استالین زمین های خصوصی را در مزارع دولتی و جمعی ادغام کرد. مقاومت در برابر جمع‌سازی و ناکارآمدی این سیاست، قحطی را تشدید کرد. “هولودومور” اوکراین در سالهای 1932-1933 حدود 4 میلیون نفر را کشت و بسیاری آن را یک نسل کشی آشکار می دانند.
شاید نزدیک‌ترین چیزی که جهان تا کنون به جنگ کامل هسته‌ای نزدیک شده است، رویارویی سال 1962 بین ایالات متحده و اتحاد جماهیر شوروی بر سر حضور موشک‌های هسته‌ای شوروی در کوبا بود که خروشچف در پاسخ به موشک‌های دارای قابلیت حمل اتمی ایالات متحده در ترکیه فرستاد. ایالات متحده دستور محاصره دریایی جزیره را صادر کرد و تنش ها افزایش یافت، اما شوروی موافقت کرد که در ازای خروج موشک های آمریکا از ترکیه، موشک ها را عقب بکشد. انشعاب مثبت ایجاد یک خط تلفن ایالات متحده و اتحاد جماهیر شوروی برای تسهیل ارتباطات بحران بود.
او گفت: «کسی که از درگذشت اتحاد جماهیر شوروی پشیمان نباشد، دل ندارد. “هرکسی که بخواهد آن را بازسازی کند مغز ندارد.”
نخست وزیر شوروی، وزیر دفاع، رئیس KGB و دیگر مقامات ارشد، که از جدایی طلبی فزاینده و مشکلات اقتصادی نگران بودند، در 19 اوت 1991، گورباچف را در خانه تعطیلات خود در بازداشت خانگی قرار دادند و دستور توقف کلیه فعالیت های سیاسی را صادر کردند. تانک‌ها و نیروها در خیابان‌های مسکو جابجا شدند، اما جمعیت برای سرپیچی از آنها جمع شدند. بوریس یلتسین، رئیس جمهور روسیه، برای محکوم کردن کودتاچیان، بر روی یک تانک در بیرون ساختمان پارلمان سوار شد. این تلاش در سه روز شکست خورد و گورباچف به مسکو بازگشت، هرچند قدرتش به شدت ضعیف شده بود.
جنگ جهانی دوم
سی سال بعد، تحلیلگر دیمیتری ترنین، مدیر وقت مرکز کارنگی مسکو، به آسوشیتدپرس گفت: «فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی یکی از آن موقعیت‌هایی در تاریخ بود که تصور می‌شود تا زمانی که اجتناب‌ناپذیر شود، غیرقابل تصور است.»
مرگ استالین در سال 1953 برای شوروی هایی که او را ستایش می کردند آسیب زا بود. جمعیت زیادی برای ادای احترام جمع شدند و بنا به گزارش ها بیش از 100 نفر در این حادثه جان باختند. او جانشین مشخصی از خود بر جای نگذاشت و رهبری کشور درگیر رقابت برای کسب قدرت شد. نیکیتا خروشچف در سال 1955 موقعیت خود را در اوج تثبیت کرد.
این جنگ باعث شد استونی، لیتوانی و لتونی به اتحاد جماهیر شوروی و همچنین آنچه که بعداً به مولداوی تبدیل شد، ملحق شوند. استالین از کنفرانس‌های زمان جنگ برای درخواست حوزه نفوذ شوروی در اروپای شرقی استفاده کرد و در نهایت لهستان، مجارستان، چکسلواکی، رومانی، بلغارستان و آلمان شرقی را پشت پرده آهنین کشید.
مقامات شوروی در دهه 1930 به دلیل ترس استالین از رقبا، محاکمه‌های نمایشی را در مورد شخصیت‌های برجسته که ادعا می‌شد دشمنان دولت هستند، راه‌اندازی کردند و دستگیری‌ها و اعدام‌های گسترده‌ای را انجام دادند که اغلب بر اساس تقبیح همسایگان بود. برآوردها می‌گویند که در سالهای 1937-1938، یعنی شدیدترین دوره پاکسازی، 1.2 میلیون نفر جان باختند.
تلاش برای کودتا
اگرچه اتحاد جماهیر شوروی در سالهای 1956 و 1968 نیروهایی را برای سرکوب قیام‌ها به کشورهای اقماری مجارستان و چکسلواکی فرستاده بود، اما هنگامی که دموکراسی‌سازی و امواج نارضایتی در کشورهای بلوک شرق در سال 1989 گسترش یافت، مداخله نکرد. واضح‌ترین پیامد عقب‌نشینی زمانی بود که آلمان شرقی گذرگاهی را به آلمان غربی باز کرد: تظاهرکنندگان سرخوش دیوار برلین را که از سال 1961 بخش شوروی شهر را مسدود کرده بود، هجوم آوردند و تکه‌هایی از آن را چکش کردند.
