کودکان کلمبیایی نجات یافته در جنگل برای جان خود فرار کرده بودند

تیم جستجو بروشورهایی را از هلیکوپترها انداخته و پیام‌هایی از مادربزرگ کودکان به زبان هویتوتو پخش می‌کند که به آنها می‌گوید در جای خود بمانند و منتظر کمک باشند.

آکوستا گفت که تیم جستجو به مدت 20 شب در بانوج های نزدیک محل سقوط هواپیما می خوابیدند و در طول روز به صورت گروهی به دنبال بچه ها می گردند.

در غیاب دولت، شورشیان قدیمی با نیروهای جدید متحد شده اند و با گروه های جنایتکار برای فرماندهی مناطق روستایی، صنعت کوکائین و سایر اقتصادهای غیرقانونی می جنگند.

اقوام از ترس اینکه خانواده‌شان بعدی باشد، سعی کرده بودند بچه‌ها را از قلمرو خارج کنند، به شهری که بتوانند در آن امن زندگی کنند.

لوئیس آکوستا، هماهنگ کننده ملی گارد بومی، که بخشی از تیم جستجو را تشکیل داد و با گروهی که در نهایت بچه ها را پیدا کردند، گفت: لزلی با ساختن سرپناه، یافتن غذا و تقویت روحیه به خواهر و برادرش کمک کرد.

“چرا آنها حرکت می کردند؟” او گفت. “فقط آنها می دانند.”

آکوستا، که از قبیله دیگری به نام ناسا است، گفت که به کودکان بومی منطقه در خانه و مدرسه آموزش می‌دهند که چگونه جنگل را هم از نظر عملی و هم معنوی از سنین جوانی درک کنند. لزلی به احتمال زیاد آماده مراقبت از خواهر و برادر کوچکترش بود.

بوگوتا، کلمبیا – چهار کودکی که پس از سقوط هواپیمای کوچکشان در جنگل‌های آمازون، تقریباً 40 روز در جنگل‌های کلمبیا جان سالم به در بردند، به این دلیل که برای نجات جان خود فرار می‌کردند، سوار هواپیما شدند.

سانچز گفت که بچه‌ها پیام‌ها را شنیده‌اند و آگهی‌ها را دیده‌اند، اما به حرکت ادامه می‌دهند و پیدا کردن آنها را دشوار می‌کند.

او گفت: «از سن 13 سالگی، ما نقش بزرگسالان را به عهده می‌گیریم، زیرا باید در قلمرو این کار را انجام دهیم. در زندگی، ما مجبور بوده ایم این کار را انجام دهیم.»

سرلشکر هلدر گیرالدو، رئیس ارتش کلمبیا، روز سه شنبه در نشستی با خبرنگاران گفت که مقامات از اظهارات رانوکو در مورد این گروه مسلح آگاه بوده و اوضاع را زیر نظر دارند.

ناراضیان نیروهای مسلح انقلابی کلمبیا، معروف به فارک، در دیدار با روستاییان در یاری، جنوب کلمبیا، در 16 آوریل 2023. (فدریکو ریوس/نیویورک تایمز)

سانچز گفت، در 9 ژوئن، چهار عضو بومی تیم جستجو، کودکان را در کمتر از 4 مایلی غرب محل سقوط پیدا کردند. آنها لزلی را با کودک 1 ساله در آغوش پیدا کردند. او گفت که پسر 5 ساله زیر پشه بند دراز کشیده بود و بچه ها توضیح دادند که گرسنه هستند. (دو جوانترین آنها در جنگل تولد داشتند.)

سانچز گفت: «پسربچه وقتی مردم بومی را دید، گفت: «مادر من مرده است». امدادگران سعی کردند مکالمه را تغییر دهند و گفتند: “مادربزرگت منتظرت است و به دنبال تو می گردد.”

در جنگل، تلاش برای یافتن کودکان پس از سقوط هواپیمایشان که توسط دولت عملیات امید نامیده می‌شود، توسط ارتش کلمبیا و اعضای گارد بومی، یک نیروی دفاع غیرنظامی غیرمسلح متشکل از ده‌ها هزار نفر از افراد مختلف رهبری می‌شد. قبایل به گفته ارتش، حدود 300 نفر در جستجو شرکت کردند.

ناراضیان نیروهای مسلح انقلابی کلمبیا، معروف به فارک، در دیدار با روستاییان در یار و در جنوب کلمبیا، در 16 آوریل 2023. (فدریکو ریوس/نیویورک تایمز)

به گفته عموی بزرگ آنها، فیدنسیو والنسیا، منطقه حفاظت شده بومی که بچه ها در آن زندگی می کنند، در کنار شهر کوچک آراراکوارا در بخش آمازوناس، بسیار دور افتاده است. «سیستم فاضلاب وجود ندارد. برق نیست.» “چیزی نیست. همه ما توسط دولت رها شده ایم.»

