قربانی 13 ساله تجاوز جنسی رومن پولانسکی به همسر کارگردان می‌گوید: «این هرگز مشکل بزرگی نبود».

8 مرداد 140228 فروردین 1402 از حسینی بای

منبع

او اکنون 89 ساله است و همچنان فراری است و به دقت از کشورهایی که ایالات متحده با آنها پیمان استرداد منعقد کرده است دوری می کند. پولانسکی با اتهامات دیگری مبنی بر تجاوز جنسی روبرو شده است که او آنها را رد می کند.

در سال 1978، کارگردان فیلم برنده اسکار لهستانی الاصل ساعاتی قبل از محکومیت از ایالات متحده به فرانسه گریخت.

حمله سال 1977 به خانم گیمر یکی از بزرگترین رسوایی‌هایی بود که هالیوود را در دهه‌های اخیر متحیر کرده است.

پس از این حمله، پولانسکی دستگیر شد و تنها 42 روز در حبس گذراند که در نتیجه یک معامله اقرار، دادستانی اتهام تجاوز به عنف با استفاده از مواد مخدر، انحراف، لواط، اعمال وحشیانه علیه یک کودک و ارائه مواد کنترل شده به یک کودک را لغو کرد. جزئی.

خانم گیمر در یک مصاحبه گسترده که در آن به جنبش MeToo انتقاد کرد، گفت: “من خوب بودم، هنوز هم خوب هستم.”

حرفه کارگردانی او در دهه 1990 با مجموعه ای از فیلم ها از جمله ماه تلخ در سال 1992 و قاتلان خون آشام بی باک در سال 1997 ادامه یافت.

«چون با خانواده‌ام، دیگر حتی نمی‌توانستیم خانه‌مان را ترک کنیم! همه به ما حمله می کردند.

«همه دخترها، مدل‌ها، با عکاس‌ها می‌خوابیدند و من هم از این قاعده مستثنی نبودم. اما رابطه جنسی چیزی عادی و یک جنبه طبیعی از زندگی بود. این همه درام، این همه تاریکی پیرامون رابطه جنسی وجود نداشت.»

خانم گایمر گفت که تنها زمانی احساس می‌کرد که قربانی شده است و مجبور بود با حضور در دادگاه‌های متعددی روبرو شود.

خانم آلرد در پاسخ به خانم گیمر به تلگراف گفت: “من وکالت بسیاری از قربانیان سوء استفاده جنسی از کودکان را هم در دعاوی مدنی و هم در پرونده های جنایی علیه مردان قدرتمند از جمله دو نفر که علیه رومن پولانسکی به مجریان قانون متهم شده اند، داشته و دارم.

من حتی نمی دانستم این غیرقانونی است، که ممکن است یک نفر به خاطر آن دستگیر شود. من خوب بودم هنوز خوبم این واقعیت که ما این موضوع را به یک معامله بزرگ تبدیل کرده‌ایم، به طرز وحشتناکی روی من سنگینی می‌کند.»

خانم گیمر موافقت کرد و به نظر می رسید که به جنبش MeToo ضربه زده است.

او گفت: «مردم وانمود می‌کنند که به نام عدالت یا به این دلیل که از من حمایت می‌کنند، عمل می‌کنند، اما این در تضاد با چیزی است که من می‌خواهم و هر چیزی که می‌گویم می‌خواهم.

نباید با او به عنوان یک کارگردان تحسین شده رفتار کرد. در عوض، او باید به عنوان مردی فراری از عدالت شناخته شود که از ایالات متحده فرار کرده است، زیرا او حاضر نیست با قاضی روبرو شود که او را به دلیل قربانی کردن جنسی یک کودک محکوم کند.

سال بعد او به عضویت آکادمی هنرهای زیبای فرانسه انتخاب شد.

او به یاد می آورد که در ابتدا او و خانواده اش توسط رسانه ها تعقیب و به عنوان جویندگان طلا معرفی شدند.

«تصور کنید در این دوران به بزرگسالی رسیده‌اید، برای من وحشتناک به نظر می‌رسد. نمی‌دانم چه چیزی فمینیستی در مورد ادعای قربانی شدن وجود دارد.

در سال 2002 او پیانیست را بر اساس زندگی نامه ولادیسلاو شیپلمن، موسیقیدان یهودی لهستانی-لهستانی کارگردانی کرد. این فیلم که مورد تحسین گسترده قرار گرفت، جوایزی را در دو سوی اقیانوس اطلس از جمله اسکار بهترین فیلم دریافت کرد.

