ادعای «اصیل» قاضی منصوب شده توسط ترامپ پوچ است

در مورد آلیتو، هدف اصلی او تحمیل سیاست‌های ارتجاعی اجتماعی و سیاسی بر کل ملت است، ترجیحات رای‌دهندگان مورد لعن قرار می‌گیرد. در مورد کانن، هدف محتمل صرفاً تمجید شخصی است. اما، در هر دو مورد، آسیب به سیستم دموکراتیک، و به تفکیک قوا که برای نظام حکومتی قانون اساسی ما اساسی است، به همان اندازه جدی است.

طنز تاریکی در این تحول وجود دارد، زیرا نگرانی‌ها در مورد خطر تجاوز قضایی نیز مبنای ادعایی نظریه «درک اصلی» بود که در ابتدا توسط روبرت بورک و آنتونین اسکالیا، شخصیت‌های محافظه‌کار قضایی حمایت می‌شد. و ظاهراً توسط خود قاضی کانن پذیرفته شده است.

هر دو اظهارات قضایی نمادی از تجاوزات معمولی است که در دستگاه قضایی جناح راست نفوذ کرده است و بهای سنگینی برای ملت ما و نظم قانون اساسی و دموکراتیک آن به همراه داشته است. دلایل زیادی برای نگرانی وجود دارد که بدترین اتفاقات هنوز در راه است.

نظر فرانکفورتر این بود که قضات باید از ورود به حوزه‌های سیاسی دریغ کنند، و بنابراین، او بیشتر دوران حرفه‌ای خود را در دادگاه سپری کرد و به دنبال آن بود که آنچه را که به‌عنوان خطر تجاوز قضایی می‌دانست، کنترل کند.

ادعای کانن مبنی بر اصالت‌گرا بودن نشان می‌دهد که اصیل‌گرایان فرضی، مانند کانن و آلیتو (که زمانی لقب اسکالیتو داشت) چقدر از منطق اصلی اصالت‌گرایی بی‌حساب شده‌اند. آنها اکنون فرصت طلبان گستاخی هستند و حاضرند از نازک ترین پایگاه های تحلیلی و واقعی برای رسیدن به نتایجی که می خواهند استفاده کنند.

حکم کانن موضوع بسیار خوبی برای تحلیل رئالیستی حقوقی است. رئالیسم حقوقی نظریه‌ای درباره تصمیم‌گیری قضایی بود که در نیمه اول قرن بیستم توسعه یافت و در ابتدا با دانشمندان لیبرال مرتبط بود، که معتقد بودند احکام قضایی که ظاهراً مبتنی بر اصول حقوقی انتزاعی است، ناگزیر در واقع محصول دیدگاه‌های سیاسی و هنجاری هستند. قضاتی که آنها را صادر می کنند.

حکم کانن دقیقاً مصداق این خطر است. یک واقع‌گرا می‌گوید که کانن ظاهراً به دلایل شغلی حکم خود را صادر کرده است، و اینکه مخاطبان او یک رئیس جمهور آینده جمهوری‌خواه هستند که ممکن است او را به دادگاهی بالاتر ببرند.

ترامپ به قاضی که نظارت بر صفحه کارتر را تایید کرد برای استاد ویژه توصیه می کند

آیلین کانن، در طول جلسه تایید صلاحیت خود برای تبدیل شدن به یک قاضی فدرال در ژوئیه 2020، مانند تقریباً هر نامزد حزب جمهوری‌خواه، خود را یک “اصالت‌گرا” توصیف کرد. اصالت‌ها ادعا می‌کنند که نمونه‌هایی از محدودیت‌های قضایی هستند که به محدود کردن دامنه احکام خود اختصاص داده شده‌اند، در نتیجه در نقشی که به شاخه‌های منتخب دموکراتیک حکومت برای وضع قوانین و تصمیم‌گیری در مورد سیاست‌های سیاسی و اجتماعی تخصیص داده می‌شود، تغییر جهت نمی‌دهند. اما حکم اخیر قاضی کانن در پرونده دونالد ترامپ علیه دولت ایالات متحده – که دستور تعطیلی جزئی تحقیقات در مورد تهاجم مواد امنیت ملی توسط رئیس جمهور سابق منصوب او را صادر کرد – نشان می دهد که رویه قضایی محافظه کار به یک قبضه وقیحانه قدرت تبدیل شده است. با سیستم حکومتی دموکراتیک ما و تفکیک قوا بر اساس قانون اساسی مخالفت مستقیم دارد.

