یک کشور وجود دارد که کمپین بمباران ناامیدانه پوتین را زنده نگه می دارد

نیروهای اوکراینی با یک انتخاب دشوار روبرو هستند: گسترش دفاع هوایی نازک برای محافظت نسبی از همه یا متمرکز کردن دفاع هوایی برای دفاع کامل از خط مقدم و مناطق شهری مانند کیف. با توجه به تمایل پوتین برای حمله به اهداف غیرنظامی در خارج از شهرهای بزرگ، برای اوکراین دشوار است که پیش‌بینی کند روسیه کجا بعدی را هدف قرار می‌دهد و زمان کافی برای حرکت دفاعی خود دارد.

داستان ادامه دارد

بزرگترین اسکوپ ها و رسوایی های Daily Beast را مستقیماً در صندوق ورودی خود دریافت کنید. ثبت نام کن.

حمایت ایران از پوتین مطمئنا به حمله به اوکراین کمک خواهد کرد، اما محدودیتی برای آنچه ایران می تواند ارائه دهد وجود دارد. مانند کمک های غرب به اوکراین، ایران ممکن است حاضر نباشد انبارهای خود را در زمان تنش حاد جهانی خالی کند. تهران دارای ذخایر موشکی و پهپادهای زیادی است، اما این ذخایر کلیدی برای موضع بازدارندگی ایران و تلاش‌های آنها برای تامین نیروهای نیابتی و شرکا در منطقه هستند. هنگامی که کمک به روسیه شروع به تهدید اولویت های فوری ایران کند، ممکن است شاهد کاهش سرعت تحویل به روسیه یا متشکل از پلت فرم های قدیمی تر باشیم.

پهپادهای ایرانی به اندازه یک موشک به صورت انفرادی خطرناک نیستند، اما می توانند به تعداد زیاد پرتاب شوند و به مرور زمان پدافند هوایی اوکراین را تخریب کنند. سیستمی مانند NASAMS کاملاً قادر به سرنگونی یک یا دو موشک است، اما سرنگونی گروه‌های پهپادهای ارزان قیمت چندین بار در ماه می‌تواند باعث کاهش ذخایر محدود موشک‌های آنها شود و تمرکز بر روی مقابله با موشک‌های بزرگ‌تر و توانمندتر روسیه و ایران را دشوارتر کند. . اگرچه پهپادهای ایران قبلاً علیه کشورهایی که به طور خاص از NASAMS استفاده می‌کنند استفاده نشده است، کشورهایی مانند عربستان سعودی اغلب با کمبود موشک‌های ضد هوایی برای دفاع از حریم هوایی خود در برابر پهپادهای ساخت ایران مواجه هستند.

اینکه چرا روسیه کمبود موشک دارد، هیچ معمایی نیست: هفته گذشته روسیه مجموعه عظیمی از موشک ها و پهپادها را علیه غیرنظامیان در سراسر اوکراین پرتاب کرد. برخی برآوردها ادعا می‌کنند که پوتین 700 میلیون دلار برای این حملات هزینه کرده است، حملاتی که همه چیز را از پارک‌های شهری گرفته تا زیرساخت‌های انرژی را تحت تأثیر قرار داده است – اگرچه تولید موشک‌ها و سایر تسلیحات روسیه در مواجهه با تحریم‌های غرب با مشکل مواجه است.

ایالات متحده و دیگران انواع مختلفی از پدافند هوایی را به اوکراین فرستاده اند، اما در حال حاضر پرزیدنت بایدن تحویل سیستم موشکی پیشرفته سطح به هوای ملی، که بیشتر به نام NASAMS شناخته می شود، در اولویت قرار دارد. برخلاف موشک‌های شانه‌دار مانند استینگر یا موشک‌های قدیمی‌تر دوران شوروی، سیستم NASAMS برای مأموریت‌های مهمی مانند دفاع از کاخ سفید و پنتاگون به اندازه کافی پیشرفته است. NASAMS مطمئناً به دفاع از حریم هوایی اوکراین در برابر هواپیماها و موشک‌های روسیه کمک می‌کند، اما تنها ارسال چند ناسامس دیگر برای جلوگیری از تکرار حملات به مراکز غیرنظامی در سراسر کشور کافی نخواهد بود.

دو چالش برای دفاع از اوکراین در برابر حملات موشکی و پهپادی وجود دارد. از یک سو، اگر اوکراین بخواهد هر موشک یا پهپاد روسیه را رهگیری کند، باید وسعت خط مقدم خود و همچنین جمعیت غیرنظامی خود را پوشش دهد. راه های احتمالی حمله روسیه، از جمله مرز با بلاروس، و خط ساحلی جنوبی، صدها مایل را پوشش می دهد. دفاع از کل منطقه مستلزم تعداد زیادی سیستم مانند NASAMS است تا بتواند هر چیزی را که روسیه در آسمان قرار می دهد به طور معقول بگیرد.

ولادیمیر پوتین در حال تمام شدن موشک است و به دنبال راه حل به ایران است. همانطور که حمله روز دوشنبه به کیف با هواپیماهای بدون سرنشین ایران نشان می‌دهد، ذخایر سامانه‌های پیشرفته روسیه ضعیف شده‌اند. تهران در طول تابستان صدها هواپیمای بدون سرنشین ارائه کرد، اما از آن گزارش می‌داد واشنگتن پست نشان می دهد که محموله های جدید شامل موشک های بالستیک با برد بین 200 تا 450 مایل خواهد بود.