نیروهای ژاپنی که در جزایر فرود آمدند شمالی ترین بازوی عملیات بزرگتر بودند که شامل نیروهای اعزامی برای حمله و اشغال جزیره میدوی در اقیانوس آرام مرکزی بود. پس از عقب انداختن پیشروی ژاپن، ایالات متحده نیروی عظیمی را برای بازپس گیری جزایر در اواسط سال 1943 فرستاد.
ارتش آمریکا در حال تقویت موضع خود در آلاسکا است. ارتش نیروهای خود را در آنجا بازسازی کرده است، لشکر 11 هوابرد را مجدداً تأسیس کرده و روی تجهیزات جدید و آموزش گسترده سرمایه گذاری کرده است.
در مجموع، 549 سرباز آمریکایی در جریان کمپین آلوتین کشته و 1148 نفر زخمی شدند.
اهمیت تازه یافته
آلاسکا با توجه به نزدیکی آن به اتحاد جماهیر شوروی در طول جنگ سرد، به ویژه برای دفاع هوایی و موشکی مهم باقی ماند، اما خاطرات جنگ جهانی دوم تا حد زیادی در دهه‌های بعد محو شد.
اکنون، 79 سال بعد، جزایر آلوتی و آلاسکا اهمیتی دوباره برای ایالات متحده پیدا کرده اند، زیرا دسترسی فزاینده به قطب شمال این منطقه را به محلی برای رقابت با روسیه و چین تبدیل کرده است.
کمپین جزایر آلوتین
آمریکایی‌ها ادامه دادند، ارتفاعات را تصرف کردند و ژاپنی‌ها را به چند منطقه در امتداد ساحل هل دادند.
اکنون، با توجه بیشتر ایالات متحده به اقیانوس آرام و قطب شمال، آلاسکا اهمیت نظامی خود را تجدید کرده است.
برتولف گارد ساحلی ایالات متحده در حال تعقیب کشتی‌های نیروی دریایی چین در آب‌های بین‌المللی در دریای برینگ، 30 اوت 2021.عکس گارد ساحلی ایالات متحده توسط پرچمدار بریجت بویل
چین نیز نسبت به قطب شمال ابراز علاقه کرده است. این کشور خود را یک “ایالت نزدیک قطب شمال” اعلام کرده و در حال افزایش ناوگان یخ شکن خود است. کشتی‌های جنگی چینی برای اولین بار در سال 2015 در سواحل آلاسکا فعالیت کردند و چهار کشتی جنگی چینی دوباره در آگوست 2021 در جزایر آلوتین ظاهر شدند.
تا 30 می، جزیره امن بود. حداقل 2351 جسد ژاپنی توسط آمریکایی ها کشف و دفن شد. مانند جزایر دیگری که از ژاپن پس گرفته شده بودند، بسیاری از مدافعان به جای پذیرش شکست، خود را کشتند. تنها 28 سرباز ژاپنی تسلیم شدند.
به جای سه روز نبردی که آمریکایی ها انتظار داشتند، نبرد برای آتو به یک جنگ سه هفته ای تبدیل شد.
نیروی هوایی که از دیرباز بیشترین حضور در قطب شمال را در میان شاخه های خدمات ایالات متحده داشته است، ده ها جنگنده نسل پنجم را به پایگاه های خود اضافه کرده است. تفنگداران دریایی علاقه خود را برای افزایش آموزش در آلاسکا ابراز کرده اند و نیروی دریایی به دنبال توسعه عملیات خود در آنجا با یک بندر جدید در آب های عمیق در نوم است.
نیروهای کمکی ارتش ایالات متحده در ساحلی در آتو فرود آمدند، 23 ژوئن 1943.(عکس AP)
بدتر شدن اوضاع، آمریکایی ها به زودی متوجه شدند که با دو دشمن، ژاپنی ها و آب و هوا می جنگند. Attu حدود 250 روز از سال در مه، باران یا برف پوشیده شده و بادهایی با سرعت 120 مایل در ساعت می‌وزند.