ده‌ها سال است که این کشور توسط گروه‌های مسلح، از جمله نیروهای مسلح انقلابی کلمبیا یا FARC مورد رعب و وحشت قرار گرفته است. در سال 2016، فارک موافقت کرد که سلاح های خود را زمین بگذارد. اما دولت هرگز کنترل بسیاری از مکان‌هایی را که زمانی شورشیان در آنجا شکوفا بودند، در دست نگرفت.

c.2023 شرکت نیویورک تایمز



منبع

پس از آن دوباره با کماندوها متحد شدند و به بچه ها کمک های اولیه و مایعات دادند. به زودی یک هلیکوپتر وارد شد تا آنها را از جنگل خارج کند. از روز سه شنبه، آنها در یک بیمارستان نظامی در بوگوتا ماندند.

برای خبرنامه The Morning از نیویورک تایمز ثبت نام کنید

مانوئل رانوکه، پدر دو جوان‌ترین بازمانده، در مصاحبه‌ای توضیح داد که یک گروه مسلح که با تهدید به خشونت، کودکان را به زور استخدام می‌کردند، کنترل منطقه محل سکونت آنها در جنوب کلمبیا را به دست گرفتند.

سرتیپ ژنرال پدرو سانچز، که عملیات امید را رهبری می‌کرد، گفت که در جنگل، درختان می‌توانند 100 فوت یا بلندتر رشد کنند و نور را مسدود کنند و دیدن کسی را در فاصله چند متری سخت کند.

غیرنظامیان روستایی کلمبیا در میان این جناح‌های متخاصم به دام افتاده‌اند و کودکان کوچک‌ترین قربانیان هستند که از آوارگی، استخدام و مرگ و ناپدید شدن اعضای خانواده و رهبران جامعه رنج می‌برند.

این گروه در بیانیه جداگانه‌ای که به رسانه‌های خبری منتشر شد، گفت: «مانند همه کلمبیایی‌ها، ما خوشحالیم که چهار کودک بازمانده از سانحه هوایی ماه می گذشته زنده پیدا شدند».

نجات کودکان در هفته گذشته، لحظه نادری از جشن یکپارچه را در یک ملت عمیقاً تقسیم شده، با بخش های وسیعی از جامعه، از چپ به راست، فراهم کرده است که کار تیم جستجو را ستایش می کنند. گوستاوو پترو، رئیس جمهور چپگرای کشور، نجات را “جادویی” و ایوان دوکه، سلف محافظه کار او، آن را “معجزه” خواند.

به گفته بازرس کلمبیا، که نقض حقوق بشر را ردیابی می کند و قتل ها و استخدام کودکان در این منطقه را به گروهی از مخالفان فارک که خود را جبهه کارولینا رامیرز می نامند، نسبت می دهد، ساکنان آراراکوارا و اطراف آن در ماه های اخیر هدف خشونت قرار گرفته اند.

او گفت که حداقل دو گروه مسلح دیگر در منطقه فعالیت می کنند.

حیوانات وحشی، مارهای سمی و گیاهان سمی همگی در آمازون کلمبیا وجود دارند. مقامات گفته اند که کودکان با خوردن میوه های وحشی و آرد کاساوا که از لاشه هواپیما و کیت های نجات که توسط هلیکوپترها پرتاب شده بود، زنده ماندند.

رانوک که مانند دیگران تلفنی صحبت می کرد، گفت: “من خیلی می ترسیدم که بچه ها استخدام شوند.” وی افزود که گروه‌های مسلح این کشور “هیچ احترامی قائل نیستند – آنها می‌توانند کودکی تا 2 سال را به خدمت بگیرند.”

اعضای تیم جستجو برای امرار معاش، یک نان کراکر به نام کاسابه و همچنین کنسرو، ماهی رودخانه و موججوی خوردند.، نوعی لارو که در درختان خرما یافت می شود.

سپس هواپیمای فرار کودکان سقوط کرد و مادر آنها و دو بزرگسال دیگر کشته شدند و گروه چهار نفره به یک سفر بقای دردناک هفته‌ای در جنگل آمازون فرستاده شد. بزرگ‌ترین بچه‌ها، لزلی، 13 ساله، نقش راهنما و مادر را برای خواهر و برادرش بازی کرد و به آنها کمک کرد تا در جنگل حرکت کنند.

اما داستان کودکان – لزلی، سولینی، 9، تین، 5، و کریستین، 1 – همه از گروه بومی هویتوتو، همچنین یادآور خطراتی است که هزاران کودک روستایی کلمبیایی هر روز با آن روبرو هستند.