد.
افراد سبک خواب باید گوش گیر به همراه داشته باشند زیرا اگرچه دیوارها کپسول ها را از هم جدا می کنند، به نظر می رسد صداها همیشه در راهروها در شب پخش می شوند. هر بار که در یک هتل کپسولی اقامت کرده‌ام، صدای خرخر کردن را در جایی روی زمین شنیده‌ام.
زمانی که من در Nine Hours Otemachi بودم، بسیاری از مهمانان حریم خصوصی خود را با پایین کشیدن یک کور مات در انتهای غلاف خواب خود حفظ کردند.
کپسول نیز نسبتاً راحت بود، اگرچه این نظر شخصی من است. من 5 فوت و 8 اینچ قد دارم و خیلی راحت در کپسول جا می‌شدم.
کپسول ها کاملاً جدا هستند، اما راهرو همچنان می تواند در شب پر سر و صدا شود.
افرادی که در سفرهای کاری یک شبه هستند، اغلب در هتل‌های کپسولی اقامت می‌کنند، مخصوصاً اگر بودجه‌شان کم باشد. نرخ پایین و منطقه مشترک Nine Hours Otemachi – که دارای میز، صندلی و Wi-Fi است – آن را به طور خاص برای این جمعیت‌شناسی مناسب می‌کند.
تا حدی به دلیل صدای خروپف بلند در راهرو، با ناامیدی تکان خوردم و چرخیدم تا در نهایت وارد دنیای رویایی خودم شدم.
محل اقامت به اندازه کافی برای یک شب راحت بود، اما من احتمالا بیشتر نمی ماندم.
هتل بر اساس جنسیت از هم جدا شده بود و غلاف ها شبیه چیزی خارج از یک فیلم علمی تخیلی بودند.
من قبلاً در چندین خانه مانده‌ام و هیچ ابایی برای انجام دوباره این کار ندارم، اما مطمئن نیستم که از احتمال اینکه چندین شب متوالی در یک غلاف بخوابم لذت ببرم.
من سه شنبه شب ماندم و به نظر می رسید که مهمانان کمی در اطراف حمام حضور داشته باشند. تصور می‌کنم وقتی یک خانه کامل وجود دارد، در فضای کمد و دوش شلوغ‌تر می‌شود.
هر طبقه دارای یک حمام مشترک در انتهای راهرو خوابگاه است.
علیرغم ابعاد کوچک و فضای داخلی آن، تمام امکانات اولیه هتل را داشت: یک پورت شارژ USB، یک صفحه برای کنترل نور، و دو قفسه کوچک برای نگه داشتن گوشی و هر چیز با ارزش دیگری که من ترجیح دادم در قفسه نگهداری نکنم. اتاق
Nine Hours Otemachi بادگیرها را به قیمت 400 ین یا تقریباً 3 دلار اجاره می کند. یک ست شلوار و یک تی شرت به قیمت 500 ین یا حدود 4 دلار و سایزهای مختلف کفش دویدن نایک که به صورت رایگان موجود است.
Nine Hours چندین شعبه در مناطق تجاری پایتخت و تعداد انگشت شماری دیگر در سراسر کشور پراکنده دارد. هتل‌ها شباهت‌هایی دارند، اما هر کدام به منطقه‌ای که در آن واقع شده است، پاسخ می‌دهد.
کپسول من به شماره 419 در انتهای راهرو طبقه چهارم بود.
Nine Hours Otemachi احساس تمیزی جیرجیر می‌کند و دارای سبک طراحی مینیمالیستی است که به طور گسترده در ژاپن مدرن مورد علاقه است.
کمبود فضا در هتل‌های کپسولی کاملاً غافلگیرکننده نبود زیرا بسیاری از آپارتمان‌ها در شهرهای بزرگ ژاپن بسیار کوچک هستند. با این حال، من هتل های کپسولی را برای کسانی که دارای کلاستروفوبیا هستند توصیه نمی کنم.
در Nine Hours Otemachi، کپسول های مردانه از طبقه دوم تا طبقه پنجم و زنان در طبقه ششم تا طبقه هشتم قرار دارند.
این دکور ممکن است برای برخی غیرشخصی به نظر برسد، اما هتل‌های کپسولی مدت‌هاست که آینده‌نگر در نظر گرفته می‌شوند. یک سبک شیک و کمتر به آن ایده کمک می کند.
نمای سفید ساده Nine Hours Otemachi و دکور بدون ظرافت نشان دهنده رویکرد عملکردی هتل کپسولی بود.
من در Nine Hours Otemachi در مرکز توکیو ماندم.
اصل مقاله را در Insider بخوانید
