دانشمندان از چرخه تولد حیوانات مشابهی که هنوز زنده هستند استفاده کردند تا بفهمند که این نقطه ها رکورد ماه های قمری برای زمان جفت گیری آنها هستند.
به عنوان مثال، نقاشیهای اوروک، اجداد وحشی گاوهای مدرن، در اسپانیا چهار نقطه روی آنها بود. این نشان داد که آنها چهار ماه پس از “bonne saison” یا بهار پارینه سنگی جفت گیری می کردند.
پروفسور پتیت اضافه کرد که این تنها آغاز بود. انتظار می رود تعدادی از مطالعات از این پیشرفت سرچشمه بگیرند. پروفسور پتیت گفت که آنها در حال حاضر به انتشار یافتههایی در مورد نماد دیگری مربوط به انسان نزدیک شدهاند و مطالعات بیشتری باید دنبال شود.
برای دههها، محققان گمان میکردند که نقاط و خطوط بهظاهر تصادفی در نقاشیهای غار در سراسر اروپا حاوی معنایی پنهان است، اما قادر به رمزگشایی آنها نبودند.
پروفسور پتیت و پروفسور باب کنتریج، همچنین در دورهام، با اثبات این که تقریباً هیچ شانس آماری برای تصادفی بودن نتایج وجود ندارد، به تأیید یافته ها کمک کردند.
انسان های باستان از این نقاشی ها برای ردیابی فصل جفت گیری و تولد حیوانات وحشی استفاده می کردند
“این یک چیز اساسی متفاوت است [to a tally]اگر گفته شود این گونه جانوری پس از نقطه شروع مورد توافق ما، چهار چرخه قمری جفت میگیرد… و این واقعاً یک لیگ فکری کاملاً متفاوت است. این فقط ثبت سوابق نیست، یک مفهوم سازی واقعی از زمان است.
رمزگشایی نشانهها تاریخ اولین پیشنویسی شناخته شده را 14000 سال به حداقل 20000 سال پیش میبرد.
او امیدوار بود که این امر تلقی عمومی از انسان های پارینه سنگی را تغییر دهد و نشان دهد که آنها غارنشینان ساده ای نیستند.
سپس این دو نفر توانستند از چرخههای تولد حیوانات مشابهی که هنوز زنده هستند استفاده کنند تا بفهمند که مجموعهای از نقاط همراه با بسیاری از نقاشیهای حیوانات، رکورد ماههای قمری برای زمانی است که آنها در حال جفتگیری بودند.