در 11 می 1943، سربازان آمریکایی شروع به فرود در جزیره آتو کردند، جزیره ای که همراه با جزیره همسایه کیسکا، یک سال قبل توسط نیروهای ژاپنی تصرف شده بود.
ژاپن کیسکا و آتو را در ژوئن 1942 تصرف کرد، دقیقاً شش ماه به پرل هاربر حمله کرد. پیش از فرود آنها، حملات هوایی به بندر داچ در نزدیکی آن انجام شد که در آن 43 پرسنل آمریکایی کشته و 11 هواپیما منهدم شدند.
در 1 آوریل، فرماندهان ایالات متحده مجوز حمله به آتو را صادر کردند. لقب “عملیات Landcrab”، هدف شکست دادن پادگان کوچکتر ژاپنی در Attu قبل از روی آوردن به کیسکا بود.
“حمله به جعبه قرص از طریق طناب”
آتو غربی ترین نقطه در زنجیره جزیره آلوتیان آلاسکا است که حدود 1500 مایل از آنکوریج فاصله دارد. اشغال ژاپن توسط ژاپن اولین بار پس از جنگ 1812 بود که قلمرو ایالات متحده توسط یک قدرت خارجی تصرف شد.
سربازان و تجهیزات آمریکایی در 26 مه 1943 در ساحل خلیج Massacre در جزیره Attu فرود می آیند.(عکس AP/ نیروی دریایی ایالات متحده)
با کاهش یخ های قطب شمال و افزایش فعالیت روسیه و چین، اهمیت آلاسکا برای ارتش ایالات متحده تنها در سال های آینده افزایش خواهد یافت.
سربازان آمریکایی با اسلحه و نارنجک در ژوئن 1943 به سربازان ژاپنی در گودال های جزیره آتو نزدیک می شوند.(عکس AP)
در چیزی که یکی از سربازان آمریکایی به عنوان “جنون سر و صدا، سردرگمی و مرگبار” توصیف کرد، حدود 800 سرباز ژاپنی به خط اصلی آمریکا نفوذ کردند و به مناطق عقب رسیدند. نبرد شدید بود و شامل نبرد تن به تن بود، اما آمریکایی ها تجمع کردند و ژاپنی ها را عقب راندند.
با رادار کبرا دین در پس زمینه، نیروهای عملیات ویژه ایالات متحده با موشک استینگر در جزیره شمیا، اکتبر 2021 تمرین می کنند.فرماندهی عملیات ویژه آمریکا
شدت نبردها به حدی بود که ژاپنی ها در اواخر ماه جولای در زیر پوشش مه و تاریکی مخفیانه از کیسکا عقب نشینی کردند. با وجود خروج ژاپنی ها، نیروهای آمریکایی و کانادایی همچنان در اواسط آگوست هنگام فرود آمدن به کیسکا از تله های انفجاری، آتش دوستانه و محیط خشن تلفات وارد کردند.
اولین فرودها در 11 مه، که قبل از آن بمباران هوایی و دریایی انجام شد، بدون مخالفت بود و بسیاری را به این باور رساند که پیروزی قریب الوقوع است.
پایگاه های نظامی ایالات متحده در آلوتیان تا اوت 1942.ویکی‌مدیا کامانز
در می 1943، سربازان آمریکایی نبردی وحشیانه را برای بازپس گیری جزایر آتو و کیسکا از ژاپن آغاز کردند.
فعالیت نیروی دریایی روسیه در اطراف آلاسکا نیز افزایش یافته است. در یک رزمایش عظیم در سال 2020، 50 کشتی جنگی روسی در منطقه اقتصادی انحصاری ایالات متحده، که حدود 200 مایل از ساحل ایالات متحده امتداد دارد، فعالیت کردند، جایی که آنها با کشتی های ماهیگیری ایالات متحده برخورد کردند.
امروزه، با تغییر جهت‌گیری ایالات متحده به سمت رقابت قدرت‌های بزرگ، و دسترسی بیشتر به منطقه، اهمیت آلاسکا برای عملیات نظامی مورد توجه مجدد قرار گرفته است، که در فعالیت‌های اخیر در آنجا منعکس شده است.
