یک گروه حقوق بشری در گزارشی که روز پنجشنبه منتشر شد، اعلام کرد کارگران مهاجری که استادیوم‌های جام جهانی قطر را ساخته‌اند، اغلب ساعت‌های طولانی در شرایط سخت کار می‌کنند و در معرض تبعیض، سرقت دستمزد و سایر سوء استفاده‌ها قرار می‌گیرند، زیرا کارفرمایانشان از پاسخگویی فرار می‌کنند.
قطر می‌گوید که بر تقویت صندوق موجود خود متمرکز است، که می‌گوید امسال بیش از 350 میلیون دلار به عنوان غرامت برای حوادث مربوط به کار و دستمزد پرداخت نشده پرداخت کرده است.
گزارش 75 صفحه ای موسسه خیریه Equidem مستقر در لندن کمتر از دو هفته قبل از میزبانی این کشور عرب خلیج فارس از بزرگترین رویداد ورزشی جهان منتشر شده است که انتظار می رود بیش از 1.2 میلیون هوادار برای این تورنمنت یک ماهه به این امیرنشین کوچک بروند.
آنها در طول یک ماهه جام جهانی، غذا سرو می کنند، اتاق های تمیز را سرو می کنند و خیابان ها را جارو می کنند. گزارش قبلی Equidem حاکی از سوء استفاده مشابه از کار در هتل های جام جهانی بود.
جوزف کراوس را در توییتر به آدرس www.twitter.com/josephkrauss دنبال کنید.
او گفت: “وقتی یک سیستم کارگری بین یک ملی و یک غیر ملیتی تبعیض قائل می شود و سال ها این کار را انجام می دهد، به این معنی است که کل سیستم باید شروع به تغییر کند، نه اینکه یک قانون اینجا و یک قانون آنجا تغییر کند.”
کارگران گفتند که کارفرمایان راه‌های مختلفی برای اجتناب از پاسخگویی دارند، یکی از آنها توضیح می‌دهد که چگونه ناظران هشدار آتش را کشیدند و کارگران را قبل از رسیدن بازرسان فیفا از یک سایت خارج کردند.
نامراتا راجو گفت: «هواداران باید بدانند چگونه این اتفاق افتاد، که استادیوم‌هایی که در آن نشسته‌اند توسط کارگران ساخته شده‌اند، که بسیاری از آنها در شرایطی قرار داشتند که ما آن را کار اجباری یا دیگر اشکال برده‌داری مدرن می‌نامیم.» ، محقق اصلی در گزارش.
گروه های حقوق بشر نگران هستند که عدم تعادل قدرت پس از پایان جام جهانی در 18 دسامبر و روشن شدن کانون توجه بین المللی ادامه یابد و به طور بالقوه بدتر شود. انتظار می‌رود شرکت‌ها پس از خروج هواداران، حقوق و دستمزد خود را کاهش دهند و بر فشاری که کارگران برای ماندن در صف با آنها مواجه هستند، بیفزاید.
Equidem می گوید که با 60 کارگر در طی دو سال مصاحبه کرده است که در هر هشت استادیوم مشغول به کار بودند. همه آنها از ترس انتقام به شرط ناشناس ماندن با گروه صحبت کردند.
کارگران مهاجر اکثریت بزرگی از جمعیت قطر و حدود 95 درصد از نیروی کار آن را تشکیل می دهند. آنها از زمانی که قطر حق میزبانی را در سال 2010 به دست آورد، زیرساخت های گسترده ای را با سرعتی سرسام آور ساخته اند، از جمله استادیوم ها، سیستم متروی پرسرعت، بزرگراه ها و هتل ها.
مقامات قطری به تعدادی از اقداماتی که برای بهبود شرایط کار انجام داده اند اشاره می کنند، از جمله تصویب حداقل دستمزد حدود 275 دلار در ماه، محدود کردن روزهای کاری که دمای هوا افزایش می یابد و ایجاد صندوقی برای جبران خسارت کارگران برای سرقت دستمزد و سایر تخلفات.
راجو گفت: “ترس از انتقام بسیار زیاد است.”، کارگران احساس می کنند که به دلیل نظارت مقامات قطری و کارفرمایان، “دو دسته چشم” به آنها دوخته شده است.
