داگ بوش، دستیار وزیر ارتش برای خرید، گفت که ایالات متحده دیگر آبرام‌های جدید نمی‌خرد، بلکه از نمونه‌های قدیمی‌تر به عنوان «وسایل نقلیه اولیه» استفاده می‌کند و آنها را بازسازی می‌کند. او گفت، با این حال، انجام آن سریع یا آسان نیست.
بوش گفت که اوکراینی ها نشان داده اند که دانش و توانایی لازم برای یادگیری سریع سیستم های جدید را دارند.
چقد طول میکشه
تانک آبرامز یک قطعه تجهیزات بسیار پیچیده است. گران است، تمرین کردن با آن سخت است. … این ساده ترین سیستم برای نگهداری نیست. کالین کال، معاون وزیر دفاع در امور سیاست، هفته گذشته در پنتاگون به خبرنگاران گفت: ممکن است این سیستم درست باشد یا نباشد.
او روز چهارشنبه به خبرنگاران گفت: «ما اغلب می‌توانیم کارهایی را که می‌توانیم در زمینه آموزش برای سربازان ارتش اوکراین انجام دهیم، خلاصه و تسریع کنیم». او گفت: “با انگیزه کافی و دسترسی اختصاصی 24 ساعته به آنها، ما می توانیم افراد را واقعاً سریع آموزش دهیم.” “ارتش ایالات متحده می داند که چگونه این کار را انجام دهد.”
روز چهارشنبه، ناگهان تغییر کرد. درخواست های ناامیدانه اوکراین برای تانک با یک بله فراگیر و فراآتلانتیک پاسخ داده شد.
خدمه ای که در بررسی دفتر پاسخگویی دولت در سال 1992 پس از جنگ خلیج فارس مصاحبه کردند، بقای بالای آن را ستودند و گفتند «چندین خدمه M1A1 گزارش دادند که حملات مستقیم از جلو از T-72های عراقی با کمترین آسیب دریافت کرده اند».
زمان تحویل تانک ها به اوکراین و آموزش نیروهای اوکراینی مبهم است. مقامات آمریکایی فقط می‌گویند که تحویل تانک‌های آبرامز «ماه‌های زیادی» طول می‌کشد، اما لئوپاردها سریع‌تر خواهند رسید.
چرخش بازو
آبرامز با چهار خدمه برای اولین بار در سال 1991 به جنگ اعزام شد. دارای زره ضخیم، تفنگ اصلی 120 میلی متری، قابلیت سوراخ کردن زره، سیستم های هدف گیری پیشرفته، چرخ های ردیابی ضخیم و موتور توربین 1500 اسب بخاری با حداکثر سرعت حدود 42 مایل در ساعت (68 کیلومتر در ساعت).
مقامات آمریکایی و آلمانی هر دو از کلمه “فشرده” برای توصیف مذاکراتی استفاده کردند که در نهایت منجر به چرخش تانک توسط هر دو کشور شد.
جمعه گذشته، فشار محسوس بود. رهبران ارشد دفاعی بیش از 50 کشور در پایگاه هوایی رامشتاین در آلمان گرد هم آمدند تا در مورد نیازهای تسلیحاتی و تجهیزاتی اوکراین گفتگو کنند. تانک موضوع کلیدی بود. رهبران کشورهای دارای تانک لئوپارد با وزیر دفاع جدید آلمان دیدار کردند.
تانک های M1 آبرامز برای چندین دهه رهبری حملات نبرد آمریکا را بر عهده داشته اند.
یکی از مقامات ارشد دولت ایالات متحده، با تکرار شولز، گفت که مذاکرات برای مدتی در جریان بوده است، اما “به شکلی بسیار شدیدتر در چند هفته گذشته”. این مقام به شرط ناشناس ماندن صحبت کرد تا جزئیات این تصمیم را ارائه کند.
آموزش می تواند با سرعت بیشتری آغاز شود و پنتاگون در حال توسعه برنامه ای است.
عامر مدهانی، نویسنده آسوشیتدپرس در این گزارش مشارکت داشت.
ایالات متحده نگران بود که تقاضای سوخت یک کابوس لجستیکی برای نیروهای اوکراینی ایجاد کند. در حالی که یک آبرامز می تواند در میان برف و گل طوفان کند، کامیون های سوخت نمی توانند. علاوه بر این، مانند هر موتور جت، توربین آبرامز برای تنفس به هوا نیاز دارد که آن را از طریق دریچه های فیلتر شده عقب جذب می کند. هنگامی که این فیلترهای دریچه مسدود می شوند – چه در اثر شن، همانطور که سربازان در سال 1992 به GAO گزارش دادند، یا توسط زباله هایی که ممکن است در اوکراین با آنها برخورد کنند – آنها نمی توانند کار کنند.
به تدریج، موضع آلمان به طور علنی شروع به نرم شدن کرد که منجر به اعلامیه های روز چهارشنبه شد. مقامات دولت بایدن در پاسخ به این سوال که مکرراً چه چیزی تغییر کرده است، کنار گذاشته شدند. بایدن در پاسخ به پرسشی مستقیم درباره فشار آلمان، به خبرنگاران گفت: «آلمان مرا مجبور به تغییر نظر نکرد.»
