بیست و شش نفر – از جمله 20 کودک که همه آنها 6 و 7 ساله بودند – در قتل عام در نیوتاون، کانن، کشته شدند. این یکی از مرگبارترین تیراندازی در مدرسه در تاریخ ایالات متحده است.
او گفت: “شما نمونه ای از قدرت، عزم و ظرافت هستید که باعث افتخار من است.” و اگر امروز اینجا بودند، می‌دانم که شارلوت و دانیل، اولیویا، ژوزفین، گریس، دیلن، مادلین، کاترین، چیس، جسی، جیمز، گریس، امیلی، جک، نوح، کارولین، جسیکا، بنجامین، آویل، آلیسون داون، مری، ویکی، لارنس، ریچل و آن ماری، آنها هم به شما افتخار خواهند کرد.”
در مراسمی به مناسبت دهمین سالگرد تیراندازی جمعی در مدرسه ابتدایی سندی هوک در سال 2012، باراک اوباما، رئیس‌جمهور سابق، بدترین روزی را که در مقام ریاست جمهوری گذرانده می‌داند، بازتاب داد.
اوباما سخنان خود را در روز سه شنبه به همان شیوه ای که تقریباً 10 سال پیش در نیوتاون به پایان رساند، پایان داد: خواندن اسامی هر یک از کشته شدگان و در عین حال تشکر از سازمان برای حمایت از آنها.
اوباما گفت: “مارک و نیکول در آن زمان به من گفتند که تسلیم نخواهند شد – پایان دادن به خشونت با اسلحه کار زندگی آنها خواهد بود.” و از آنجا که آنها تسلیم نشدند، زیرا آنها و حامیان از سراسر کشور حاضر به تسلیم نشدند، رئیس جمهور بایدن قانون را در همین سال امضا کرد و اولین قانون فدرال ایمنی اسلحه در حدود سه دهه اخیر را امضا کرد.
در ماه ژوئن، پس از تیراندازی در بوفالو، نیویورک، و اووالد، تگزاس، بایدن قانون دو حزبی را امضا کرد که برنامه‌های بهداشت روانی را تقویت می‌کرد و به اصطلاح روزنه دوست پسر را که تحت آن افراد مجرد محکوم به آزار خانگی هنوز هم می‌توانستند سلاح تهیه کنند، بسته بود. اما این بسته شامل بسیاری از محدودیت‌های سخت‌گیرانه‌ای که طرفداران آن خواستار شده بودند، از جمله ممنوعیت تفنگ‌های سبک AR-15، افزایش سن خرید این سلاح‌ها به 21 سال و بررسی پیشینه برای همه معاملات اسلحه را شامل نمی‌شد.
اوباما گفت: «بنابراین اعتراف می‌کنم، هر بار که درباره آخرین تیراندازی بی‌معنا می‌خوانم، هنوز عصبانی می‌شوم. “چه در یک کلیسا یا کنیسه در یک فروشگاه مواد غذایی یا دانشگاه یا در خانه یا در خیابان های شهر، من هنوز احساس عصبانیت می کنم. امیدوارم شما هم این کار را بکنید.
اوباما از بنیانگذاران Sandy Hook Promise، مارک باردن (که پسر 7 ساله او دانیل در میان کودکان کشته شده در مدرسه بود) و نیکول هاکلی (که دیلن پسر 6 ساله او در میان کشته شدگان بود) به دلیل استقامت آنها قدردانی کرد.
او گفت: «در سال 2022، حتی یک هفته – حتی یک – بدون تیراندازی دسته جمعی در جایی در آمریکا وجود نداشته است. ما وانمود می‌کنیم که بهترین کاری که می‌توانیم برای خانواده‌های سندی هوک، پارکلند و ویرجینیا تک و بسیاری از جوامع دیگر انجام دهیم این است که در اطراف لبه‌ها صحبت کنیم و سپس وقتی خشونت بار دیگر منفجر می‌شود، افکار و دعاهایمان را با طناب بخوانیم.
او روز سه‌شنبه گفت: «بیشترین چیزی که من به بدبین بودن نزدیک شدم، شکست مطلق کنگره در پاسخگویی بلافاصله پس از تیراندازی در سندی هوک بود. «برای دیدن تقریباً کل حزب جمهوری‌خواه، و همچنین تعداد قابل توجهی از دموکرات‌ها، ابهام و ابهام داشته باشید و در نهایت دوباره در برابر فشار لابی اسلحه خم شوید.
اوباما گفت آنچه پس از آن “شاید تلخ ترین ناامیدی” دوران ریاست جمهوری او بود.
اوباما ادامه داد: من خانواده های سندی هوک را به خاطر تسلیم شدن پس از آن سرزنش نمی کردم. من آنها را به خاطر افتادن در بدبینی و انزجار و ناامیدی سرزنش نمی کنم.
دو روز پس از قتل، اوباما به نیوتاون سفر کرد تا با خانواده قربانیان ملاقات کند و در جامعه سخنرانی کند، که به گفته او به همان اندازه سخت بود. (او در سال 2017، کمی قبل از ترک دفتر گفت: «این تنها باری بود که گریه سرویس مخفی را دیدم.)
وی افزود: «این تجلیل از کار خارق العاده توسط افراد خارق العاده است. اما ما هنوز هم باید احساس خشم داشته باشیم.»
و در حالی که مراسم جشن روز سه شنبه قرار بود جشن باشد، اوباما گفت که تلاش ها برای پایان دادن به خشونت های مسلحانه تمام نشده است.
اوباما سه شنبه شب در مراسم جشن “یادآوری 10 ساله” سندی هوک پرومیس در شهر نیویورک گفت: “من 14 دسامبر 2012 را تنها تاریک ترین روز ریاست جمهوری خود می دانم.” من هم مانند بسیاری از افراد دیگر نه تنها غم و اندوه را احساس می کردم، بلکه در دنیایی که می توانست چنین چیزی را مجاز کند، احساس خشم و خشم می کردم.