لوکاشنکو روز دوشنبه اعلام کرد که او و پوتین بر سر ایجاد یک “گروه منطقه ای از نیروها” مشترک توافق کرده اند و چندین هزار سرباز روسی در بلاروس مستقر خواهند شد. لوکاشنکو جزئیاتی در مورد محل استقرار نیروها ارائه نکرد و انگیزه روسیه بلافاصله مشخص نشد، اگرچه این اظهارات در حالی بیان می شود که مسکو در تلاش است تا نیروهای از دست رفته در میدان نبرد را دوباره پر کند.
ترس از فشار روسیه بر بلاروس بی اساس نیست. لوکاشنکو، یک رهبر اقتدارگرا، با تکیه بر حمایت سیاسی و اقتصادی روسیه، 28 سال است که با مشت آهنین بر بلاروس حکومت کرده است. مسکو میلیاردها دلار برای حمایت از اقتصاد شوروی و تحت کنترل دولت لوکاشنکو با انرژی و وام های ارزان هزینه کرده است. و در سال 2020، کرملین به لوکاشنکو کمک کرد تا از بزرگترین اعتراضات گسترده در تاریخ این کشور جان سالم به در ببرد، پس از انتخابات ریاست جمهوری که مخالفان و غرب آن را تقلب کردند.
با این حال، ارتش لوکاشنکو نسبتاً کوچک است – فقط 45000 سرباز، از جمله سربازان وظیفه – و عمدتاً بی‌تجربه است. ارتش بلاروس مانورهای منظمی برگزار می کند، اما از زمان جنگ جهانی دوم در جنگ شرکت نکرده است.
الکسی دانیلوف، رئیس شورای امنیت ملی و دفاع اوکراین روز سه شنبه به تلویزیون اوکراین گفت که بلاروس در گروگان روسیه است.
بخشی از مرز 1000 کیلومتری بلاروس (621 مایل) با شمال غربی اوکراین تنها در 90 کیلومتری شمال کیف، پایتخت اوکراین قرار دارد. ژدانوف، تحلیلگر نظامی اوکراین گفت: نیروهایی که از بلاروس می آیند احتمالاً به سمت غرب حرکت می کنند و شهرهای لویو و لوتسک که مراکز اصلی حمل و نقل تجهیزات نظامی غرب هستند را هدف قرار خواهند داد.
بر خلاف روس ها، بلاروس ها مطلقاً هیچ خصومتی با اوکراینی ها ندارند و هدف این عملیات ویژه را درک نمی کنند. این ممکن است منجر به امتناع دسته جمعی از اجرای دستور تیراندازی به اوکراینی ها شود.»
لوکاشنکو همچنین گفت که کیف در حال طراحی برای حمله به بلاروس است – و او به اوکراین هشدار داد که «حتی یک متر از خاک ما را با دستان کثیف خود حمله نکند». ویکتور خرنین، وزیر دفاع او نیز به اوکراین هشدار داد که بلاروس را تحریک نکند و گفت: “ما نمی خواهیم بجنگیم” و یک روز بعد تاکید کرد که نیروی مشترک برای دفاع است.
لوکاشنکو علناً از حمله روسیه به اوکراین حمایت کرده و انتقادات و تحریم های بین المللی را علیه مینسک به دنبال داشته است. با این حال، لوکاشنکو بارها گمانه زنی ها مبنی بر اینکه بلاروس سربازان خود را برای جنگ در کنار روسیه می فرستد را رد کرده است.
داشا لیتوینووا در این گزارش مشارکت داشت.
به گفته ژدانوف، مینسک در بهترین حالت قادر خواهد بود 20000 سرباز – سربازان قراردادی حرفه ای – مستقر کند.
لوکاشنکو در اوایل سال جاری گفت که کمپین کرملین در اوکراین “به درازا کشیده است” و حتی پیشنهاد کرد که می تواند مذاکرات صلح را میانجیگری کند و بر لزوم پایان دادن به جنگ در اسرع وقت تاکید کرد. کابرالیویچ گفت که لوکاشنکو درک می کند که روسیه در حال شکست دادن جنگ است و او سعی می کند تا جایی که می تواند از روسیه دور شود.
