خشکسالی پژمرده گورستان قایق دریاچه مید را نشان می دهد

قایق‌های خانگی، قایق‌های بادبانی و قایق‌های موتوری ساحل شده‌اند و صحنه‌ای سورئال را در منظره‌ای ناهموار بیابانی خلق کرده‌اند. شناوری که زمانی منطقه ممنوعه قایق را مشخص می کرد، در خاک نشسته است، نه یک قطره آب در هیچ کجا. حتی یک کشتی غرق شده متعلق به دوران جنگ جهانی دوم که زمانی دریاچه را بررسی می کرد، از آب های فرورفته بیرون آمده است.

برخی دیگر برای گرفتن سلفی در مناظر دلهره آور یا در پس زمینه ای که به نظر می رسد حلقه ای عظیم در اطراف یک وان است، به بستر دریاچه خشک شده هجوم آورده اند.

طبیعت این بهشت ​​آبی را برای ماهیگیری، کمپینگ و کایاک سواری ایجاد نکرده است. رودخانه عظیم کلرادو که نوادا را از آریزونا جدا می کند، زمانی از زیر دیواره های بلک کانیون جریان داشت تا اینکه سد هوور در سال 1935 برای آبیاری، کنترل سیل و انرژی آبی ساخته شد.

این مخزن اکنون زیر 30 درصد ظرفیت است. سطح آن از زمان رسیدن به سطح آب بالا در سال 1983، 170 فوت (52 متر) کاهش یافته است و یک خط سفید روشن از ذخایر معدنی بر روی دیواره‌های دره قهوه‌ای برجای گذاشته است که بر روی قایق‌های موتوری عبوری به ارتفاع یک ساختمان 15 طبقه ظاهر می‌شود.

بیشتر رمپ های قایق ها دارای دروازه هستند و اسکله های مارینا به آب های عمیق تر منتقل شده اند. تابلویی که سطح آب را در سال 2002 نشان می‌دهد، به‌طور غیرقابل تصوری بالای جاده‌ای قرار دارد که به سمت قایق‌ها در دوردست می‌لغزد.

دسته کوچکی از ماهی‌های مرده روی دم آن‌ها قرار گرفته و به صورت دایره‌ای چیده شده‌اند.

کریگ میلر ماه گذشته در حال حرکت در قایق خانگی خود بود که موتور خاموش شد و او به سمت ساحل شناور شد. در عرض چند روز، آب عمیق زانو که قایق او در آن استراحت می کرد، از بین رفت.

کف دریاچه خشک شده مانند شیشه های شکسته به نظر می رسد، شکاف ها در آفتاب داغ گسترش می یابند و گل از قهوه ای به بژ محو می شود.

آب‌های منطقه تفریحی ملی دریاچه مید بقایای اسکلت دو نفر را به همراه ماهی‌های خشک‌شده بی‌شماری و آنچه که به قبرستان کشتی‌های فراموش‌شده و به گل نشسته تبدیل شده است را آشکار کرده است.

او پمپ‌هایی خرید و سعی کرد شن‌های اطراف قایق را لایروبی کند تا کانالی به سمت آب ایجاد کند، اما نتوانست جلوتر از آب‌های عقب‌نشینی بماند. یک یدک کش از آب های کم عمق، که در اصل 4000 دلار تخمین زده می شد، زمانی که او به خاک سپرده شد، به یک کار نجات 20،000 دلاری تبدیل شد.

میلر سه هفته را در قایق ساحلی گذراند و بیشتر آن را در آب خیس کرد تا در گرمای سه رقمی خنک بماند. یک روز قبل از اینکه ماموران پارک به او گفتند که باید قایق را از روی شن و ماسه پایین بیاورد، دیو اسپارکس، یکی از شخصیت‌های رسانه‌های اجتماعی معروف به Heavy D، که ویدیویی درباره وضعیت اسفناک میلر دیده بود، با خدمه برای کشیدن قایق حاضر شد. از ساحل و بکسل آن به یک تفرجگاه دریایی.

بزرگترین مخزن ایالات متحده در بحبوحه خشکسالی سخت و تقاضای 40 میلیون نفر در هفت ایالت که رودخانه کلرادو را خشک می کنند، به پایین ترین حد خود رسیده است. خشکسالی شدید در غرب ایالات متحده به دلیل تغییرات آب و هوایی بدتر شده است. فصل آتش سوزی طولانی تر شده و شعله ها شدیدتر شده است، دمای سوزان رکوردها را شکسته و دریاچه ها در حال چروک شدن هستند.

همانطور که خورشید بر فراز لاس وگاس به سمت غرب غروب می کند، نور بدن نیمه شفاف و حفره چشم خالی یک ماهی را روشن می کند. دهانش باز است انگار می خواهد نفس بکشد.



منبع

میلر گفت: «این شگفت انگیز است که آب با چه سرعتی پایین رفت. من محصور در خشکی بودم.»

افت سطح آب نه تنها برای شهرهایی که به منبع آب در آینده وابسته هستند، بلکه برای قایقرانانی که مجبورند در آب های کم عمق حرکت کنند و از جزایر و میله های شنی که قبل از ظهور در زیر سطح کمین کرده اند، اجتناب کنند، پیامدهایی دارد.

بولدر سیتی، نوا (AP) – یک قایق برقی قدیمی متروکه مانند یک سنگ قبر غول‌پیکر از میان گل‌های ترک‌خورده بیرون می‌آید. سنگ نوشته آن ممکن است چنین باشد: اینجا آب دریاچه مید است.