این سخنرانی یک نقطه کلیدی در آنچه به عنوان گرم شدن خروشچف شناخته شد، دوره ای از سرکوب و سانسور آرام بود.
بشریت را به فضا هدایت کرد، قوی‌ترین سلاح هسته‌ای را منفجر کرد، و پاکسازی‌های خونین و اردوگاه‌های بی‌رحمانه کار را بر شهروندان خود تحمیل کرد، در حالی که خود را پیشرو انقلاب روشنگرانه نشان می‌داد.
در صدمین سالگرد پیمانی که اتحادیه جمهوری‌های سوسیالیستی شوروی را تشکیل داد، آسوشیتدپرس رویدادهای ظهور و سقوط آن را مرور می‌کند.
حدود 27 میلیون شوروی جان باختند. نبرد استالینگراد یکی از خونین ترین نبردهای تاریخ بود. نیروهای نازی و وابسته به آن بیش از دو سال لنینگراد را محاصره کردند. ارتش سرخ سخت به عقب رانده شد و به آرامی تا رسیدن به برلین پیشروی کرد و به تئاتر اروپایی جنگ پایان داد.
اتحاد جماهیر شوروی هم وفاداری را برانگیخت و هم باعث ناامیدی 285 میلیون شهروند خود شد. این دوگانگی توسط ولادیمیر پوتین، رئیس جمهور روسیه، که در آژانس امنیتی بدنام KGB خدمت می کرد، خلاصه شد.
پرتاب اسپوتنیک-1، اولین ماهواره مصنوعی در سال 1957، نگرانی زیادی را در ایالات متحده برانگیخت که اتحاد جماهیر شوروی از نظر فناوری به سرعت پیش می رود. ایالات متحده برنامه فضایی خود را تسریع کرد، اما اتحاد جماهیر شوروی اولین انسان را به نام یوری گاگارین، چهار سال بعد به فضا فرستاد. پرواز 15 دقیقه ای زیر مداری آلن شپرد آمریکایی در ماه بعد فقط بر شکاف فضایی تأکید کرد.
در طول چهار ماه بعد، اتحاد جماهیر شوروی با نمایش آهسته یک یخچال طبیعی در حال زایش از هم پاشید، زیرا چندین جمهوری از جمله اوکراین استقلال خود را اعلام کردند. یلتسین فعالیت حزب کمونیست در روسیه را ممنوع کرد.
بحث در مورد آنچه که این غول را به هلاکت رساند همچنان ادامه دارد: روش های سرکوبگرانه آن، تصمیمات ضعیف رهبران بیمار، پایبندی به یک ایدئولوژی مسلماً غیرقابل دوام – همه می توانستند نقش داشته باشند.
سقوط دیوار برلین
گورباچف برمی خیزد
پنج سال پس از سرنگونی دولت تزاری روسیه، چهار جمهوری سوسیالیستی که پس از آن تشکیل شده بودند در 30 دسامبر 1922 معاهده ای را برای ایجاد اتحاد جماهیر شوروی امضا کردند: اوکراین. بلاروس؛ ماوراء قفقاز که در گرجستان، ارمنستان و آذربایجان گسترده شده است. و روسیه، از جمله دارایی های امپراتوری قدیمی در آسیای مرکزی. اتحاد جماهیر شوروی که بعدها گسترش یافت و شامل مولداوی، لتونی، لیتوانی و استونی شد، جمهوری‌ها را با دولت‌ها و زبان‌های ملی خود، اما همه تابع مسکو باقی گذاشت.
جنگ جهانی دوم رنج عظیمی را به اتحاد جماهیر شوروی تحمیل کرد، اما موقعیت ابرقدرت آن را تثبیت کرد و قلب شهروندان را با این اعتقاد که ملت آنها یک ملت با فضیلت و تسلیم ناپذیر است، متورم کرد.
اما طول عمر آن کمتر از عمر متوسط انسان بود. 100 سال پیش متولد شد و چند روز کمتر از تولد 69 سالگی خود درگذشت.
استالین می میرد
در سالهای برژنف، واشنگتن و مسکو وارد دوره موسوم به «تنش زدایی» شدند که شاهد امضای چندین معاهده تسلیحاتی، بهبود روابط تجاری و لنگر انداختن فضاپیمای آپولو-سایوز، اولین مأموریت مشترک در فضا بود. این پس از حمله اتحاد جماهیر شوروی به افغانستان پایان یافت. برژنف در سال 1982 درگذشت و روابط در زمان جانشینان یوری آندروپوف و کنستانتین چرننکو که در وضعیت نامناسبی قرار داشتند و پس از کمتر از 15 ماه ریاست جمهوری درگذشت، از بین رفت.
رهبران روسیه، اوکراین و بلاروس در اوایل دسامبر قراردادی را امضا کردند که بر اساس آن اتحاد جماهیر شوروی از بین رفته است. در 25 دسامبر، گورباچف استعفا داد و پرچم اتحاد جماهیر شوروی از روی کاخ کرملین پایین آمد.