___
___
الکساندر آلسین، تحلیلگر نظامی بلاروسی، گفت که لوکاشنکو می تواند با گفتن اینکه نیروهای محدود او برای دفاع از مرزهای بلاروس در برابر همسایگانش – لهستان، لیتوانی و لتونی – اعضای ناتو – نیاز دارند، از دخالت در این ماجرا اجتناب کند.
روسیه قبلاً از بلاروس، متحد دیرینه و وابسته خود، به عنوان میدانی برای اعزام نیرو و موشک به اوکراین استفاده کرده است. تحلیلگران می گویند که اگر ارتش کوچک و بی تجربه بلاروس درگیر شود، نیروهای اضافی می توانند به مسکو کمک کنند تا برخی از کریدورهای مهم حمل و نقل را قطع کند، اما احتمالا به طور قابل توجهی توانایی های ولادیمیر پوتین، رئیس جمهور روسیه را در میدان نبرد افزایش نخواهد داد.
پوشش AP از جنگ را در https://apnews.com/hub/russia-ukraine دنبال کنید
ولودیمیر زلنسکی، رئیس‌جمهور اوکراین روز سه‌شنبه به رهبران قدرت‌های صنعتی گروه هفت اطمینان داد که کیف در حال برنامه‌ریزی برای اقدام نظامی علیه بلاروس نیست. او گفت که مسکو “در تلاش است بلاروس را مستقیماً به این جنگ بکشاند.”
ژدانوف گفت: «برای روسیه مهم است که کریدور حمل و نقل را قطع کند، زیرا از طریق لویو، سلاح های غربی به شرق و جنوب می رسد، جایی که ارتش اوکراین در حال انجام یک ضد حمله موفق است و این فقط از بلاروس قابل انجام است.»
پس از اعتراضات گسترده سال 2020، زمانی که صدها هزار نفر خواستار کناره گیری رهبر بلاروس شدند، لوکاشنکو از مسلح کردن بلاروس ها می ترسد. کربلاویچ گفت، این می تواند یک انفجار داخلی دیگر را تحریک کند.
تالین، استونی (AP) – اظهارات این هفته توسط الکساندر لوکاشنکو، رئیس‌جمهور بلاروس، نگرانی‌ها مبنی بر اینکه ارتش وی می‌تواند در جنگ مسکو علیه اوکراین به نیروهای روسیه بپیوندد را دوباره برانگیخته است، اما به نظر می‌رسد که رهبر مستبد، علیرغم فشارهای احساس شده از سوی روسیه، تمایلی به کمک کردن نیروهای خود به این تلاش‌ها ندارد. مسکو.
والری کاربالویچ، تحلیلگر مستقل بلاروسی، به AP گفت: «نه نخبگان بلاروس و نه جمعیت حاضر نیستند در این جنگ نامفهوم شرکت کنند. کربالویچ گفت که لوکاشنکو در تلاش برای چانه زنی است و پیشنهاد می کند تسلیحات هسته ای روسیه را در خاک خود نگه دارد و نیروی مشترک ایجاد کند و در عین حال به ضعف ارتش خود اشاره کند.
لوکاشنکو همچنین در داخل با ناامیدی عمومی مواجه است، زیرا بلاروس ها اثرات تحریم های فلج کننده غرب و افزایش تورم را که در حال حاضر دو برابر سال گذشته است، احساس می کنند.
اوله ژدانوف، تحلیلگر نظامی اوکراینی روز سه شنبه به آسوشیتدپرس گفت: ارتش بلاروس ضعیف و بی انگیزه است و مایل به جنگ با اوکراین نیست، به این معنی که لوکاشنکو تلاش خواهد کرد به پوتین چیزی جز سربازان بلاروس بدهد. لوکاشنکو به پوتین می‌گوید: من کمک می‌کنم، اما نمی‌جنگم.»