من 11 ساعت را با 3 غریبه در یک کابین مشترک در قطاری در اروپا گذراندم. 6 سورپرایز باعث شد از انتخابم پشیمان شوم.

اما نمی‌دانستم که شخصی که روی طبقه بالایی قرار دارد، کنترل‌کننده غیررسمی قفل در خواهد بود، زیرا فقط از روی تختش قابل دسترسی بود.

در حالی که این اولین باری بود که با ماشین خواب در اروپا سفر می کردم، اولین باری نبود که در قطار یک شبه سوار می شدم.

من یک کارت Eurail به قیمت 477 دلار خریدم که به اکثر قطارهای اروپایی برای چند روز دسترسی پیدا می کند. برخی از قطارها فقط به مجوز Eurail نیاز دارند، در حالی که برخی دیگر، از جمله قطارهای شبانه، دارای تخفیف اضافی هستند.

به دلیل آن تجربیات مثبت، من هیجان زده بودم که در اروپا دوباره قطارهای خوابیده را امتحان کنم، به خصوص که سفر در شب روزهای من را آزاد می کرد.

سالن میز و صندلی فراوان و همچنین نوشیدنی های رایگان از قهوه گرفته تا آجیل و دانه ها داشت. این انتخاب کوچک‌تر از آنچه در سالن متروپولیتن آمتراک دیده‌ام بود، که در نیویورک از آن بازدید کرده‌ام، اما گرسنه نبودم، بنابراین فقط یک بطری آب گرفتم و روی صندلی نشستم تا منتظر بمانم تا زمان سوار شدن برسد. قطار من

وقتی قطارم رسید، وقت نداشتم قبل از سوار شدن، شماره واگن قطار را چک کنم. من فقط به نزدیک ترین ماشین رفتم و از یک مهماندار خواستم تا من را به ماشین و اتاقم راهنمایی کند.

من فقط چند ساعت خوابیدم و در طول شب چندین بار به دلیل ورود و خروج مسافران دیگر به اتاق یا ناهمواری قطار از خواب بیدار شدم و دیدم که تخت خوابم ناراحت است. بیشتر شب‌ها با آی‌پد تلویزیون تماشا می‌کردم چون خوابم خیلی سخت بود.

این سالن برای مسافران درجه یک OBB که در طول روز سفر می کنند رایگان است و برای سایر مسافران OBB که مایل به پرداخت هزینه برای دسترسی به آن هستند، حدود 10 دلار هزینه دارد، کاری که من انجام دادم.

من اخیراً طی یک سفر دو هفته ای در چهار کشور اروپایی، با قطاری یک شبه از وین، اتریش، به ونیز، ایتالیا سفر کردم.

از آنجایی که فضا با غریبه ها مشترک بود، انتظار داشتم برای اطمینان از حفظ حریم خصوصی، در جلوی هر طبقه پرده پیدا کنم، اما هیچ چیزی وجود نداشت که فضای بین من و سایر مسافران را مسدود کند.

انتظار داشتم هر تختخواب پرده ای برای حفظ حریم خصوصی داشته باشد، اما تخت ها کاملاً در معرض دید بودند. این باعث شد احساس راحتی کمتری داشته باشم.

من از اینکه چقدر فضای شخصی کمی داشتم حتی زمانی که هنوز یک مسافر دیگر و من بودم، شگفت زده شدم. نمی‌توانستم تصور کنم شش نفر در آنجا جمع شوند، و از اینکه ما به حداکثر رزرو رزرو نشده‌ایم سپاسگزارم.

در ادامه این بیانیه آمده است: “ما دائماً در حال کار بر روی بهبود محصول خود هستیم و همچنین نیازهای مشتریان خود را در نظر می گیریم.”

قطارهای OBB Nightjet در طول شب به بیش از 25 شهر اروپایی از رم تا آمستردام سفر می کنند و طبق وب سایت آنها می توانند با سرعت 143 مایل در ساعت حرکت کنند.