آبرامز همچنین به ماهها آموزش نیاز دارد. نیروهای اوکراینی باید بیاموزند که چگونه سیستم های پیچیده تر خود را کار کنند، و چگونه آن را فعال و سوخت رسانی کنند.
اخیراً، تایتان‌های نبرد در طول تهاجم آمریکا به عراق در سال 2003، به بغداد هدایت شدند، زیرا واحدهای لشکر 3 پیاده نظام، عملیاتی را انجام دادند که «دوران رعد» نامیده می‌شد تا از دفاع عراق عبور کنند.
واشنگتن (AP) – مقامات ایالات متحده ماه ها از ارسال تانک های M1 Abrams به اوکراین خودداری کردند و اصرار داشتند که نگهداری و تعمیر آنها بسیار پیچیده و سخت است.
موتور جت آبرامز برای کار به صدها گالن سوخت نیاز دارد.
باتلر گفت: این باک با سرعت حداقل دو گالن در هر مایل (4.7 لیتر در هر کیلومتر) از طریق سوخت می سوزد، چه مخزن در حال حرکت باشد و چه در حال حرکت، که به این معنی است که یک کاروان عرضه ثابت از کامیون های سوخت باید در دسترس باشد تا بتواند آن را نگه دارد. حرکت رو به جلو
او گفت که آبرامز “حتی متوجه گل” نشد.
نگاهی به سلاح جنگی عظیم، چرایی اهمیت آن در جنگ اوکراین با روسیه، و چه چیزی باعث چرخش تانک دولت بایدن شد.
___
با وجود تمام اشکالاتی که ایالات متحده بیان کرد، وقتی همه چیز گفته شد و انجام شد، به واقعیت های سیاسی و یک رقص دیپلماتیک رسید.
اولاف شولتز، صدراعظم آلمان روز چهارشنبه در سخنرانی خود در جمع قانونگذاران آلمانی گفت: «این نتیجه رایزنی‌های فشرده بار دیگر با متحدان و شرکای بین‌المللی ماست».
این تغییر چشمگیر نقطه اوج فشار شدید بین المللی و چرخش بازوی دیپلماتیک بود که در هفته گذشته رخ داد. و منجر به توالی سریع اعلامیه ها شد: ایالات متحده اعلام کرد که 31 تانک از تانک های جنگی 70 تنی آبرامز را به اوکراین خواهد فرستاد و آلمان نیز اعلام کرد که 14 تانک لئوپارد 2 ارسال خواهد کرد و به سایر کشورها نیز اجازه می دهد همین کار را انجام دهند.
چرا ایالات متحده مدام نه می گفت؟
این بن بست متحدان اروپایی مانند لهستان را که می خواستند پلنگ بفرستند اما بدون موافقت آلمان نمی توانستند ناامید کرد. بدین ترتیب مذاکرات شدیدتر آغاز شد.
آلمان تمایلی به فرستادن لئوپاردها یا اجازه دادن به متحدان برای ارسال آنها نداشت، مگر اینکه ایالات متحده آبرامز خود را روی میز بگذارد، زیرا این نگرانی وجود داشت که تامین این تانک ها خشم روسیه را در پی داشته باشد. در همین حال، ایالات متحده استدلال کرد که پلنگ‌های ساخت آلمان مناسب‌تر هستند، زیرا سربازان اوکراینی می‌توانند آنها را دریافت کنند و بسیار سریع‌تر و آسان‌تر آموزش ببینند.
از رئیس جمهور جو بایدن به بعد، تماس هایی از جمله با شولز برقرار شد. لوید آستین، وزیر دفاع و ژنرال مارک میلی، رئیس ستاد مشترک ارتش، با همتایان آلمانی و دیگر متحدان خود صحبت و ملاقات کردند.
ABRAMS چیست؟
ما می‌خواهیم مطمئن شویم که آنها (تانک‌ها) روی دست‌های آماده می‌افتند، و اوکراینی‌ها می‌دانند چگونه از آنها استفاده کنند، می‌دانند چگونه آنها را در حال کار نگه دارند، و زنجیره تامین قطعات یدکی و تدارکات را در اختیار دارند. جان کربی، سخنگوی شورای امنیت ملی گفت.
کوین باتلر، ستوان سابق ارتش که به عنوان رهبر جوخه تانک آبرامز خدمت می کرد، گفت: موتور جت قدرتمند آبرامز می تواند تانک را تقریباً در هر زمینی، چه برف سنگین یا گل سنگین، به پیش ببرد. باتلر یک تمرین گل آلود در اواخر دهه 1990 در فورت استوارت، جورجیا را به یاد می آورد، جایی که او نگرانی خود را در مورد گیر کردن تانک ها ابراز کرده بود زیرا قبلاً هاموی ها را گیر کرده بود.