فرماندهان ارشد ایالات متحده می گویند که نیروهای روسیه در اوکراین مستقر هستند، اما برخی از بهترین زیرمجموعه های آن هنوز آمریکا را در معرض خطر نگه می دارند.

• رهبران نظامی ایالات متحده هشدار داده اند که زیردریایی های کلاس Severodvinsk روسیه در نزدیکی سواحل ایالات متحده فعالیت می کنند.

• زیردریایی های کلاس Severodvinsk ترکیبی از پنهان کاری و قدرت ضربتی دارند که نیروی دریایی ایالات متحده و ناتو را نگران می کند.

• به نظر می‌رسد رویدادهای اوکراین جاه‌طلبی‌های روسیه و نگرانی‌های ناتو در مورد این زیرمجموعه‌ها را تأیید می‌کند.

یک سال جنگ مجدد در اوکراین، نیروهای هوایی، زمینی و دریایی روسیه را ضعیف و شرمنده کرده است، اما یکی از اجزای ارتش روسیه – زیردریایی‌های آن – هنوز فرماندهان آمریکایی را نگران می‌کند.

زیردریایی‌ها نقطه نسبتاً درخشانی در تلاش‌های نوسازی نیروی دریایی روسیه هستند، به‌ویژه زیردریایی‌های کلاس Severodvinsk که مقامات آمریکایی می‌گویند شناسایی آن‌ها سخت است و قادر به حمله به اهداف مهم در اروپا و ایالات متحده هستند.

دریاسالار مایکل استودمن، دریاسالار مایکل استودمن، علیرغم از دست دادن پرشور ناوشکن موشک هدایت شونده مسکو، گل سرسبد ناوگان دریای سیاه، در ماه آوریل، نیروی دریایی روسیه «تا حد زیادی دست نخورده» باقی مانده است و به «آنچه همیشه دیده‌ایم» ادامه می‌دهد. فرمانده دفتر اطلاعات نیروی دریایی، در یک رویداد ائتلاف اطلاعات و امنیت ملی در 11 ژانویه گفت.

استودمن با استفاده از مخفف زیردریایی های هدایت شونده با موشک های هسته ای گفت: “اما آنها قابلیت های پیشرفته تری با Severodvinsk SSGN خود دارند. اکنون سه مورد از آن ها وجود دارد و آنها بیشتر خواهند ساخت.”

روسیه قصد دارد 9 زیرمجموعه کلاس Severodvinsk بسازد که آنها را کلاس Yasen می نامد و ممکن است در آینده تعداد بیشتری را اضافه کند. استودمن گفت که این زیربناها “بسیار بسیار پیشرفته” هستند، “قابلیت های چند ماموریتی” دارند و به طور فزاینده ای فعال هستند.

استودمن افزود: «آنها گشت زنی در اقیانوس اطلس را آغاز کرده اند و ایالات متحده را در برخی از مناطق گشت زنی خود در معرض خطر نگه داشته اند و اخیراً یکی از آنها را به اقیانوس آرام منتقل کرده اند». بنابراین یک چالش دو طرفه برای ایالات متحده در تلاش برای ردیابی و پاسخگویی به این موضوع وجود دارد که این زیردریایی ها کجا هستند و چه می کنند.

اظهارات Studeman منعکس کننده نظرات ژنرال نیروی هوایی ایالات متحده، Glen VanHerck، رئیس فرماندهی شمالی ایالات متحده و NORAD بود که در اکتبر در مورد افزایش حضور زیردریایی های کلاس Severodvinsk در سواحل ایالات متحده هشدار داد.

داستان ادامه دارد

ون هرک در کنفرانس انجمن ارتش ایالات متحده در 11 اکتبر گفت: “آنچه که یک تهدید اپیزودیک برای میهن بوده است، معمولاً در پاییز و در طول بازه زمانی زمستانی، به یک تهدید دائمی و نزدیک تبدیل خواهد شد.”

VanHerck در گذشته گفته بود که زیردریایی های کلاس Severodvinsk یکی از نگرانی های اصلی هستند و آنها را “همتراز” زیردریایی های ایالات متحده توصیف می کند.

ون هرک گفت: فعالیت فزاینده این زیردریایی ها در اقیانوس اطلس و اقیانوس آرام به این معنی است که آنها “یک تهدید دائمی و نزدیک قادر به حمل تعداد قابل توجهی از موشک های کروز حمله زمینی خواهند بود که می توانند امروز میهن ما را تهدید کنند.”

