«360» دیدگاه‌های متنوعی را در مورد داستان‌ها و بحث‌های برتر روز به شما نشان می‌دهد.
چه اتفاقی می افتد
ما همه آنجا بوده ایم. شما باید به دستشویی بروید، یا شاید فرزندتان این کار را انجام دهد. شما مشاغل را یکی پس از دیگری امتحان می کنید. در نهایت در یک پمپ بنزین غمگین یک بستنی می‌خرید تا کد دسترسی را به شما بدهند.
وحشت عمومی چیزی شبیه به یک تجربه جهانی بشری است، اما مشکلی است که آمریکایی ها بیشتر از مردم کشورهای دیگر با آن دست و پنجه نرم می کنند.
بر اساس شاخص توالت عمومی، به ازای هر 100000 آمریکایی حدود هشت سرویس بهداشتی عمومی وجود دارد. این تعداد کمتر از نصف تعداد کانادا و یک هفتم این میزان در ایسلند است. توالت در بسیاری از شهرهای بزرگ آمریکا حتی سخت تر است.
دسترسی به حمام چیزی بیش از فراهم کردن یک مکان مناسب برای ادرار کردن است. این همچنین یک مسئله بهداشت عمومی است، به ویژه در مکان هایی که جمعیت بی خانمان زیادی دارند. سن دیگو با دو شیوع مجزای مرگبار هپاتیت A برخورد کرده است که حداقل تا حدی به نبود حمام تمیز نسبت داده شده است. همچنین عواقب جنایی بالقوه جدی برای هر کسی که مجبور شود خود را در فضاهای عمومی راحت کند، وجود دارد.
ایالات متحده همیشه از دستشویی های عمومی بی بهره نبوده است. در سال 1970، حدود 50000 حمام عمومی در سرتاسر کشور وجود داشت که هر کسی می توانست با هزینه اندکی از آنها استفاده کند. اما توالت‌های سکه‌ای اساساً در دهه بعد در واکنش به کمپین مخالف این ایده که هر کسی باید برای برآوردن نیازهای بدن خود هزینه کند، ناپدید شد. مشکل، در بسیاری از موارد، این است که چیزی جایگزین آنها نشده است.
چرا بحث وجود دارد
در ابتدایی ترین سطح، فقدان سرویس بهداشتی عمومی نتیجه این است که شهرها آنها را در اولویت قرار نمی دهند.
یکی از بزرگترین موانع هزینه است. همانطور که در مورد بسیاری از پروژه های زیرساختی وجود دارد، ساخت حمام در ایالات متحده بسیار بیشتر از سایر کشورها هزینه دارد. و هزینه های سرایداری مداوم برای اطمینان از انبار و بهداشتی بودن امکانات وجود دارد. برخی از شهرها نیز به دلیل ترکیبی از قوانین ساختمانی محدودکننده محلی و مخالفت ساکنان مجاور که نگران این هستند که تاسیسات کثیف یا ناکارآمد شوند یا فعالیت های نامطلوبی را به منطقه بیاورند، در تلاش هستند تا مکان هایی برای قرار دادن آنها پیدا کنند.
بسیاری از کارشناسان می گویند ریشه های این مشکل بسیار عمیق تر است و در واقع نتیجه این است که چگونه جامعه آمریکایی خدمات اصلی را به بخش خصوصی (شاید استارباکس یا مک دونالد محلی شما) برون سپاری کرده است.
بعدش چی
تعدادی از شهرهای آمریکا، بزرگ و کوچک، ابتکارات اخیر را برای نصب سرویس های بهداشتی بیشتر در فضاهای عمومی خود آغاز کرده اند. فیلادلفیا توالت های جدید خود را “Philly Phlush” می نامد. با این حال، باید دید که آیا این پروژه های جدید می توانند بر چالش هایی که باعث ناتمام ماندن بسیاری از برنامه های قبلی شده بود، غلبه کنند یا خیر.
