لیزا که توسط موشک روسی کشته شد، دفن شد

مادر لیزا، ایرینا دمیتریوا 33 ساله، در بخش مراقبت های ویژه در وضعیت وخیمی باقی مانده است. خانواده به او نگفتند که لیزا یکشنبه در حال دفن شدن است، زیرا می‌ترسیدند این موضوع بر وضعیت او تأثیر بگذارد.

پسر 7 ساله ای که در همان حمله هوایی روسیه کشته شد نیز روز یکشنبه به همراه مادرش در روستایی در نزدیکی وینیتسیا به خاک سپرده شد. آنها در یک مرکز درمانی بودند که موشک ها به ساختمان اصابت کردند. پسر جوان دیگری که در همان حمله هوایی کشته شد، قرار است روز دوشنبه در وینیتسیا به خاک سپرده شود.

نزدیکترین بستگان لیزا در دو طرف تابوت نشسته بودند و بسیاری دیگر کلیسای ارتدکس وینیتسیا را برای ادای آخرین ادای احترام به دختر شلوغ کردند.

شما این آهنگ را خیلی دوست داشتید، هر روز می رقصیدید. دیمیتروشینا، مادربزرگ لیزا، گفت: این آهنگ اکنون برای شما به نظر می رسد.

پوشش AP از جنگ را در https://apnews.com/hub/russia-ukraine دنبال کنید



منبع

لیزا که به سندرم داون مبتلا بود، در مسیر ملاقات با یک گفتاردرمانگر همراه با مادرش بود که روز پنجشنبه موشک‌های روسی به شهر وینیتسیا، دور از خط مقدم، اصابت کرد. حداقل 24 نفر از جمله لیزا و دو پسر 7 و 8 ساله کشته شدند و بیش از 200 نفر از جمله مادر لیزا زخمی شدند.

پدر لیزا، آرتم دمیتریف، ساکت ایستاده بود و اشک روی صورتش جاری بود.

پس از حمله موشکی روسیه، خدمات اورژانس اوکراین عکس هایی را به اشتراک گذاشت که بدن بی جان او را روی زمین در کنار کالسکه آغشته به خونش نشان می داد. بانوی اول اوکراین به یاد آورد که این دختر کوچک هنگام ملاقات با او چقدر خوشحال و خوشحال بود. ویدئوها و عکس ها در فضای مجازی منتشر شده اند، آخرین تصاویر از جنگ وحشیانه در اوکراین جهان را به وحشت انداخته است.

___

مکثی کرد و با صدایی لرزان ادامه داد: ما می دانیم که شر نمی تواند پیروز شود.

بعداً در یک گورستان بادگیر، اقوام و دوستان در زیر آسمان خاکستری با لیزا وداع کردند.

کمی قبل از انفجار، دمیتریوا ویدئویی را در شبکه‌های اجتماعی منتشر کرده بود که دخترش را نشان می‌داد که برای هل دادن کالسکه‌اش به دسته‌ی فرمان فشار می‌آورد، با خوشحالی در وینیتسیا قدم می‌زند، کت جین و شلوار سفید پوشیده و موهایش را با قیچی تزئین کرده است.

«این رنج و ناامیدی است. ایلونا، یکی دیگر از دوستان خانوادگی، گفت: هیچ بخششی برای آنها وجود ندارد.

هنگامی که جنگ شروع شد، دمیتریوا و خانواده اش از کیف، پایتخت، به وینیتسیا گریختند، شهری در 270 کیلومتری (167 مایل) جنوب غربی که تا روز پنجشنبه نسبتاً امن تلقی می شد.

هلنا سیدورنکو، دوست قدیمی خانوادگی، گفت که مادر لیزا “تلاش زیادی برای اجتماعی کردن لیزا انجام داده است.”

سیدورنکو افزود: “او می خواست فرزندش زندگی کاملی داشته باشد.”

«ببین، گل من! نگاه کن چند نفر به سراغت آمدند.» مادربزرگ لیزا، لاریسا دیمیتریشینا، گفت و لیزا را در حالی که در یک تابوت باز با گل‌ها و خرس‌های عروسکی در کلیسای جامع تغییر شکل قرن هجدهم وینیتسیا دراز کشیده بود، نوازش می‌کرد.

دیمیتریشینا در حالی که گریه می کرد گفت: “مامانت حتی ندید که امروز چقدر زیبا هستی.”

کشیش ارتدکس ویتالی هولوسکویچ در حالی که اشک می ریخت گفت: “من لیزا را نمی شناختم، اما هیچ فردی نمی تواند با آرامش از آن عبور کند.” ‘زیرا هر دفن برای هر یک از ما غم است. ما در حال از دست دادن برادران و خواهران خود هستیم.»

آهنگ “اوه، ویبرنوم سرخ در علفزار” بود که پس از تهاجم روسیه به نماد مقاومت در اوکراین تبدیل شد.

وینیتسیا، اوکراین (AP) – لیزای 4 ساله زیبا و آرام در تاجی از گل های سفید، که در حمله موشکی روسیه کشته شد، یکشنبه در مرکز اوکراین به خاک سپرده شد، در حالی که یک کشیش ارتدکس به گریه افتاد و به بستگان گریان گفت که “شیطان نمی تواند پیروز شود.”