یکی دیگر از صاحبان مغازه به نام حکیم، روی سر مانکن هایش فویل آلومینیومی شکل داده است. او تصمیم گرفت که فلش خاصی به کالای او اضافه می کند.
بشیر گفت که فروش او نصف مقدار قبلی است.
وبلاگ AP Images: https://apimagesblog.com
مانکن های کابل که تحت قوانین طالبان سرپوش و نقاب دارند
برخی از فروشندگان لباس رعایت کردند. اما دیگران عقب راندند.
در یک مغازه، سر مانکن‌ها در گونی‌های دوختی پوشانده شده بود که از همان موادی که لباس‌های سنتی مدل‌سازی می‌کردند، ساخته شده بود. یکی، با لباس بنفش مهره‌هایی با صدف‌های کاوری، یک کلاه بنفش مشابه داشت. یکی دیگر، با لباسی قرمز که به طور مفصل به طلا دوزی شده بود، تقریباً شیک بود و در ماسکی از مخمل قرمز با تاجی طلایی بر سر بود.
این زن که فقط نام کوچک خود را رحیما نامیده است، گفت: «وقتی آنها را می بینم، احساس می کنم این مانکن ها نیز اسیر و گرفتار شده اند و احساس ترس به من دست می دهد.
آنها شکایت کردند که نمی توانند لباس های خود را به درستی نمایش دهند یا باید به مانکن های ارزشمند آسیب برسانند. طالبان مجبور شدند دستور خود را اصلاح کنند و به صاحبان مغازه ها اجازه دادند که سر مانکن ها را بپوشانند.
روزنامه نگاری تصویری AP را دنبال کنید:
صاحبان مغازه ها باید چیزها را جذاب نگه دارند – اقتصاد پس از تسلط طالبان و قطع منابع مالی بین المللی متعاقب آن سقوط کرده است و تقریباً کل جمعیت را به فقر می اندازد.
او گفت: «من از این تهدید و ممنوعیت فرصتی ساختم و این کار را انجام دادم تا مانکن‌ها حتی جذاب‌تر از قبل شوند.
___
همه نمی توانند اینقدر مفصل باشند. در یک مغازه، مانکن‌هایی که لباس‌های آستین‌دار به تن داشتند، کیسه‌های پلاستیکی مشکی روی سر خود داشتند. مالک گفت که نمی تواند بیشتر بپردازد.
وی گفت: خرید لباس عروس، شب و لباس سنتی دیگر اولویت مردم نیست. “مردم بیشتر به دریافت غذا و زنده ماندن فکر می کنند.”
اینستاگرام: https://www.instagram.com/apnews
احساس می کنم خودم را پشت این ویترین ها می بینم، یک زن افغان که از همه حقوقش محروم شده است.»
یکی دیگر از صاحبان مغازه، عزیز، گفت که ماموران وزارت معاونت و فضیلت مرتباً در مغازه ها و مراکز خرید گشت می زنند تا از سر بریدن یا پوشاندن مانکن ها مطمئن شوند. او توجیهات طالبان برای قوانین را نادیده گرفت. همه می‌دانند که مانکن‌ها بت نیستند و هیچ‌کس آنها را پرستش نمی‌کند. در تمام کشورهای مسلمان از مانکن برای نمایش لباس استفاده می شود.
کابل، افغانستان (AP) – تحت حکومت طالبان، مانکن‌ها در مغازه‌های لباس زنانه در سرتاسر کابل، پایتخت افغانستان، منظره‌ای دلهره‌آور هستند، سرهایشان در کیسه‌های پارچه‌ای پوشیده شده یا در کیسه‌های پلاستیکی سیاه پیچیده شده است.
لباس‌های پیچیده همیشه در افغانستان برای عروسی‌ها رایج بوده است، که حتی قبل از طالبان معمولاً تفکیک جنسیتی داشتند و به زنان این فرصت را می‌داد تا در جامعه محافظه‌کار این کشور به بهترین وجه لباس بپوشند. در زمان طالبان، عروسی یکی از معدود فرصت های باقی مانده برای گردهمایی های اجتماعی است. اما با درآمدهای بسیار پرتنش، آنها کمتر پیچیده شده اند.
مانکن های کلاهدار یکی از نمادهای حکومت طالب بر افغانستان است. اما به نوعی آنها نمایش کوچکی از مقاومت و خلاقیت تاجران لباس کابلی نیز هستند.
طالبان در ابتدا گفتند که قوانین سختگیرانه ای را که در زمان اولین حکومت خود در اواخر دهه 1990 اعمال کردند، بر جامعه تحمیل نخواهند کرد. اما آنها به تدریج محدودیت های بیشتری را به خصوص برای زنان اعمال کرده اند. آنها زنان و دختران را از تحصیل بیشتر از کلاس ششم منع کرده اند، آنها را از اکثر مشاغل منع کرده اند و از آنها خواسته اند هنگام بیرون رفتن صورت خود را بپوشانند.
تعداد کمی از مانکن‌های مرد در ویترین‌ها دیده می‌شوند، همچنین با سر پوشانده شده‌اند که نشان می‌دهد مقامات به طور یکسان این ممنوعیت را اعمال می‌کنند.
تصاویر AP در توییتر: https://twitter.com/AP_Images
بشیر، مالک، گفت: “من نمی توانم سر مانکن ها را با چیزهای پلاستیکی یا زشت بپوشانم زیرا این کار باعث می شود ویترین و مغازه من زشت به نظر برسد.” مانند سایر مالکان، او با آسوشیتدپرس به شرطی صحبت کرد که از ترس انتقام فقط با نام کوچکش شناسایی شود.
به گزارش رسانه های محلی، مدت زیادی پس از به دست گرفتن قدرت در آگوست 2021، وزارت معاونت و فضیلت طالبان حکم داد که تمام مانکن ها باید از ویترین مغازه ها برداشته شوند یا سرشان را بردارید. آنها این دستور را بر اساس تفسیری دقیق از قوانین اسلامی استوار کردند که مجسمه ها و تصاویر شکل انسان را ممنوع می کند، زیرا می توان آنها را به عنوان بت پرستش کرد – اگرچه این امر همچنین با کمپین طالبان برای مجبور کردن زنان به دور از چشمان عمومی همخوانی دارد.
در ابتدا، طالبان خواستار سر بریدن مانکن ها بودند.
سپس صاحبان مغازه ها باید بین اطاعت از طالبان و تلاش برای جذب مشتری تعادل برقرار می کردند. راه‌حل‌های متنوعی که آنها ارائه کرده‌اند در خیابان لیسی مریم، یک خیابان تجاری طبقه متوسط که در بخش‌های شمالی کابل با مغازه‌های لباس پوشیده شده است، به نمایش گذاشته شده است. ویترین‌ها و نمایشگاه‌ها با مانکن‌هایی با لباس‌های شب و لباس‌های پر از رنگ و تزئین پوشیده شده‌اند – و همه در انواع مختلف پوشش‌های سر.