بایدن یک اقدام آسان برای دنبال کردن داشت. او همه این افراد را برای همیشه می شناسد. اما آنها در حال تماشای محو شدن او از نظر فیزیکی در مقابل چشمانشان هستند. آنها پرزیدنت بایدن را با معاون رئیس جمهور بایدن مقایسه می کنند، و این یک فرد مشابه نیست. «آنها نگران آینده هستند. آیا ترامپ بازخواهد گشت یا شخص دیگری که به دستور کار «اول آمریکا» تمایل دارد؟»
پیش از این دیدار که در لس آنجلس برگزار شد، ارل آنتونی وین، سفیر سابق ایالات متحده در مکزیک، آرژانتین و معاون سفیر در افغانستان، گفت که آمریکا دیگر در جنگ فکری علیه چین پیروز نیست.
بسیاری از تلویزیون‌های سفارت‌خانه‌های واشنگتن برای نشست‌های کمیته ششم ژانویه و رگبار شهادت‌هایی که جزئیات توطئه ترامپ برای براندازی اراده رای دهندگان را با کمک گروه خشمگین حامیانش شرح می‌دهد، تنظیم شده‌اند.
اما با توجه به مصاحبه‌هایی که بسیاری با کهنه‌کارها و دیپلمات‌های آمریکایی در سیاست خارجی آمریکا انجام دادند، نگرانی از سرگردانی آمریکا قبل از برگزاری جلسات افزایش یافت، زیرا متحدان غربی شاهد افزایش ملی‌گرایی و انزواگرایی و احساس بی‌حقوقی در میان رای‌دهندگان بودند که در حال گسترش به کشورهای خودشان بود. آنها خواستند نامشان فاش شود تا صریحانه در مورد مشکلات یک متحد صحبت کنند.
او گفت: «این خیلی نگران کننده است. زیرا این بدان معناست که دموکراسی در میان رأی دهندگان بیمار است، نه فقط سیستم، نهادها، سیاستمداران».
یکی از دیپلمات‌ها که با تایمز صحبت می‌کرد به ماه‌های بلافاصله پس از 6 ژانویه 2021 اشاره کرد، زمانی که قانون‌گذاران جمهوری‌خواه از محکوم کردن ترامپ به طرفداری از او روی آوردند. او گفت که این دوره بسیار مهم بود، زیرا نشان داد که فشار برای عقب ماندن از ترامپ از زمین به بالا وارد می شود.
سال‌ها پیش، شاید خوشحال می‌شدند که آشکارا درباره دموکراسی آمریکایی، هسته اصلی «برندسازی» این ابرقدرت در صحنه جهانی، به قول یکی از آنها، صحبت کنند. در حال حاضر، این یک موضوع عدم قطعیت و بحث است. این برند لکه دار می شود زیرا رئیس جمهور سابق ترامپ، که تلاش کرد انتخابات 2020 را باطل کند، یک بازگشت سیاسی را مسخره می کند و پرزیدنت بایدن، مردی که جایگزین او شده است، از نظر سیاسی مبارزه می کند.
کانلی گفت: «آنها – به طور نابخردانه – دوقطبی ما را بازی می کنند و امیدوارند که برای طرف آنها کارساز باشد.» این بسیار بسیار خطرناک است.
او گفت: «افرادی که در زمانی که ترامپ توجهی نداشت، سیاست خارجی را اداره می‌کردند، که اساساً در بیشتر مواقع بود، اساساً جمهوری‌خواهان محافظه‌کار جنگ‌طلب بودند».
وین گفت: «نظرات عمومی در مورد تأثیر دموکراسی زیاد است. «آنها نگاه می کنند و می بینند که ایالات متحده برخی از مشکلات مشابه را داشته است. این یک نمونه درخشان از موفقیت در شمال نیست.”
کانلی از صندوق مارشال آلمان گفت که سایر دولت‌ها، از جمله دولت‌هایی که به سمت رهبران اقتدارگرای پوپولیست خود مانند اوربان مجارستان روی آورده‌اند، بازگشت احتمالی ترامپ را یک موهبت می‌دانند.