“درست خارج از کتاب بازی روسی”

ساخت اولین زیرمجموعه کلاس Severodvinsk، که Severodvinsk نیز نامیده می شود، در سال 1993 آغاز شد. در اواخر سال 2013 وارد خدمت شد. دومین و سومین زیر مجموعه، کازان و نووسیبیرسک، از آن زمان وارد خدمت شده اند و چهارمین، کراسنویارسک، در حال آزمایشات دریایی است.

علاوه بر نیروی محرکه هسته‌ای، زیرساخت‌های کلاس Severodvinsk دارای فناوری پیشرفته آرام‌سازی هستند و با فولاد کم مغناطیسی ساخته شده‌اند که تشخیص آنها را سخت‌تر می‌کند. آنها مجهز به اژدر و همچنین موشک های کروز ضد کشتی و حمله زمینی هستند که می توانند به صورت عمودی شلیک شوند.

زیرساخت‌های ساخته شده پس از Severodvinsk به طور مشابه مسلح هستند، اما دارای تعدادی ارتقاء هستند، از جمله فناوری جدید آرام‌سازی و یک راکتور هسته‌ای ساکت‌تر.

توانایی حمله به اهداف در خشکی با موشک های کروز یک قابلیت نسبتاً جدید برای زیردریایی های روسی است. آنها در اواسط دهه 2010 با شلیک موشک های کروز کالیبر به سمت اهداف داعش در سوریه این موضوع را به نمایش گذاشتند که تعجب برخی از مقامات آمریکایی را برانگیخت.

این توانایی ها تحسین و نگرانی مقامات غربی را برانگیخته است. نگرانی اصلی آنها این است که زیرساخت های کلاس Severodvinsk می توانند در سواحل خود کمین کنند و با موشک های کروز به زیرساخت های حیاتی مانند بنادر و فرودگاه های مورد نیاز برای تامین مجدد و تقویت حمله کنند.

در «دوره تهدیدآمیز» بلافاصله قبل از درگیری، روسیه بیشتر نیروی دریایی خود را نزدیک‌تر به سواحل خود مستقر می‌کند، اما در «دریای‌های دور» از جمله بیشتر اقیانوس اطلس، مسکو از «استفاده بسیار محدودتر از هسته‌ای» استفاده می‌کند. به گفته مایکل پترسن، مدیر مؤسسه مطالعات دریایی روسیه در کالج جنگ نیروی دریایی ایالات متحده، زیردریایی‌های نیرومند، زیرا منابع لازم برای عملیات مؤثر آنها را در آنجا ندارند.

پترسن در یک سخنرانی در ماه اوت گفت: «زمانی که صحبت از جنگ‌های دقیق و دوربرد به میان می‌آید، تدارکات و پشتیبانی و قدرت ضربه‌ای روسیه با فاصله کاهش می‌یابد.

اما به نظر می رسد برخی تحولات در اوکراین جاه طلبی های روسیه و نگرانی های ناتو را تأیید می کند.

پترسن گفت که گزارش‌های روسی نشان می‌دهد که موشک‌های کالیبر ارزش خود را به فرماندهان روسی ثابت کرده‌اند که برای حمله به اهداف مهم به شدت به آن‌ها تکیه کرده‌اند.

به نظر می رسد حمله اوکراین به نیروهای روسی نیز تفکر روسیه را در مورد آنچه که پترسن «هدف قرار دادن تدارکات دریایی در اسکله» می خواند تقویت کرده است – سناریویی که نیروی دریایی ناتو آموزش های خود را برای آن تجدید کرده است.

در ماه مارس، یک موشک اوکراینی به یک کشتی فرود روسی که در بردیانسک لنگر انداخته بود، اصابت کرد. پترسن گفت که اوکراین از اطلاعات مربوط به مکان کشتی استفاده کرده است تا “به آن کشتی، آن کشتی واحد، با مهمات دقیق ضربه بزند.” این دقیقاً از کتاب بازی روسی خارج شده است، و این چیزی است که من فکر می کنم روس ها، به نوعی عجیب و غریب و منحرف، توانستند به عنوان چیزی یاد بگیرند که می توانند در آینده از آن به نفع خود استفاده کنند.”

مقاله اصلی را در Business Insider بخوانید