موجودی گریزان برای چندین دهه ناپدید شد – اما به تازگی در پارک ویرجینیای غربی دستگیر شد

زیست شناسان در طول جست و جو، آلگنی وودرت های جوان و بالغ را پیدا کردند. حیوانات را گرفتند، برچسب زدند و دوباره در طبیعت رها کردند.

به گزارش سرویس پارک ملی، درختان جنگلی آلگنی در رخنمون های صخره ای، درگاه های معدن متروکه و غارها از جنوب نیویورک تا تنسی زندگی می کنند.

صدها نهنگ در همان سواحل استرالیا به دام افتادند که دو سال پیش به گل نشسته بودند



منبع

«جغد بسیار تهاجمی» در پارک WA. کلاه، کلاه ایمنی و چتر توصیه می شود

نیکول کیفنر، تکنسین علوم زیستی در Harpers Ferry NHP، در این بیانیه گفت: «وودرات آلگنی یک گونه قابل توجه است، و ما از یافتن دوباره آن ها در منطقه هارپرز فری هیجان زده هستیم. این کشف مجدد یادآور ارزش حفاظت از مکان‌های طبیعی است که زیستگاه‌های حیاتی برای گیاهان و حیات وحش فراهم می‌کنند.»

بر اساس انتشار خبری در 23 سپتامبر، زیست شناسان حیات وحش در پارک ملی تاریخی هارپرز فری چندین درخت آلگنی را در طول تابستان در جنگل ها ضبط و برچسب گذاری کردند.

درخت آلگنی در ویرجینیای غربی به‌عنوان «گونه‌های نگران‌کننده» فهرست شده است، اما در سطح جهانی وضعیت «آسیب‌پذیر» دارد، به این معنی که «به دلیل محدوده محدود، جمعیت نسبتاً کم، کاهش اخیر و گسترده، در معرض خطر متوسط ​​انقراض یا حذف قرار دارد. یا عوامل دیگر،» با توجه به خدمات پارک ملی. این کشور با تهدیدات زیست محیطی از جمله کمبود مواد غذایی، جمعیت شکارچیان و تجاوز انسان مواجه است.

بازدیدکننده بزرگ و غیرمعمولی که در Outer Banks NC عکس گرفته شده – و نام عجیبی دارد

حیوانی که در دهه‌های گذشته دیده نشده بود اخیراً در پارک ملی ویرجینیای غربی دوباره کشف شد – و کارشناسان “هیجان زده” هستند.

دکتر کارن پاورز، استاد زیست شناسی در دانشگاه رادفورد، در این بیانیه گفت: «با توجه به نادر بودن درخت آلگنی در محدوده تاریخی، تلاش‌های مشترکی مانند این می‌تواند کمک زیادی به حفظ این گونه کند».

پارک ملی تاریخی هارپرز فری در نزدیکی مرز شمال شرقی ویرجینیای غربی، در حدود 65 مایلی شمال غربی واشنگتن دی سی واقع شده است.

به گفته زیست شناسان، به همین دلیل است که کشف مجدد این موجود کوچک و پشمالو بسیار هیجان انگیز بود.

به گزارش سرویس پارک ملی، درختان جنگلی آلگنی در رخنمون های صخره ای، درگاه های معدن متروکه و غارها از جنوب نیویورک تا تنسی زندگی می کنند.

ترس از انقراض موجودی گریزان وجود داشت – سپس در شکاف‌های غار تاریک آلاباما ظاهر شد.

بر اساس این انتشار، موش‌های چوبی که نسبت نزدیک‌تر به موش‌ها نسبت به موش‌ها هستند، در مناطق خاصی در آپالاشیا به‌عنوان «منقرض محلی» گزارش شده‌اند و جمعیت آن‌ها با کاهش شدید مواجه شده است.