براک در مورد پیام خود به رای دهندگان بازگشته به خانه گفت: “ما هر کاری که در توان داشتیم انجام دادیم تا مردم را به تغییر رای دهند.”
اسکار براک، یکی از حامیان دیلون، گفت که به تلاش برای شفافیت بیشتر احزاب پس از انتخابات ادامه خواهد داد و متعهد به همکاری با مک دانیل در حرکت رو به جلو است.
او افزود: «کلوپی از مشاوران وجود دارد که دلارهای دیوانهوار از کمکهای شما دریافت میکنند و اکنون به این افتخار میکنند که چگونه میتوانند با 90 درصد حزبی که میخواستند شاهد تغییر باشند، سرپیچی کنند».
اما با رأی گیری مخفیانه و کمپین تهاجمی دیلون مبنی بر اینکه مک دانیل نباید پس از کاستی های حزب جمهوری خواه در نوامبر انتخاب شود، اعضا قبل از رأی گیری، دیلون را حذف نکردند. به طور علنی، تقریباً 30 عضو RNC قبل از رای گیری به دیلون متعهد شده بودند.
طرفداران مک دانیل استدلال کردند که او به دلیل تخصیص منابع و روابط کاری محکم با رهبری حزب ایالتی، بهترین موقعیت را برای پیشبرد حزب دارد.
جاناتان بارنت، یکی از اعضای کمیته RNC از آرکانزاس که از دیلون برای رهبری حزب حمایت کرد، پیش از رای گیری گفت: «بعد از اینکه فردا تمام شود، تمام نمی شود. “بازسازی کمی زمان می برد و هارمیت هنوز صدای قوی ای دارد. همه ما که از هارمیت حمایت می کنیم، نمی رویم.»
مک دانیل اکنون در مسیر تبدیل شدن به طولانی ترین صندلی جمهوری خواه از قرن نوزدهم قرار دارد. او به میچ مککانل، رهبر اکثریت سنا، آر-کی، و کوین مک کارتی، رئیس مجلس نمایندگان، از کالیفرنیا میپیوندد تا چالشهای پیش روی رهبری خود را پس از عملکرد ناامیدکننده جمهوریخواهان در انتخابات میاندورهای نوامبر برطرف کند.
این مسابقه ظاهراً برای ماه ها یک نتیجه قطعی بود. مک دانیل یک نامه تاییدیه از بیش از 100 عضو از 168 عضو RNC را بلافاصله پس از میان دوره ای منتشر کرد – حمایتی که منجر به تصمیم زلدین برای عدم ارائه پیشنهاد خود برای رهبری RNC شد.
حتی با روی کار آمدن مک دانیل به عنوان رئیس بعدی، بسیاری از اعضای RNC می گویند که انتظار دارند تنش ها باقی بماند.
او گفت: «او آدم بدی نیست. منظورم این است که او شیطان نیست. من فقط میخواستم در انتخابات بیشتری پیروز شوم.»
این مقاله در ابتدا در NBCNews.com منتشر شده است