ما با صدها تن از اعضای باند زندان صحبت کردیم – این چیزی است که آنها در مورد زندگی پشت میله ها گفتند

منبع

نژاد و قومیت برای همه باندها اهمیت داشت. مجاورت جغرافیایی یک طبقه بندی اجتماعی بزرگ برای باندهای خیابانی است. این نژاد و قومیت برای باندهای زندان است. تقریباً همه باندهای زندان از یک نژاد یا قوم تشکیل شده بودند.

گمان می رود که قرار دادن اعضای باند در سلول انفرادی یک راه حل باشد، اما این یک رویکرد مدیریتی است. برای زخم گلوله‌ای که می‌تواند بیشتر از کمک درد داشته باشد، از یک نوار چسب استفاده می‌کند. و رویکردهای یکسان برای توانبخشی، توشه وابستگی به باند را نادیده می گیرد. [Deep knowledge, daily. Sign up for The Conversation’s newsletter.]

با وجود تحقیقات نسبتاً گسترده در مورد باندهای خیابانی، تحقیقات کمی در مورد باندهای زندان وجود دارد.

به عنوان جرم شناس، ما نه ماه را صرف مصاحبه با بیش از 800 زندانی در تگزاس در سال 2016 کردیم. آنها در مورد زندگی خود قبل و حین زندان و همچنین بازگشت قریب الوقوع خود به جامعه، سفری که هر سال بیش از 600000 نفر در آن سهیم هستند، به ما گفتند.

داستان ادامه دارد

زمانی اعتقاد بر این بود که وقتی به یک باند ملحق می شوید هرگز نمی توانید آن را ترک کنید. جرم شناسان این افسانه را در میان باندهای خیابانی از بین برده اند. جوانان به طور منظم و معمولاً بدون عواقبی مانند خشونت گروه ها را ترک می کنند. ما همچنین متوجه شدیم که این مورد در زندان، حتی برای گروه های تهدید کننده امنیتی نیز صادق است.

سرخوردگی دلیل اصلی ترک است. اعضای باند در نهایت متوجه می شوند که یک صورت حساب کالا به باندها فروخته شده است. دزدی، قربانی کردن، سلول انفرادی و آزادی مشروط به تعویق افتادن نارضایتی از زندگی گروهی را متبلور می کند.

برای افراد ناآگاه، زندان ترسناک است. افراد از بیرون از هویت، نقش و جایگاه خود محروم می شوند. حدود نیمی از جمعیت زندانیان به جرم خشونت آمیز محکوم هستند. پیوستن به یک باند تصمیم بسیار خوبی به نظر می رسد.

با این حال، اکثر زندانیان در گروه‌های تبهکار قرار نمی‌گیرند. این درست است حتی اگر اجتناب از باندها در زندان سخت تر از خیابان باشد. اعضای Nongang وابستگی های خود را “بررسی” می کنند و اغلب زمانی که وارد یک واحد زندان می شوند، استخدام می شوند. کسانی که می‌خواهند از باندها دوری کنند، مذهب، همجنس‌گرایی یا حتی موقعیت خود را به عنوان مجرمان جنسی – بیشتر باندها زندانیان محکوم به جنایات جنسی را ممنوع می‌کنند – به عنوان دلایلی برای عدم پیوستن به آنها.

خون داخل، خون بیرون

باندها رنگ و بوی دیگری به خشونت زندان می دهند. یک اثر چند برابری وجود دارد. یک حادثه خشونت آمیز شامل یک عضو باند، به دلیل هویت جمعی باند، مجموعه قربانیان و مجرمان آینده را گسترش می دهد. حضور در یک باند به معنای بر عهده گرفتن این تعهدات است.

پیوستن به باند

در حالی که باندها ممکن است کنترلی با مشت آهنین بر زندگی زندان نداشته باشند، اشتباه است که فکر کنیم آنها فاقد نفوذ هستند. اگر اعضای باند تنها تعداد کمی از زندانیان را تشکیل می دهند، طبق تحقیقات ما حدود 20٪ در تگزاس، چگونه قدرت را به دست می آورند؟

با وجود چندین دهه تلاش، شکستن چنگال باندها در زندان ناموفق بوده است. “گلوله نقره ای” به سادگی وجود ندارد.

نوشته شده توسط: دیوید پیروز، دانشگاه کلرادو بولدر و اسکات اچ. دکر، دانشگاه ایالتی آریزونا.

کتاب ما که در سال 2020 منتشر شد، پرده‌ای را از نحوه رقابت باندها برای کنترل و ساختار زندگی در زندان باز می‌کند. باندها قدرت را پشت میله‌های زندان به دست می‌آورند، اما بیشتر از آن چیزی که مردم فکر می‌کنند، شکسته‌تر هستند و کنترل کمتری دارند.

وارد شدن، خارج شدن

ایالات متحده نسبت به هر کشور توسعه یافته دیگری در جهان نسبت بیشتری از شهروندان خود را زندانی می کند و حدود 1.5 میلیون نفر در زندان هستند. اما برای هرکسی که کار نمی کند یا در یک مرکز زندگی نمی کند، زندگی پشت میله ها تا حد زیادی یک راز باقی می ماند. تنها زمانی که شورش ها، اعدام ها یا رسوایی ها رخ می دهد، افکار عمومی از زندگی درونی خود می بینند.

خشونت

انجام تحقیقات در زندان ها نادر است زیرا دسترسی به آن دشوار است. مسئولان زندان معمولاً ریسک گریز هستند و از اجازه دادن افراد خارجی به داخل دیوارها بیزارند. حتی اگر محققین داخل شوند، این احتمال وجود دارد که زندانیان در مصاحبه شرکت نکنند. وقتی موضوع باندها باشد، این مسائل بزرگتر می شود.