خانم گیمر خاطرات خود را در سال 2013 نوشت – دختر: زندگی در سایه رومن پولانسکی. او در هنگام تبلیغ این کتاب گفت که نگرش سه پسرش به این پرونده او را تشویق کرد تا صحبت کند.

پولانسکی که در آن زمان 43 سال داشت، از این نوجوان دعوت کرده بود تا در خانه جک نیکلسون برای مجله ووگ عکاسی کند که او به عنوان مهمان ویرایش می کرد.

«هیچکس نیامد که کنارم بایستد و بگوید: «هی، می‌دانی چیست؟ فکر می‌کنم او حقیقت را می‌گوید، زیرا اتفاق مشابهی برای من افتاده است.

حمله خانم گیمر به من نه من و نه مشتریانم را منصرف نخواهد کرد. من همچنان از این دفاع خواهم کرد که رومن پولانسکی باید به ایالات متحده بازگردانده شود تا محکوم شود.

اما نه، هیچ‌کس، هیچ‌یک از زنانی که امروز ادعا می‌کنند با رومن مشکل داشتند، زحمت تماس با من را نگرفت.

«امروز به درد زنان قدردانی می شود و صنعت کاملی وجود دارد که از رنج بهره برداری می کند. کسانی که در آن شرکت می‌کنند نمی‌دانند وارد چه چیزی می‌شوند.»

خانم گیمر از ایالات متحده خواست که این اتهامات را کنار بگذارد.

همه باید بدانند که رومن دوران محکومیت خود را سپری کرده است. که … طولانی بود، اگر نظر من را می خواهید. از طرف من هیچ کس نمی خواست او به زندان برود، اما او این کار را کرد و کافی بود. او بدهی خود را به جامعه پرداخت. آنجا، پایان داستان.

او به گاردین گفت: «متوجه خواهید شد که فرهنگ به گونه‌ای تغییر کرده است که همه چیز به سمت دیگری تغییر کرده است و اکنون رومن هیولا است.

با وجود فراری بودن از ایالات متحده و ناتوانی در کار در هالیوود، حرفه پولانسکی به شکوفایی خود ادامه داد.

این برای زنان، به ویژه زنان جوان، غم انگیز است.

او قبل از حمله به خانم گیمر شامپاین و داروی محبوب مهمانی Quaalude را خورد.

او گفت: «زمانی را به یاد می‌آورم که شروع به کار کردم – در 14 سالگی مدل شدم.

خانم سیگنر، همسر پولانسکی در طول گفتگوی خود گفت که نگرش های جنسی در اواخر دهه 1970 متفاوت بود.

در سال 1979 او تس را کارگردانی کرد که به یاد تیت تقدیم شد. این فیلم برنده جایزه بهترین فیلم و بهترین کارگردانی در فرانسه شد. همچنین سه جایزه اسکار دریافت کرد.

اکنون 46 سال پس از حمله، خانم گیمر تأثیر آن را بر او کمرنگ کرد.

دو سال بعد او کارگردانی کرد و در نقش موتزارت در نمایشنامه آمادئوس پیتر شفر همبازی شد.

خانم سیگنر سومین همسر پولانسکی است. اولین ازدواج او با باربارا کویتکووسکا بازیگر زن پس از سه سال در سال 1962 به طلاق پایان یافت. همسر دوم او شارون تیت در سال 1969 توسط اعضای فرقه چارلز منسون به قتل رسید. او پس از انتخاب خانم سیگنر برای بازی در فیلم هیجان انگیز پولانسکی Frantic با خانم سیگنر ازدواج کرد.

زنی که در سن 13 سالگی توسط رومن پولانسکی مورد مواد مخدر و تجاوز جنسی قرار گرفت، به همسر کارگردان فیلم گفت که او هرگز آن را یک “معمولا بزرگ” نمی دانست.

او گفت که خانم آلرد، “فقط زنان را کاهش می دهد تا از درد آنها سوء استفاده کنند، متاسفم اما این هیچ دفاعی نیست”.

آزار جنسی کودکان برای همه قربانیانی که من نماینده آنها هستم یک مشکل بزرگ است.

داستان ادامه دارد

در سال 1988 او یک فیلم هیجان انگیز با بازی هریسون فورد را ساخت و در آنجا با خانم سیگنر آشنا شد.