دستور کانن ممکن است در نهایت باطل شود. اما این واقعیت که او آن را صادر کرد به عنوان یک هشدار جدی در مورد اینکه تا چه حد قضات ترامپ و سایر نامزدهای حزب جمهوری خواه با افکار مشابه – که صدها نفر از آنها در تمام سطوح قوه قضائیه فدرال منصوب شده اند – مایل به انجام “فعالیت” بسیار قضایی هستند باقی خواهد ماند. آنها ادعا می کنند که از خدمت به اهداف رادیکال ضد دموکراتیک بیزارند.

فرانکفورتر از این که ببیند چگونه به اصل خویشتن داری قضایی که او به آن پایبند بود – به قیمت انتقاد منظم از سوی متحدان لیبرال گذشته اش – توسط جناح راست خیانت شده است که به طور غیرصادقانه از لفاظی های خویشتن داری استفاده می کنند تا دست به نفوذ قضایی بزنند، شوکه می شود.

به طور مشابه، کانن احتمالاً شرط می‌بندد که – حتی اگر نظر او به حق به‌عنوان شلخته و در تضاد با قانون مورد تمسخر قرار می‌گیرد – باعث خوشحالی می‌شود و اطمینان می‌دهد که مورد توجه قاضی جاه‌طلب ترامپ قرار می‌گیرد: کسانی که استیناف را انتخاب می‌کنند. نامزدهای دادگاه در دولت آتی GOP.

قبل از صدور حکمی که بوش را به طور مؤثر برنده انتخابات اعلام می کرد، دادگاه دستور توقف بازشماری آرا در ایالت فلوریدا را صادر کرد. اسکالیا، در تطابق با آن تصمیم قبلی، مشاهده کرد که پایان دادن به شمارش آرا مهم است، زیرا این خطر را ایجاد می‌کند که «بر آنچه [Bush] مدعی است که مشروعیت انتخاب خود است.» به عبارت دیگر، بازشماری این خطر را به همراه داشت که نشان دهد گور آرای بیشتری دریافت کرده است.

بیشتر در The Daily Beast بخوانید.

منبع

اکنون، قاضی کانن اصیل‌گرا، که در دوران رو به زوال دولت ترامپ مستقر شده بود، در یکی از جسورانه‌ترین اعمال نفوذ قضایی جناح راست تا به امروز شرکت کرده است: مداخله مستقیم در عملکرد رئیس‌جمهور فعلی در وظایف اصلی‌اش که طبق قانون اساسی به او محول شده است. حفاظت از امنیت ملی و اجرای قوانین کیفری مصوب کنگره. تصور عمل گستاخانه تر از برتری قضایی دشوار است.

فلیکس فرانکفورتر، استاد دانشکده حقوق هاروارد، که بعداً توسط فرانکلین دلانو روزولت به دیوان عالی منصوب شد، در حالی که نماینده رئالیسم نیست، در مورد انگیزه های غالباً ناشناخته تصمیمات قضایی با تردید واقع گرایان شریک بود.

فرانکفورتر شاید وکیل و محقق لیبرال پیشرو در نسل خود بود. او شجاعانه تلاش ناموفق را برای به دست آوردن روند قانونی برای تروریست های آنارشیست ادعایی ساکو و وانتستی در طول اوج ترس قرمز رنگ نژادی که کشور را در طول جنگ جهانی اول و پس از آن فرا گرفت رهبری کرد. اما پس از پیوستن به دیوان عالی در سال 1939، و در ابتدا رای به حمایت از اصلاحات نیو دیل FDR که توسط کنگره تصویب شد، فرانکفورتر به چرخی فزاینده در دادگاه عالی لیبرال پس از جنگ جهانی دوم تبدیل شد – به ویژه در مواردی که به مسائل مربوط به تبعیض‌زدایی مدارس مربوط می‌شد. .