کانلی، که ریاست صندوق آلمانی مارشال، یک سازمان مستقر در ایالات متحده است که بر روابط بین اقیانوس اطلس و دیگر روابط چندجانبه تمرکز دارد، گفت که مقامات بیم آن دارند که تلاش های بایدن برای ترمیم یک سیستم شکسته موقتی باشد، مانند چسبی که یک گلدان شکسته را کنار هم نگه می دارد.
هدر کانلی، یکی از مقامات سابق وزارت امور خارجه که به تازگی از یک تور در پایتخت های اروپایی بازگشته و بارها توسط مقامات خارجی درباره انتخابات میان دوره ای آمریکا و احتمال بازگشت ترامپ از او سوال شده است، گفت: «این موضوع بسیار سنگین است.
در آمریکای لاتین، چندین کشور به دولت‌های خودکامه یا ضد آمریکایی روی آورده‌اند و در عین حال روابط قوی‌تری با چین ایجاد کرده‌اند. در ماه ژوئن، بایدن نتوانست برخی از دولت های دعوت شده نیمکره غربی را برای شرکت در یک گردهمایی بزرگ منطقه ای، اجلاس سران قاره آمریکا، متقاعد کند که پس از سه دهه، پس از حذف برخی کشورها توسط دولت او، ایالات متحده میزبان آن بود.
او گفت: «این کشور، همه چیز هرگز به شدت با ثبات نبوده است. “همیشه اتفاقی در حال رخ دادن است.”
علیرغم پرچم های قرمز، چندین دیپلمات گفتند که انتقال قدرت به بایدن را هر چند دشوار، و پاسخگویی که در جلسات استماع 6 ژانویه به ارمغان آورد را نشانه هایی از انعطاف می دانند. یکی از سفیرها خاطرنشان کرد که آمریکا به طور مشابه از آسیب های ناشی از اختلالاتی مانند واترگیت و جنگ ویتنام دوباره بیرون آمده است.
تقریباً همه متحدان آمریکا در برخی سطوح، روابط خود با ایالات متحده را به جای ایدئولوژیک یا اخلاقی، استراتژیک می دانند. توازن این اولویت ها به کشور و اینکه از چه کسی خواسته می شود آنها را بسنجید بستگی دارد.
یکی از آنها گفت: «این در مورد ترامپ نیست. این خیلی عمیق تر از این است. و این خیلی نگران‌کننده‌تر است.»
اگرچه دیپلمات ها در مورد شدت و دامنه مشکلات آمریکا اختلاف نظر دارند، اما بیشتر آنها نگران هستند که قطبی شدن عمیق این کشور جایگاه و اعتبار آن را تضعیف کند. آنها به چندین مشکل ساختاری کمک می کنند، مانند فلج شدن در کنگره، حزب گرایی در دادگاه عالی، قوانین محدودکننده رای گیری در سطح ایالت و رسانه های خبری شکسته. برخی همچنین دموکرات‌ها را متهم می‌کنند که سیاست‌های قدرت را بازی می‌کنند و در درازمدت، رأی‌دهندگان سفیدپوست کم‌درآمد را کنار می‌گذارند و بسیاری را از سیستم سیاسی سرخورده و در برابر پوپولیسم ترامپ آسیب‌پذیر می‌کنند.
روشنفکران در این کشورها تمایل دارند که رهبری آمریکا را مانند متحدان اروپایی ببینند و نگرانند که بازگشت ترامپ به کاخ سفید دموکراسی را بیشتر از بین ببرد.
دیوید گوردون، یکی از مقامات سابق وزارت امور خارجه در دولت جورج دبلیو بوش که اکنون یک تحلیلگر است، گفت: وعده بایدن مبنی بر اینکه انتخاب او به معنای «بازگشت آمریکا» به صحنه جهانی است، بسیاری از رهبران را متقاعد نکرده است که در آنجا باقی خواهند ماند. گروه اوراسیا، یک شرکت مشاوره با تمرکز بر ارزیابی ریسک سیاسی.
