پذیرش کمک های مبارزاتی از سوی NRA و کسانی که اسلحه تولید و می فروشند شرم آور است. بسیاری از کسانی که در منصب هستند در جیب صنعت اسلحه هستند.
متأسفانه افکار و دعاهای ما کمک چندانی به این موضوع نمی کند. آنچه به آن می پردازد رای ماست. اکثریت قریب به اتفاق آمریکایی ها از کنترل اسلحه با عقل سلیم حمایت می کنند. شما قدرت ایجاد تغییر در واشنگتن را دارند. صرف نظر از وابستگی حزبی خود، به نمایندگانی رای دهید که تغییر را ایجاد کنند و به کسانی که تغییر نخواهند داد رأی دهید.
مزیت بزرگ چنین بنای تاریخی این است که، پس از تیراندازی دستهجمعی مانند آنچه در این هفته در تگزاس رخ داد، همه ما میتوانیم با الصاق نامها دور هم جمع شویم و کسانی را که برای حق ما در نگهداری و حمل سلاح کشته شدهاند، به یاد بیاوریم و به یاد بیاوریم که چرا ما هیچ کاری نمی تواند برای کنترل اسلحه انجام دهد.
– مارک جانسون، شهر کانزاس
ما باید بنای یادبودی را، در حالت ایدهآل در مقابل مقر انجمن ملی تفنگ، برپا کنیم که فداکاری صدها آمریکایی را که جان خود را در تیراندازیهای دسته جمعی در خدمت متمم دوم قانون اساسی از دست دادهاند، به رسمیت بشناسد.
حتی بسیاری از اعضای NRA از این اقدامات عقلانی حمایت می کنند. NRA خود ورشکسته است (از نظر اخلاقی و مالی) و بامبی نمی تواند به آن شلیک کند.
– سوزان شوتز، روستای پرایر
امید بزرگی نیست
من می خواهم باور کنم که کشتار دسته جمعی 19 کودک در روز سه شنبه در یک مدرسه ابتدایی در تگزاس، همراه با قتل 10 خریدار سیاهپوست بی گناه در بوفالو، نیویورک، در 14 مه، ممکن است در نهایت کاتالیزوری باشد برای استناد به اقدامات واقع بینانه برای مبارزه با تکثیر اسلحه در آمریکا
من مشتاقانه منتظر طرفداران حقوق اسلحه هستم که یک کمپین GoFundMe برای چنین بنای تاریخی راه اندازی کنند.
سالها، من از رایدهندگان تک موضوعی انتقاد کردهام، مانند هموطنان کاتولیکم که به کاندیداها به نفع محدودیتهای سقط جنین رای میدهند، اما سایر ایرادات جدی آن نامزدها (دروغگویی، ماگالومانی، فتنهگری) را نادیده میگیرند.
ممکن است زندگی شما یا کسی که دوستش دارید را نجات دهید.
با این حال، من شدیداً در نظر دارم که یک رای دهنده تک موضوعی در مورد مقررات اسلحه باشم.
در دستان ماست
دو صد گفته چون نیم کردار نسیت. سخنان همدردی مقامات منتخب ما پس از یک تیراندازی جمعی دیگر، زمانی که قانون معنادار دنبال نشود، بی معنی است. کمترین کاری که کنگره باید انجام دهد این است که فروش سلاح های تهاجمی و اسلحه های ارواح را ممنوع کند و داشتن هر کدام را غیرقانونی کند.
– جفری اس. سیمکینز، پارک اورلند
تک موضوع من
همانطور که همه می دانیم، نباید تیراندازی های دسته جمعی را سیاسی کنیم. بلکه اکنون زمانی است که به قربانیان و خانواده ها فکر و دعا کنیم. حتی پس از یک دوره سوگواری، هیچ کاری نمی توانیم برای کنترل اسلحه انجام دهیم، زیرا ما نباید حق استفاده از اسلحه مندرج در متمم دوم متمم دوم را نقض کنیم.
هر سناتور یا نماینده ای که از چنین اقداماتی حمایت نکند باید برکنار شود. دیگر نباید به آنها اجازه داد که پشت “افکار و دعا” پنهان شوند.
بیایید بالاخره به این جنون وحشتناک پایان دهیم.
من هم مانند بسیاری از ما، خبر تلخ قتل عام 20 کودک بی گناه و شش بزرگسال در سندی هوک را به خوبی به یاد دارم. در آن لحظه، فکر میکردم که قطعاً جنایتی به این شنیع وجدان حتی سرسختترین طرفداران اسلحه در کنگره را متزلزل خواهد کرد و نوعی قانون کنترل اسلحه را وضع خواهد کرد. من اشتباه میکردم.
من اسلحه برای دفاع شخصی یا تفنگ برای شکار غیرقانونی نمی سازم، بلکه فقط به نامزدهایی رای می دهم که در واقع کاری انجام بده به سوی تصویب قوانین اسلحه که خواستار بررسی پیشینه جهانی بدون حفرهها هستند، افزایش سن برای خرید اسلحه، الزام به قفل اسلحه، ممنوعیت سلاحهای تهاجمی، ممنوعیت سهام دستانداز، ترویج قوانین پرچم قرمز و اطلاع FBI هر زمان که کسی زره بدن میخرد.
در این آب و هوای فلج کننده بر سر کنترل اسلحه، من یک پیشنهاد متواضع ارائه می کنم.
چه زمانی کافی است؟ چند بار باید در یکی از مدارسمان یا هر جای دیگری تیراندازی دسته جمعی انجام دهیم، قبل از اینکه سیاستمداران بی ستون ما در واشنگتن دست به اقدام بزنند؟
آنها باید عمل کنند
من صاحب اسلحه هستم من به حق حمل سلاح اعتقاد دارم. متمم دوم ما خواستار “یک شبه نظامی خوب تنظیم شده” است. خوب، کجای زمین مقررات است؟ اینکه یک جوان 18 ساله بتواند وارد یک فروشگاه شود و نه یک اسلحه، بلکه دو تفنگ تهاجمی را بدون هیچ چکی بخرد، بی وجدان است.
