به گزارش استنفورد دیلی، ویلیام کوری، اهل بیرمنگام، آلا، روز پنجشنبه پس از اینکه دستیار ساکن کروترز هال مرد را در زیرزمین خوابگاه یافت، از محوطه دانشگاه خارج شد. دستیاران ساکن در Crothers Hall به روزنامه دانشجویی گفتند که کوری به عنوان دانش آموز دومی در حال تحصیل پیش پزشکی ظاهر شد و به دروغ ادعا کرد که در سال 2020 در تیم دوومیدانی مردان استنفورد استخدام شده است.
در این بیانیه آمده است: «ما فوراً بازنگری را انجام خواهیم داد تا مطمئن شویم که رویه‌هایمان اجازه تکرار این نوع حادثه را نمی‌دهد».
دانشجویان ساکن در خوابگاهی که کری در آن گرفتار شد، گفتند که او از هفته دوم ترم پاییز در ساختمان زندگی می‌کرد و به طور منظم توسط “دستیاران مقیم دلسوز” اجازه ورود به خانه را می‌دادند. به گفته این روزنامه، RAهای خوابگاهی اغلب درخواست می کردند – اما از دسترسی به آنها – لیستی از ساکنان ساکن در اتاق های زیرزمین، جایی که کوری در آن زندگی می کرد، رد شد.
به گفته مقامات دانشگاه، یک مرد آلابامایی که وانمود می کرد دانشجوی دانشگاه استنفورد است، نزدیک به 10 ماه است که در خوابگاه های دانشگاه زندگی می کند.
این داستان در ابتدا در لس آنجلس تایمز ظاهر شد.
دی مستوفی، سخنگوی استنفورد، به سان فرانسیسکو کرونیکل گفت که بنا بر گزارش ها، کوری از دسامبر 2021 «چندین بار» در محوطه دانشگاه بوده است – علیرغم دریافت نامه های متعددی که دوری از خانه را دریافت کرده است. با این حال، پس از متهم شدن وی به سرقت تلویزیون از زیرزمین خوابگاه، مقامات دانشگاه گفتند که تا روز پنجشنبه نتوانستند او را پیدا کنند.
مقامات استنفورد در بیانیه‌ای گفتند که اگرچه دانشگاه پروتکل‌ها و سیاست‌هایی برای جلوگیری از ورود و زندگی غیردانشجویان در مسکن دانشجویی دارد، «جنبه‌های منحصربه‌فرد اصرار و توانایی آقای کری برای ادغام خود با جامعه دانشجویی ما باعث شده است. واضح است که شکاف هایی در آن پروتکل ها وجود دارد.”
به گزارش استنفورد دیلی، مدیران دانشگاه و پلیس پردیس ماه‌ها درباره کری می‌شناختند و حداقل چهار بار او را از ساختمان‌های مختلف دانشگاه خارج کردند. روزنامه گزارش داد که او قبلا متهم به نفوذ به چند اتاق خوابگاه پردیس و آزار و اذیت چند دانشجو بود، و در یک مقطع زمانی به پلیس دانشگاه گفت که بی خانمان است و “در تلاش برای فرار از باران است.”
در اسکرین شات منتشر شده توسط استنفورد دیلی آمده است: «در چندین مورد، ما فهرستی از ساکنان ساکن در زیرزمین را درخواست کرده‌ایم و به ما گفته شده که این درخواست نمی‌تواند انجام شود زیرا این یک «نقض حریم خصوصی دانش‌آموزان» است. . بدون چنین فهرستی، ما در نهایت نمی‌توانیم بررسی کنیم که چه کسی باید و چه کسی نباید در خوابگاه باشد. این سیاستی است که ما از آن عقب نشینی کرده ایم و به عقب راندن آن ادامه خواهیم داد.»