به گفته یک دیپلمات، آمریکا جایی است که “دو دنیای متفاوت در کنار هم زندگی می کنند اما با یکدیگر صحبت نمی کنند.”
گرین که اکنون رهبری مرکز مطالعات ایالات متحده در دانشگاه سیدنی را بر عهده دارد، گفت: با این حال، بسیاری از افراد در عرصه سیاست در برخی از این کشورها، سال های ترامپ را از دریچه امنیتی می نگریستند و اغلب خود را با مشاوران ترامپ در مورد چگونگی مقابله با چین موافق می دیدند. .
به عنوان مثال، امانوئل ماکرون، رئیس جمهور فرانسه، پس از افزایش یک حزب ملی گرای راست افراطی در انتخابات ژوئن، برای تشکیل دولت تلاش کرد. بوریس جانسون، نخست وزیر بریتانیا که به دلیل مخالفت با اروپای متحد به قدرت رسید، پس از یک سری رسوایی ها موافقت کرد که کناره گیری کند. و ویکتور اوربان مجارستانی، یک ملی‌گرای راست‌گرای تندرو، اخیراً گفت که مجارها باید در برابر تبدیل شدن به «مردم نژاد مختلط» مقاومت کنند.
یک دیپلمات اروپایی گفت: «دموکراسی ها هم در داخل و هم در خارج با چالش مواجه هستند. این یک مسئله واقعی است و ما آن را در ایالات متحده می بینیم. در کشورهای خود نیز شاهد آن هستیم.»
سه دیپلمات اروپایی درب اقامتگاه سفیر را باز کردند و یک کنیاک و درخواست ناشناس گذاشتن ارائه کردند.
مایکل گرین، مشاور سابق امنیت ملی آسیا در دولت جورج دبلیو بوش، گفت که این موضوع به ویژه در میان متحدان منطقه هند و اقیانوس آرام صادق است.
در این میان، برخی معتقدند که بایدن با برخی از وعده‌هایش برای قرار دادن حقوق بشر در مرکز دستور کار خود، از جمله تعهد مبنی بر منکر کردن عربستان سعودی به دلیل قتل وحشیانه جمال خاشقجی، روزنامه‌نگار مقیم آمریکایی و دیگر تلاش‌ها، مصالحه کرده است. برای ساکت کردن مخالفان برخی همچنین می گویند که بایدن نتوانست متحدانی مانند هند و اسرائیل را در زمانی که آنها مرتکب تخلفات ادعایی شده اند فراخواند و به طور گسترده برای خروج بی نظم و مرگبار از افغانستان مورد سرکوب قرار گرفت.
این داستان در ابتدا در لس آنجلس تایمز ظاهر شد.
اندازه، قدرت و جایگاه اخلاقی خودخوانده آمریکا به مشکلات آن اهمیت زیادی می دهد. اثرات سرریز شامل بی‌ثباتی در دولت‌های اروپایی، چرخش به سمت استبداد در جاهای دیگر و جسور شدن چین و روسیه است که ادعای رئیس جمهور ولادیمیر پوتین مبنی بر محو شدن دموکراسی‌های لیبرال را تایید می‌کند.
همانطور که یک دیپلمات اروپایی می گوید: “شما باید مراقب باشید که همه تخم مرغ های خود را در یک سبد قرار ندهید. انتخابات ایالات متحده می تواند دوباره اوضاع را تغییر دهد.»
اما دور دوم ریاست جمهوری ترامپ می تواند این محاسبات را تغییر دهد. بسیاری از همین متحدان می ترسند، به عنوان مثال، ترامپ به خواسته اعلام شده خود برای خروج نیروهای آمریکایی از کره جنوبی جامه عمل بپوشاند و آنچه را که آنها به عنوان یک نیروی تثبیت کننده برای منطقه می دانند کنار بگذارد.