لوئیز برانسون، نویسنده سابق سرمقاله USA TODAY، خبرنگار ساندی تایمز (لندن) در اتحاد جماهیر شوروی، چین و اروپای شرقی بود. او زندگینامهنویس میخائیل گورباچف، رهبر شوروی سابق است. آخرین کتاب مشترک او “روزنامه نگار ناخوشایند” است که یک خاطرات بین المللی است.
بر اساس نظرسنجی ها، پادشاه چارلز سوم پادشاهی نیست که اکثر بریتانیایی ها می خواهند. تا ماه مه، از هر 10 نفر 6 نفر خواهان ادامه سلطنت بودند، اما 37 درصد طرفدار آن بودند که یک نسل به شاهزاده ویلیام رد شود، در حالی که فقط 34 درصد طرفدار چارلز بودند.
من مانند اکثر بریتانیایی ها هرگز پادشاه دیگری را نشناختم. ملکه الیزابت دوم به اندازه بیگ بن به ظاهر جاودانه بوده است.
ملکه الیزابت در زمان به تخت نشستن از مزایای بسیار بیشتری برخوردار بود. او جوان بود، فقط 25 سال.
ما به صدای ملکه خود گوش می دهیم. انگلیسی بودن به این معنی است.»
“شاه (یا ملکه) مرده است، زنده باد شاه (یا ملکه).”
رد شدن از یک نسل، البته، روشی نیست که سیستم کار می کند. شاه چارلز آینده برای بریتانیایی ها و جهان برای گرم کردن چهره دشواری خواهد بود. او در 73 سالگی سن عادی بازنشستگی را پشت سر گذاشته است. بریتانیایی ها نظرات ثابت و غالباً نامطلوبی درباره او دارند. به خصوص پس از آن که سریال بسیار محبوب نتفلیکس “تاج” بینندگان را به یاد بی وفایی چارلز به پرنسس دایانا انداخت.
این مقاله در ابتدا در USA TODAY منتشر شد: مرگ ملکه الیزابت به سلطنت مردم پایان داد، دوران شاه چارلز را آغاز کرد.
بریتانیایی ها آخرین بار در سال 1952 زمانی که ملکه الیزابت دوم جانشین پدرش، پادشاه جورج ششم شد، این کلمات سنتی را در مرگ یک پادشاه شنیدند. امروز هیچ کس کمتر از 70 سال نمی تواند تاج گذاری پر زرق و برق او را در کلیسای وست مینستر در سال بعد، سی و نهمین بار در بریتانیا از سال 1066 به یاد بیاورد.
اما آیا او میتواند از قوانین باگهوت مادرش پیروی کند که جایگاه سلطنت را حفظ کرده است؟ شاید تاریخ درسی داشته باشد.
بیشتر از لوئیز برانسون: بیوگرافی ولادیمیر پوتین این دیکتاتور و جنگ اوکراین را به ویژه خطرناک می کند
نظرات در صندوق ورودی شما: هر روز به ستون نویسان و بهترین ستون های ما دسترسی انحصاری داشته باشید