عکس فارغ التحصیلی نشان می دهد که چگونه دلشکستگی تیراندازی در مدرسه برای همیشه ادامه دارد

دومینیک بلکول تنها 14 سال داشت که در سال 2019 توسط یک نوجوان 16 ساله مسلح به یک تپانچه نیمه اتوماتیک کالیبر 45 در داخل دبیرستان ساگوس مورد اصابت گلوله قرار گرفت و کشته شد. گریسی موهلبرگر 15 ساله نیز کشته شد.

ترتا می گوید دومینیک “فقط یک آمار تیراندازی جمعی دیگر نبود.” او او را به‌عنوان «همیشه خندان، دلسوز» و «گوله‌باز» توصیف می‌کند – و می‌گوید که از جشن فارغ‌التحصیلی خوشش می‌آمد، به‌ویژه زمانی که دانش‌آموزان مدام توپ‌های ساحلی بادی بزرگ بیرون می‌آوردند.

یکی از بازماندگان تیراندازی در مدرسه عکس دلخراشی را در هنگام فارغ التحصیلی از دبیرستان خود به اشتراک گذاشت که تأثیر خشونت با اسلحه در طول زندگی را برجسته کرد.

ترتا در پاییز در دانشگاه براون در پراویدنس، رود آیلند شرکت خواهد کرد و قصد دارد در سیاست عمومی تحصیل کند.

این مقاله در ابتدا در سایت TODAY.com منتشر شده است





منبع

او می‌گوید: «بسیاری از مردم تیراندازی دسته‌جمعی را می‌بینند و می‌گویند: «وای خدای من، این خیلی وحشتناک است، خیلی غم‌انگیز است» و سپس به زندگی عادی خود باز می‌گردند. “بازماندگان واقعاً نمی توانند اینطور دور شوند.”

میا ترتا (@mia_tretta از طریق اینستاگرام)

میا ترتا، 18 ساله، “من مجبور شدم با خانواده بهترین دوستم در فارغ التحصیلی از دبیرستان عکس بگیرم.” در 7 ژوئن توییت کردهمراه با عکسی قدیمی از دانش‌آموز خندان در کنار بهترین دوستش، دومینیک بلک‌ول. ترتا همچنین اخیراً تصویری از ژست گرفتن خود در کنار خانواده بلک ول به اشتراک گذاشت.

عکس فارغ التحصیلی نشان می دهد که چگونه دلشکستگی تیراندازی در مدرسه برای همیشه ادامه دارد

ترتا در کنار بلک ول ایستاده بود که به او شلیک شد. او به همراه دو دانشجوی دیگر در این تیراندازی مجروح شد و تحت چندین عمل جراحی از جمله برداشتن گلوله از شکمش قرار گرفت.

میا ترتا (@mia_tretta از طریق اینستاگرام)

ترتا می‌گوید هنوز واقعاً به نظر نمی‌رسد که بهترین دوستش نقاط عطف مهمی مانند فارغ‌التحصیلی از دبیرستان را از دست بدهد.

او می‌افزاید: «واقعاً فکر نمی‌کردم که این کار به این سختی‌ها باشد.

میا ترتا (@mia_tretta از طریق اینستاگرام)

او نوشت: «من نمی‌توانستم با بهترین دوستم یکی را ببرم، زیرا او در تیراندازی در مدرسه ما کشته شد. من خانواده او را دوست دارم اما با حضور دومینیک بیشتر دوستش دارم. ما می توانیم بهتر عمل کنیم.”

ترتا به TODAY.com می‌گوید: «البته می‌دانستم که بهترین دوستم نمی‌تواند آنجا باشد، اما تا زمانی که خانواده بهترین دوستم از من خواستند که کلاه و صندلی او را تزئین کنم، این اتفاق برایم جالب نبود.