مومیایی 2300 ساله «پسر طلایی» با 49 طلسم، از جمله یک زبان طلایی برای صحبت با خدایان پیدا شد.

• عکس ها داخل مومیایی یک نوجوان جوان مربوط به 2300 سال پیش را نشان می دهد.

• این کودک با نام مستعار “پسر طلایی” با 49 طلسم محافظ مومیایی شد.

• این کشف نادر روشن می کند که چگونه مومیایی کنندگان از طلسم برای محافظت از مردگان در زندگی پس از مرگ استفاده می کردند.

مطالعه‌ای که روز سه‌شنبه منتشر شد نشان داد پسر نوجوانی که مومیایی‌اش از سال 1916 در موزه نگهداری می‌شد، با طلسم‌های گرانبها پوشانده شده بود.

گروهی از دانشمندان این مومیایی 2300 ساله را به صورت دیجیتالی با استفاده از یک اسکنر سی تی اسکن برای کشف اسرار آن باز کردند.

این تیم متوجه شد که به اصطلاح “پسر طلایی” با طلا و سنگ های نیمه قیمتی مومیایی شده است. چهل و نه طلسم محافظ دقیقاً در سه ستون بر روی بدن او قرار داده شده بود که نشان می داد او ثروتمند و دارای موقعیت بالایی است.

سحر سلیم، نویسنده مطالعه و استاد رادیولوژی در دانشکده پزشکی دانشگاه قاهره، در ایمیلی به اینسایدر گفت: این یافته «قطعاً خارق‌العاده» است زیرا مومیایی‌های رده بالا اغلب به خاطر زیور آلات گرانبهایشان غارت می‌شوند.

او گفت، از آنجایی که این مومیایی مزاحم نشده است، بینش منحصر به فردی را در مورد چگونگی مومیایی کردن با دقت بر روی بدن برای محافظت از مرده ارائه می دهد.

تعویذ برای محافظت از مردگان

سلیم می گوید: «مصرهای باستان به قدرت طلسم اعتقاد داشتند که به جنس، رنگ و شکل آن بستگی داشت.

او گفت: «در حین مومیایی کردن، مومیایی‌کنندگان دعا می‌خواندند و آیاتی از «کتاب مردگان» را می‌خواندند و تعویذ را در داخل مومیایی یا بین بسته‌بندی‌ها قرار می‌دادند.

هر حرز معنای خاصی برای محافظت از پسر داشت که در زمان مرگ حدوداً 14 یا 15 ساله بود.

حرز اسکرابی برای قلب و زبان طلایی برای گفتار

سلیم گفت که یک طلسم به شکل اسکراب در نزدیکی قلب پسر، که با آیاتی از کتاب مردگان حکاکی شده بود، به او کمک می کرد در زندگی پس از مرگ با مهربانی قضاوت شود.

اسکراب قلب در فصل 30 کتاب مردگان ذکر شده است، در آخرت هنگام قضاوت درگذشته و وزن کردن قلب در برابر پر معات بسیار مهم بود. سلیم گفت دستور بدهید.

داستان ادامه دارد

وی افزود: اسکراب قلب در قیامت قلب را خاموش کرد تا بر آن مرحوم شهادت ندهد.

یک برگ زبانه ای طلایی نیز در دهان پسر گذاشته شد. این باعث شد که پسر پس از مرگ با خدایان صحبت کند.

یک تعویذ قابل توجه دیگر در نزدیکی آلت تناسلی پسر قرار داده شد. سلیم گفت که تعویذ “دو انگشتی” برای محافظت از برشی که روی تنه ایجاد کرده اند، ایجاد می کند.

طلسم های دیگر نقش های حفاظتی متفاوت دیگری داشتند. یک طلسم “فلاسک” نشان دهنده حمل آب مقدس در زندگی پس از مرگ است. یک طلسم “Djed” که نشان دهنده ستون فقرات خدای اوزیریس است، احیای ایمن متوفی را تضمین می کرد. یک طلسم “زاویه راست” تعادل و تسطیح را برای متوفی به ارمغان آورد.

Wojciech Ejsmond، مصر شناس از پروژه مومیایی ورشو که در این مطالعه شرکت نداشت، در ایمیلی به Insider گفت: این یافته ها “هیجان انگیز” هستند.

او گفت: «این مطالعه اطلاعات ارزشمندی در مورد چگونگی زندگی، مردن مصریان باستان و آنچه که فکر می‌کردند در آینده رخ خواهد داد، ارائه می‌کند.

صندل های ساخته شده برای پیاده روی

همچنین مشخص شد که این پسر صندل سفید در قبر خود پوشیده است. بر اساس کتاب مردگان، میت باید صندل های سفید بپوشد و قبل از خواندن آیات آن، پارسا و پاکیزه باشد.

سلیم در یک بیانیه مطبوعاتی گفت: “صندل ها احتمالاً برای این بوده اند که پسر بتواند از تابوت خارج شود.”

سلیم به اینسایدر گفت: «صندل‌های طلایی نیز در مقبره‌های سلطنتی یافت شد؛ مثلاً توتموس سوم.

این ممکن است نشان دهد که در حالی که پسر عالی رتبه بود، ممکن است سلطنتی نبوده باشد.

بینشی در مورد ختنه مصر باستان

یکی دیگر از یافته های غیرمنتظره مربوط به آلت تناسلی پسر است. سلیم گفت که این اسکن نشان می دهد که پسر ختنه نشده است. این برخلاف شخصیت بلندپایه دیگری، پادشاه آمنهوتپ اول است که سلیم نیز او را مطالعه کرده است.

سلیم گفت که این ممکن است نشان دهد که مصریان باستان فقط در بزرگسالی ختنه می شدند.

اما سلیمه اکرام، رئیس مصر شناسی دانشگاه آمریکایی قاهره، نظریه دیگری دارد.

او به گاردین گفت: “فقدان ختنه جالب است زیرا ممکن است چیزی در مورد قومیت او به ما بگوید – مصری ها معمولاً قبل از سن 13 سالگی ختنه می شدند.”

او گفت: «ممکن است نشان دهد که خارجی‌ها شیوه‌های دفن مصری را اتخاذ کرده‌اند – و ما می‌دانیم که ایرانی‌ها این کار را کردند.

با این حال، او هشدار داد: “من همه اینها را روی یک پوست ختنه گاه شکننده آویزان نمی کنم.”

این پسر کی بود؟

ممکن است پسر هنوز رازهای بیشتری را فاش کند.

بر اساس سوابق موزه مصر قاهره، او برای اولین بار در سال 1916 در قبرستانی مورد استفاده از 332 قبل از میلاد تا 30 قبل از میلاد در ناگ الحسی، جنوب مصر کشف شد.

اجسموند گفت که این پسر «شاهد عینی غروب تمدن مصر باستان، احتمالاً آشفتگی‌های دوران آخرین پادشاهان بطلمیوسی، و شاید حتی احیای کوتاهی از عظمت مصر در دوران سلطنت کلئوپاترا» بوده است.

نام او تا کنون نامشخص است. سلیم گفت، اما دانشمندان در حال مطالعه دقیق تابوت او هستند تا سرنخ های بیشتری در مورد اینکه او کیست پیدا کنند.

نتایج در روز سه شنبه در مجله معتبر Frontiers in Medicine منتشر شد.

مقاله اصلی را در Business Insider بخوانید