مسکو (AP) – اتحاد جماهیر شوروی با وحشیگری، دستاوردهای تکنولوژیکی و ایدئولوژی سفت و سخت خود مانند یک غول پیکر جاودانه در سراسر جهان ظاهر شد.
جنگ افغانستان
تنش زدایی
بحران موشکی کوبا
چرنوبیل
مسابقه فضایی
رکود
جمع آوری
موقعیت گورباچف در غرب با انفجار یک رآکتور در نیروگاه هسته ای چرنوبیل در سال 1986 تضعیف شد و به مدت یک هفته پس از انتشار مواد رادیواکتیو در بسیاری از نقاط اروپا. با وجود گلاسنوست پر افتخار گورباچف، شوروی به مدت دو روز جهان خارج و حتی شهروندان خود را از این فاجعه آگاه نکرد. آنها با وجود افزایش سطح تشعشعات، اجازه برگزاری یک رویداد بزرگ اول ماه مه را در کیف دادند.
آنها وانمود می‌کنند که به ما پول می‌دهند و ما تظاهر می‌کنیم که کار می‌کنیم.» این خط طعنه‌آمیز در دوران برژنف رایج شد، زیرا اقتصاد از طریق رشد کم و حتی منفی سرگردان شد. سخت‌افزاری برنامه‌ریزی مرکزی به عنوان یک علت اصلی همراه با هزینه‌های دفاعی بالا تلقی می‌شد.
با وجود شهرت افغانستان به عنوان “قبرستان امپراتوری ها”، شوروی در سال 1979 نیروهای خود را اعزام کرد و رهبر کشور را ترور کرد و جانشینی مطیع را تعیین کرد. جنگ نزدیک به یک دهه به طول انجامید. سربازان شوروی – 115000 نفر در اوج جنگ – توسط مبارزان مقاومت که در زمین های ناهموار استفاده شده بودند مورد ضرب و شتم قرار گرفتند. میخائیل گورباچف، رهبر شوروی، عقب نشینی را در سال 1987 آغاز کرد و آن را در سال 1989 تکمیل کرد. بیش از 14000 سرباز ارتش سرخ در درگیری کشته شدند که تصویر برتری نظامی شوروی را از بین برد.
ذوب خروشچف
خروشچف که سابقاً یک کارمند وفادار بود، یک بار قاطعانه به سلف خود روی آورد. او در یک سخنرانی در کنگره حزب کمونیست، ساعت ها علیه وحشیگری استالین و «کیش شخصیت» که او ایجاد کرد، انتقاد کرد. او بعداً جسد استالین را از مقبره میدان سرخ که جسد لنین نیز در آن قرار داشت، بیرون آوردند.
پاکسازی بزرگ
او دو توافقنامه مهم تسلیحاتی را با ایالات متحده امضا کرد، زندانیان سیاسی را آزاد کرد، اجازه بحث آزاد، انتخابات چند نامزدی و آزادی سفر را داد و ستم مذهبی را متوقف کرد.
ولادیمیر لنین، اولین رهبر اتحاد جماهیر شوروی، در زمان تشکیل اتحاد جماهیر شوروی در وضعیت نامناسبی قرار داشت و کمی بیشتر از یک سال بعد درگذشت. یوزف استالین در نبرد قدرت بر رقبا غلبه کرد.
استقرار
کسالتی که در اواخر دهه 70 به وجود آمد، زمانی که گورباچف به عنوان رهبر حزب کمونیست پس از مرگ چرننکو انتخاب شد، از بین رفت. گورباچف، جوانی نسبتاً جوان در سن 54 سالگی و همراهی همسر شیک پوشش، رایسا، حس انسانی شدیدی را به یک دولت تیره و تار و مبهم وارد کرد و شور و شوقی به نام “گوربیمانیا” را در غرب برانگیخت. در عرض چند ماه، او برای پایان دادن به رکود اقتصادی و سیاسی، با استفاده از «گلاسنوست» یا باز بودن، برای تعقیب هدف «پرسترویکا» – بازسازی – مبارزه کرد.
لنین می میرد
خروشچف در سال 1964 با رای هیئت رئیسه شورای عالی، که توسط لئونید برژنف رهبری می شد، برکنار شد. او رهبر اتحاد جماهیر شوروی شد.
اما نیروهایی که او آزاد کرد به سرعت از کنترل او فرار کردند. تنش های قومی که مدت ها سرکوب شده بود در مناطقی مانند جنوب قفقاز به درگیری تبدیل شد. اعتصاب‌ها و ناآرامی‌های کارگری به دنبال افزایش قیمت‌ها و کمبود کالاهای مصرفی به‌قدری شدید بود که حتی فروشگاه‌های نمایشی مسکو هم خالی بودند.