با این حال، سخت است باور کنیم که آنتونین اسکالیا، قدیس حامی همه اصیل‌گرایان جناح راست، در همین ناراحتی سهیم باشد. اسکالیا هرگز اصولاً به فلسفه قضایی که او از آن دفاع می کرد، پایبند نبود. او تمایل عجیبی داشت که پیوسته «پیدا کند» که درک اولیه از مقررات قانون اساسی دقیقاً با سیاست‌های اجتماعی جناح راست مورد علاقه‌اش مطابقت دارد. ظالمانه ترین انحراف اسکالیا از نظریه اصیل گرای خودش در پرونده بوش علیه گور بود، جایی که او و چهار قاضی جناح راست دیگر در دیوان عالی از بند حفاظت برابر اصلاحیه چهاردهم – که اسکالیا و دیگران دهه ها را وقف تضعیف آن کرده بودند – به عنوان یک قانون استفاده کردند. اساس نصب جورج دبلیو بوش در کاخ سفید (از من نخواهید توضیح دهم که چگونه). «استدلال» دیوان به‌طور شرم‌آوری ضعیف بود که اکثریت به صراحت نسبت به استناد دادگاه‌های پایین‌تر به آن در آینده هشدار دادند.

در موازی عجیب با واقع گرایان (که طرفدار رویکردهای تجربی برای تصمیم گیری قضایی بودند)، واقع گرایان ادعا می کردند که احکام خود را بر اساس تحقیقات تاریخی در مورد “درک” غالب یک قانون یا ماده قانون اساسی در زمان تصویب آن استوار می کردند. اصالت‌گرایان ادعا می‌کردند که رویکرد تاریخی آن‌ها به قضاوت، با ممانعت از وارد کردن دیدگاه‌های هنجاری و سیاسی خود در تصمیم‌گیری‌های قضات، و در نتیجه سپردن این امر به رای‌دهندگان و مقاماتی که آنها انتخاب می‌کنند، خطر تسلط قضایی را محدود می‌کند. ، همانطور که باید. واقع گرایان نسبت به چنین ادعاهایی بدبین هستند و در مورد اصالت گرایان که خود را در سمت راست توصیف می کنند، چنین شک و تردیدی شایسته است.

در حکم ترامپ، کانن با کنجکاوی استدلال اسکالیا را تکرار کرد و اظهار داشت که او تحقیقات جنایی دونالد ترامپ را تا حدی به دلیل این خطر که بررسی شواهد می‌تواند منجر به کیفرخواست شود که می‌تواند «آسیب شدید به شهرت» او وارد کند، مسدود می‌کند. رئيس جمهور. البته این درست است که یک کیفرخواست بی‌اساس صدمات زیادی به متهم وارد می‌کند (و من به‌عنوان یک وکیل، با افتخار به دنبال احقاق حقوق متهمان مظلوم بوده‌ام). اما با فرض اینکه استفاده از شواهد به دست آمده بر اساس حکم بازرسی به درستی صادر شده منجر به یک کیفرخواست نادرست می شود، استدلالی در مورد آسیب رساندن به شهرت به ترامپ – مانند فرض اسکالیا مبنی بر اینکه شمارش آراء به درستی، «مشروعیت» ادعای بوش را تضعیف می کند. ریاست جمهوری – نه تنها پوچ، بلکه بیش از کمی نگران کننده است.

نظر «دابز» آلیتو در مورد واژگونی «رو» در خودفریبی ترین فعالیت قضایی است

در این رابطه، به نظر می‌رسد که کانن از استراتژی استفاده شده توسط برخی از منصوبان ترامپ در دیوان عالی، از جمله نیل گورسوچ، پیروی می‌کند. برای جلوگیری از مرگ بر اثر هیپوترمی، یک راننده کامیون را به دلیل ترک تریلر آسیب دیده خود در هوای زیر صفر اخراج کنید. مخالفت گورسوچ به طرز بی‌معنی بی‌رحمانه و بی‌معنی بود، اما مطمئناً مورد توجه داوران ترامپ قرار گرفت.

بزرگترین اسکوپ ها و رسوایی های Daily Beast را مستقیماً در صندوق ورودی خود دریافت کنید. ثبت نام کن.

داستان ادامه دارد