کارگران ساختمانی عمدتاً از کشورهای فقیر آسیا و جنوب صحرای آفریقا هستند. آنها معمولاً در اتاق‌های مشترک در اردوگاه‌های کار اجباری زندگی می‌کنند و سال‌ها بدون اینکه به خانه برگردند یا خانواده‌هایشان را ببینند، سپری می‌کنند. آنها در طول سال کار می کنند و در طول ماه های سوزان تابستان که دمای هوا به طور منظم از 40 درجه سانتیگراد (104 درجه فارنهایت) تجاوز می کند، ساعات کاری کاهش می یابد.
راجو گفت که دامنه اصلاحات به دلیل عدم تعادل قدرت بین کارفرمایان و کارگران محدود شده است.
گروه های حقوقی همچنین خواستار ایجاد یک مرکز واقعی مستقل و نماینده کارگران مهاجر به عنوان اولین گام در جهت قانونی کردن اتحادیه ها و سایر اشکال اقدام جمعی هستند، اما به نظر می رسد که تحرک کمی در این جبهه وجود دارد.
پوشش جام جهانی AP: https://apnews.com/hub/world-cup و https://twitter.com/AP_Sports
Equidem می‌گوید بدون تعهد فوری در مورد هر دو، جام جهانی “میراثی از بهره‌برداری و وعده‌های محقق نشده باقی خواهد ماند.”
دفتر رسانه ای قطر در پاسخ به سوالی درباره گزارش Equidem، گفت که مقامات در ماه گذشته بیش از 3700 بازرسی انجام داده اند و اجرای قوانین کار را تشدید کرده اند که منجر به کاهش تخلفات شده است.
___
مقامات قطری از امیر حاکم قطر منتقدان را به نادیده گرفتن اصلاحات و اعمال استانداردهای دوگانه برای اولین کشور عرب یا مسلمان که میزبان مسابقات است، متهم می کنند.
کارگران هزینه های غیرقانونی استخدام را توصیف کردند که حتی قبل از شروع کار آنها را عمیقاً در بدهی قرار داد. ساعات کار طولانی در گرمای بیابان و سایر شرایط سخت؛ تبعیض مبتنی بر ملیت که در آن خطرناک ترین کار بلندمرتبه مختص آفریقایی ها و جنوب آسیایی ها بود. دستمزد پرداخت نشده و محرومیت از اضافه کاری؛ و خشونت کلامی و فیزیکی.
قطر کارگران مهاجر را از تشکیل اتحادیه، اعتصاب یا اعتراض منع می‌کند و کارگران می‌گویند در صورت صحبت کردن از تلافی‌جویی – از جمله از دست دادن شغل یا اخراج – بیم دارند.
عفو بین الملل مستقر در لندن و دیده بان حقوق بشر مستقر در نیویورک موارد مشابهی را مستند کرده اند. آنها همچنین می گویند که در حالی که قطر بسیاری از سیستم “کفالا” خود را که کارگران را به کارفرمایانشان می بندد، برچیده است، بسیاری از کارگران همچنان در صورت تلاش برای ترک شغل یا رفتن به کار برای شخص دیگری با تلافی مواجه می شوند. در نتیجه، برخی ساعات طولانی را تحت شرایط سخت ماه ها بدون دریافت حقوق کار می کنند.
در بیانیه ای آمده است: «Equidem باید در گزارش خود پاسخ دهندگان را تشویق کند که در صورت عدم نقض قانون، از طریق کانال های مناسب شکایت کنند. با این اطلاعات، وزارت کار شرکت‌ها را بررسی کرده و اقدامات اصلاحی لازم را انجام خواهد داد که اغلب شامل تعطیلی شرکت‌ها و پرداخت غرامت به کارگران می‌شود.»
___
قطر تحت نظارت شدید بین‌المللی در سال‌های اخیر تعدادی اصلاحات کارگری را اعمال کرده است که توسط Equidem و دیگر گروه‌های حقوقی مورد ستایش قرار گرفته است. اما مدافعان می گویند که سوء استفاده ها هنوز هم گسترده است و کارگران راه های کمی برای جبران دارند.
Equidem و دیگر گروه‌های حقوق بشر از قطر خواسته‌اند اصلاحات بیشتری را اعمال کند و قطر و فیفا صندوق بزرگ‌تری برای جبران خسارت کارگرانی که در سال 2010، سال‌ها قبل از اجرای اصلاحات موجود، با سوء استفاده‌ها مواجه شده‌اند، تشکیل دهند. فیفا اعلام کرده است که پذیرای این ایده است که از حمایت چندین فدراسیون برخوردار است.