شوئنبورن، که یکشنبه ۷۸ ساله میشود، از نظر بسیاری بهعنوان «پاپایل» یا دارای ویژگیهای یک پاپ آینده است. او که از نسل اشراف و پسر پدر و مادری مطلقه است، وابستگی شدیدی با بندیکت و متحدان محافظه کارش دارد، اما روابط خوبی با فرانسیس حفظ کرده است. مهمتر از همه، او پس از اینکه فرانسیس مورد حمله محافظهکاران قرار گرفت، از دستیابی فرانسیس به زوجهای طلاق گرفته و ازدواج مجدد به عنوان یک «توسعه» طبیعی در دکترین کلیسا دفاع کرد.
کاردینال میگوید کتاب منشی بندیکت شانزدهم نامناسب است
اما او سپس گفت که از نامهای که از یک کاردینال ناشناس «همسر» در روزهای قبل از شروع اجلاس دریافت کرده بود، دلگرم شد و از او میخواست هر آنچه را که خدا برایش در نظر گرفته است، دنبال کند.
شوئنبورن گفت که انتشار این کتاب یک “بی احتیاطی نامناسب” بود و از آن فاصله گرفت. در بیانیه سایت اسقف نشینی به نقل از وی آمده است: «فکر نمیکنم اینگونه مطالب محرمانه منتشر شود، به ویژه توسط منشی شخصی.»
در این کتاب، Gaenswein فاش کرد که این شوئنبورن بود که نامه را نوشت، و اشاره کرد که او یکی از معدود افرادی بود که بندیکت را با «شما» غیررسمی خطاب میکرد – چیزی که حتی نزدیکترین همکاران واتیکانی بندیکت تا کنون انجام ندادهاند. گانز واین نوشت: شوئنبورن و راتزینگر از سال 1972، زمانی که کشیش جوان دومینیکن درسی را که راتزینگر در رگنسبورگ آلمان ارائه داده بود، گذراند و «در حلقه تنگ شاگردان سابقش ماند»، یکدیگر را می شناختند.
رم (AP) – اسقف اعظم وین، دوست دیرینه و شاگرد سابق پاپ بندیکت شانزدهم، تأیید کرده است که او بود که نامه ای به معلم سابق خود نوشت و از او خواست در صورتی که آرا به نتیجه رسید، انتخاب به عنوان پاپ را در سال 2005 بپذیرد. .
کاردینال کریستوف شوئنبورن روز چهارشنبه بیانیهای صادر کرد که در آن افشاگری در کتاب جدیدی توسط اسقف اعظم گئورگ گانسواین، منشی شخصی بندیکت، که بلافاصله پس از مرگ بندیکت در 31 دسامبر در سن 95 سالگی منتشر شد، منتشر کرد.
کتاب «هیچ چیز جز حقیقت: زندگی من در کنار پاپ بندیکت شانزدهم» بحثهایی را ایجاد کرده است، زیرا ارتباطات محرمانه را فاش میکند و تنشهایی را که در دههای که بندیکت بهعنوان پاپ ممتاز در کنار پاپ فرانسیس زندگی میکرد، آشکار میکند.
اما شوئنبورن یکی از فصلهای کمتر بحثبرانگیز کتاب را تأیید کرد، مربوط به انتخاب کاردینال سابق جوزف راتزینگر به عنوان پاپ در سال 2005، پس از مرگ سنت جان پل دوم. اندکی پس از انتخاب شدن، بندیکت به گروهی از زائران آلمانی گفت که وقتی آرا در طول کنفرانس به سمت او رفت، احساس سرگیجه کرد و “گیوتین” روی او فرود آمد.
در بیانیه، شوئنبورن تأیید کرد که “این مورد بود.” اما در نشانه دیگری از مخالفت خود مبنی بر اینکه چنین اطلاعاتی علنی شده بود، و به همین زودی پس از مرگ بندیکت، وی افزود: “من عمداً در مورد آن تا کنون سکوت کرده ام.”