در سال 2007، روسیه گشت‌زنی‌های بمب‌افکن دوربرد را از سر گرفت که گاهی وارد منطقه شناسایی دفاع هوایی آلاسکا می‌شوند، منطقه ای که این ایالت را احاطه کرده است اما حریم هوایی سرزمینی ایالات متحده نیست. در سال 2020، مقامات آمریکایی گفتند که رهگیری این پروازها در بالاترین سطح از زمان جنگ سرد بوده است.
در واقع، پادگانی متشکل از بیش از 2500 سرباز ژاپنی، دفاع‌های دورتر را در داخل کشور آماده کرده بودند و منتظر بودند تا آمریکایی‌ها پیشروی کنند و سپس در گروه‌های کوچک به آنها کمین کنند – پیش‌نمایشی از آنچه که سربازان آمریکایی یک سال بعد در ایوو جیما و اوکیناوا با آن روبرو خواهند شد.
در 29 مه، با نزدیک شدن به شکست، آخرین سربازان ژاپنی که قادر به جنگ بودند، یک حمله گسترده بابانزای را با هدف تصرف مناطق مرتفع، استفاده از توپخانه اسیر شده علیه سربازان آمریکایی و عقب نشینی به استحکامات خود با مواد غذایی و تدارکات ضبط شده انجام دادند.
زمانی که ارتش ایالات متحده به اهمیت این منطقه و کمبود دفاع در آلاسکا پی برد، ردپای خود را در آلاسکا افزایش داد. زمانی که کیسکا و آتو تصرف شدند، فرماندهی دفاع آلاسکا تنها 24000 سرباز در اختیار داشت. تا ژانویه 1943، 94000 نفر بود.
تا پایان فوریه 1943، نیروهای ایالات متحده در جزایر مجاور فرود آمدند و فرودگاه هایی ساختند که از آنجا حملات بمباران آتو و کیسکا را انجام دهند. در اواسط ماه مارس، محاصره نیروی دریایی ایالات متحده، پادگان های ژاپنی را از تامین مجدد و تقویت محروم کرد.
بسیاری از سربازان ایالات متحده بدون تجهیزات مناسب زمستانی بودند و دچار سرمازدگی، قانقاریا و پای سنگر شدند. ستوان دونالد ای. دوینل گفت: “این ناهموار بود.” “کل معامله لعنتی ناهموار بود، مانند حمله به جعبه قرص از طریق طناب … در زمستان.”
جزایر دورافتاده، بخشی از زنجیره آلوتین آلاسکا، برای عملیات در اقیانوس آرام بسیار مهم بودند.
در عرض چند ماه پس از ورود، ژاپنی ها هزاران نیرو را در جزایر مستقر کردند و استحکامات و زیرساخت های حیاتی، از جمله پناهگاه ها و تونل ها را ساختند. تأسیسات بندری و یک فرودگاه نیز در کیسکا ساخته شد.
اهمیت مجدد آلاسکا به آلوتی ها نیز کشیده شده است. در سال 2019، ملوانان و تفنگداران دریایی ایالات متحده در جزیره آداک، که در جنوب تنگه شلوغ برینگ قرار دارد و زمانی یک پایگاه بزرگ نیروی دریایی ایالات متحده را در خود جای داده بود، آموزش دیدند.
اهداف ژاپن در آلوتی ها دو چیز بود: منحرف کردن تمرکز آمریکایی ها قبل از حمله برنامه ریزی شده به میدوی و جلوگیری از استفاده آنها از جزایر کم جمعیت به عنوان پایگاه های پیشرو.
در اواخر سال 2020، اپراتورهای ویژه ایالات متحده در جزیره شمیا – که به روسیه نزدیک تر است تا سرزمین اصلی ایالات متحده – مستقر شدند تا “ایمن سازی زمین های کلیدی و زیرساخت های حیاتی” را تمرین کنند.