دیدگاه ها
آمریکایی ها به طور کلی باور خود را نسبت به منافع عمومی از دست داده اند
فقدان سرویس بهداشتی عمومی در ایالات متحده فقط یک ناراحتی نیست. این نشانه ای از شکست آمریکا در سرمایه گذاری در نیازهای جمعی برای منافع جمعی است.» – کاترینا واندن هوول، ملت
خلاص شدن از دست توالت های دستمزدی اشتباه بزرگی بود
ممکن است بی‌رحمانه به نظر برسد که مردم را وادار کنیم برای کاری که بدن ما را مجبور به انجام آن چندین بار در روز می‌کند پول بدهند. اما ما از کشاورزان یا سوپرمارکت ها انتظار نداریم که غذای رایگان در اختیار ما بگذارند. اگر این کار را می‌کردیم، به زودی علف‌ها و پوست درختان را می‌خوردیم. کنترل‌های قیمت همواره عرضه را کمتر از تقاضا نگه می‌دارند و اجباری کردن حداکثر قیمت صفر این کار را در کل انجام می‌دهد. – استیو چپمن، شیکاگو تریبون
دولت های محلی وظایف خود را به شرکت های خصوصی واگذار کرده اند
فوریت (و منظورم فوریت) نصب امکانات عمومی مناسب در هر پارک، یا در هر گوشه خیابان پنجم، به روشی که یک شهر مدرن باید انجام دهد، بارها و بارها از دستور کار خارج شده است به این دلیل ساده که ما اجازه دادیم. استارباکس و نزدیکان شرکتی آن نگران آن هستند.” – کریستوفر بونانوس، مجله نیویورک
جرم و جنایت و ولگردی به این معنی است که بسیاری از دستشویی های عمومی اساساً برای اکثر مردم غیرقابل استفاده هستند
«مشکل واقعی در افزودن سرویس‌های بهداشتی عمومی به مراکز شهری امروز کمبود بودجه نیست، بلکه یک طبقه رهبری مدنی است که تمایلی به رسیدگی آشکار به فعالیت‌های ضد اجتماعی و اغلب جنایتکارانه ندارد. اگر هر شهر با آن مقابله کند، شروع به ایجاد پیشرفت‌های عمده در حوزه عمومی در مناطقی مانند سرویس‌های بهداشتی عمومی، به پول زیادی نیاز نخواهد داشت. – آرون ام. رن، حاکم
ساختن چیزی به این سادگی در ایالات متحده بسیار گران است
در ظاهر ایده بدی نیست. وقتی در پارک هستید، به خصوص وقتی با بچه هایتان آنجا هستید، داشتن سرویس بهداشتی خوب است. هر پدر و مادری می داند که من در مورد چه چیزی صحبت می کنم. اما بعد متوجه می‌شوید که هر یک از توالت‌ها ممکن است یک میلیون دلار برای مالیات‌دهندگان شهری (این من و شما هستیم) هزینه داشته باشد.» – تام وروبلسکی، استاتن آیلند پیشرو
اگر به افراد آسیب‌پذیر مکان‌های دیگری را بدهیم که بروند، سرویس‌های بهداشتی عمومی تمیز و ایمن خواهند بود
«یکی از راه‌های کنار آمدن با موضوع مصرف مواد مخدر و خرابکاری در سرویس‌های بهداشتی عمومی، داشتن زیرساخت‌های بسیار بزرگ‌تر برای حمایت از افرادی که بی‌خانمان را تجربه می‌کنند نسبت به ما، و همچنین مکان‌های تزریق امن است. … برای بازگرداندن حمام های عمومی، باید مایل باشیم فضای بیشتری برای کسانی که رنج می برند ایجاد کنیم.» – کوین اوکالاگان، فیلادلفیا پرسشگر
بسیاری از آمریکایی ها دسترسی به حمام را به عنوان یک حق اولیه انسانی درک نمی کنند
مانند غذا، آب و سرپناه، دسترسی به سرویس بهداشتی ایمن یک حق اساسی بشر است. در حالی که شرکت‌های خصوصی مطمئناً می‌توانند دسترسی عمومی به سرویس‌های بهداشتی را انتخاب کنند، این مسئولیت دولت است که بهداشت را برای همه تضمین کند. و زمان آن فرا رسیده است که رهبران سیاسی خود را مسئول بدانیم.» – کاتارینا د آلبوکرکی، لس آنجلس تایمز
ایالات متحده وظیفه خود برای تأمین آسیب پذیرترین افراد را رها کرده است
اگر حمام عمومی ندارید، چیزی که می‌گویید این است که «ما به کسی که پول ندارد اهمیتی نمی‌دهیم» که فکر می‌کنم نشان می‌دهد که سیاست آمریکا از سال 1980 به این سو رفته است. – پیتر بالدوین، استاد تاریخ در دانشگاه کانکتیکات، به بلومبرگ