به گفته Lonely Planet، تصمیم گرفتم با OBB Nightjet رزرو کنم، زیرا به داشتن برخی از جدیدترین و بهترین مسیرهای خواب اروپا معروف است.

می دانستم که کابین من کوچک خواهد بود، اما وقتی سوار شدم، وقتی برای اولین بار آن را دیدم هنوز شوکه شدم.

وقتی متوجه شدم که سفر من از وین، اتریش، تا ونیز، ایتالیا، 11 ساعت طول می کشد، سفر با قطار در طول شب بهترین راه برای آزاد گذاشتن روزهایم به نظر می رسید، و به اشتراک گذاشتن یک کابین خواب با غریبه ها ارزان ترین راه بود. راه انجام آن

فکر می‌کردم در کابین خواب با یک تخت دراز بکشم استراحت مناسبی داشته باشم، اما سواری آنقدر ناهموار و ناخوشایند بود که به سختی به خواب رفتم.

هنگام سفر از اتریش به ایتالیا، یک کابین خواب مشترک در یک قطار شبانه رزرو کردم.

قطارهای جت شب دارای واگن‌های صندلی و همچنین واگن‌های خواب‌دار با طبقه‌های سه، چهار یا شش تایی هستند. مورد دوم همان چیزی است که من رزرو کردم.

داستان ادامه دارد

بلیط من با کارت Eurail من 44 دلار و شامل صبحانه است. بدون آن، حدود 84 دلار بود.

از آنجایی که من یک تخت درازکش در کابین داشتم، همچنین ملحفه تخت و یک بالش که توسط قطار تهیه شده بود، فکر کردم که خواب مناسبی داشته باشم.

یکی از نمایندگان OBB Nightjet به Insider گفت: “ارائه سطح بالایی از راحتی سفر به مسافران خود یک نگرانی مهم برای ما است.”

کمی ناخوشایند بود و از اینکه خواب او را مختل کردم احساس بدی داشتم. تمام این تجربه باعث شد فکر کنم به هر حال ممکن است طبقه بالا را ترجیح داده باشم. ترجیح می دهم کسی مرا بیدار کند تا اینکه دیگری را بیدار کند.

در حالی که گاهی اوقات موضوع سفر است، نه مقصد، در این مورد، ترجیح می‌دهم با احساس شادابی به مقصد برسم تا بتوانم از جایی که می‌روم لذت ببرم. بنابراین دفعه بعد که در اروپا هستم، یا در طول روز سفر خواهم کرد یا یک کابین خواب خصوصی رزرو می کنم.

وقتی به ونیز رسیدم، متوجه شدم که در مورد انتظاراتم در مورد یک اتاق خواب مشترک اشتباه می‌کردم. من احساس آرامش نمی کردم، که دلیل اصلی رزرو آن بود.

من با OBB Nightjet سفر کردم، قطاری که مسیرهای شبانه بین اتریش، ایتالیا، فرانسه و هلند را انجام می دهد.

یک مسافر قبلاً آنجا بود که من سوار شدم و دو نفر دیگر در عرض یک ساعت رسیدند. دو نفر حدود ساعت 5 صبح پیاده شدند و دیگری از ایستگاه من گذشت. در بدو ورود به هم سلام کردیم، اما به غیر از این، اتاق خلوت بود. برخی از ما دستگاه ها را تماشا می کردیم، در حالی که برخی دیگر به خواب رفتیم.

وقتی در ونیز از قطار پیاده شدم، از کمبود خواب خسته شده بودم. فکر می‌کردم اولین روز من در شهر را کمتر لذت بخش کرده است، که شاید شگفت‌انگیزترین عنصر سفر من بود، زیرا دلیل اصلی رزرو این قطار این بود که احساس آرامش کنم.

اما وقتی چهار نفر بودیم هنوز احساس تنگی می‌کردم، مخصوصاً با چمدان‌های همه در اطراف.

چند غافلگیری در طول مسیر نظرم را تغییر داد، از نبود حریم خصوصی به شبی بی قرار.