سناتور جو مانچین روز یکشنبه در مراسم یادبودی اعلام کرد که هرشل دبلیو “وودی” ویلیامز، آخرین دریافت کننده مدال افتخار از جنگ جهانی دوم، در ساختمان کنگره ایالات متحده خواهد بود. جایی که ویلیامز به خاطر شجاعت، فروتنی و از خودگذشتگی اش به یاد ماند.
ژنرال دیوید اچ. برگر، فرمانده نیروی تفنگداران دریایی ایالات متحده، در مراسم یادبود گفت که ویلیامز همیشه از این تصور که او به تنهایی به آن شاهکار دست یافته است، استثناء میپذیرد. او همیشه از سایر مردان تیمش که برخی از آنها هرگز به خانه بازنگشتند، اذعان داشت.
مانچین گفت: «او هرگز از پس دادن منصرف نشد. این شامل جمعآوری پول برای خانوادههای ستاره طلایی – اعضای نزدیک خانواده سربازان کشته شده – با موتورسواری سالانه بود.
برگر گفت: «او اثری محو نشدنی در تفنگداران دریایی ما گذاشت. تا زمانی که تفنگداران دریایی وجود داشته باشند، میراث او زنده خواهد ماند.»
ویلیامز پس از جنگ در تفنگداران دریایی باقی ماند و در مجموع 20 سال خدمت کرد، قبل از اینکه به مدت 33 سال در اداره کهنه سربازان به عنوان نماینده خدمات جانبازان کار کرد. در سال 2018، مرکز پزشکی هانتینگتون VA به افتخار او تغییر نام داد و نیروی دریایی یک کشتی دریایی پایه متحرک را به نام او در سال 2020 راه اندازی کرد.
مانچین، یکی از دموکراتهای ویرجینیای غربی، گفت که تماسهای تلفنی ویلیامز را از دست خواهد داد و به این نکته اشاره کرد که چگونه ویلیامز همیشه به او دستورالعملها و فهرستهای کارها را میدهد.
برگر با اشاره به ترکیب منحصر به فرد خود از فروتنی و شوخ طبعی گفت: “وودی ممکن است اصیل ترین فردی باشد که تا به حال دیده ام.” او می تواند شما را بخنداند. او می تواند شما را به مراقبت وادار کند. این هدیه او بود.»
«دلم برای گفتن اینکه چگونه باید رای بدهم، تنگ خواهد شد. مانچین گفت و وقتی این کار را نکردم، چگونه اشتباه کردم.
مانچین گفت: “صدها هزار دلار جمع آوری شده است.” او به شوخی گفت: “این کار متوقف نمی شود، زیرا وودی با تپش قلب به دنبال من می آید.”
در اواخر همان سال، ویلیامز 22 ساله مدال افتخار را از رئیس جمهور هری ترومن دریافت کرد. مدال افتخار بالاترین جایزه کشور برای شجاعت نظامی است.
ویلیامز که روز چهارشنبه در سن 98 سالگی درگذشت، به خاطر قهرمانی هایش که طی چند ساعت حیاتی در نبرد ایوو جیما زیر آتش قرار گرفت، در زادگاهش ویرجینیای غربی یک اسطوره بود. ویلیامز به عنوان یک سرجوخه تفنگداران دریایی جوان، در فوریه 1945 از واحد خود جلوتر رفت و یک سری از موقعیت های مسلسل ژاپنی را حذف کرد. ویلیامز در مواجهه با آتش اسلحههای کوچک، چهار ساعت جنگید و بارها برای آمادهسازی اتهامات تخریب و به دست آوردن شعلهافکنها بازگشت.