ایالات متحده سالانه حدود 1.3 میلیارد دلار کمک نظامی به مصر اختصاص می دهد. بیشتر آن هیچ شرایطی ندارد. اما وزارت امور خارجه 130 میلیون دلار کمک نظامی به مصر را در ماه سپتامبر به دلیل نگرانی‌های گسترده حقوق بشر متوقف کرد، اما با اشاره به پیشرفت دولت مصر در زمینه بازداشت‌های سیاسی و روند قانونی، از جمله آزادی حدود 500 نفر، گفت که اجازه پرداخت 75 میلیون دلار دیگر را می‌دهد. زندانیان سیاسی امسال
شرایط تعیین شده توسط کنگره، مصر را ملزم می کند تا در زمینه آزادی زندانیان سیاسی و ارائه روند قانونی مناسب به زندانیان، “پیشرفت واضح و مداوم” داشته باشد.
تحلیلگران می گویند قدرت های غربی تمایلی به اقدام جدی علیه یک متحد استراتژیک در مصر ندارند که به عنوان میانجی در موضوعات طولانی مدتی مانند درگیری اعراب و اسرائیل عمل کرده و همچنین کانال سوئز، یکی از مهم ترین خطوط کشتیرانی جهان را کنترل می کند. .
مقامات آمریکایی روابط آمریکا با مصر را پیچیده خوانده اند. پرجمعیت ترین کشور عربی یک متحد حیاتی است و واشنگتن همچنان متعهد به حمایت از آن برای آنچه مقامات آمریکایی «نیازهای دفاعی مشروع» می خوانند، است.
لیهی گفت: “ما نمی توانیم به دلیل ملاحظات دیگر سیاست کوتاهی به قانون بدهیم. همه ما مسئولیت داریم که از قانون حمایت کنیم و از حقوق قضایی متهمان، چه در اینجا و چه در مصر دفاع کنیم.”
لیهی در بیانیه ای به رویترز گفت: ما باید این قانون را بسیار جدی بگیریم، زیرا وضعیت زندانیان سیاسی در مصر اسفناک است.
وزارت امور خارجه فورا به درخواست برای اظهار نظر پاسخ نداد.
گروه‌های برجسته حقوق بشر از جمله عفو بین‌الملل و دیده‌بان حقوق بشر، دولت عبدالفتاح السیسی، رئیس‌جمهور مصر را به سوء استفاده گسترده از جمله شکنجه و بازداشت ده‌ها هزار زندانی سیاسی متهم کرده‌اند.
سیسی زندانی سیاسی مصر را رد کرده است. او همچنین گفته است که ثبات و امنیت برای مصر اولویت دارد و مقامات با تلاش برای تامین نیازهای اولیه مانند شغل و مسکن، حقوق را ارتقا می دهند.
سناتور پاتریک لیهی، رئیس کمیته تخصیص بودجه سنا، ارزیابی ارائه شده توسط وزارت امور خارجه ایالات متحده برای توجیه این کمک ها را رد کرد که مشروط به شرایط قانونی تصویب شده توسط کنگره در سال گذشته بود. این کمیته صلاحیت قانونی مربوط به هزینه ها از جمله کمک مالی ایالات متحده به مصر را دارد.
(گزارش اضافی توسط آیدان لوئیس در قاهره، گزارش توسط همیرا پاموک؛ ویرایش توسط ویل دانهام و میشل نیکولز)