ساکنان پارک خانه های متحرک برای نجات خانه های خود تعاونی تشکیل می دهند

سایر ساکنان که قصد خرید پارک های خود را دارند با همان نیروهایی که آنها را در بین سرمایه گذاران محبوب می کند – بازار داغ و رقابت شرکت های سهام خصوصی و سایر خریداران احتمالی روبرو هستند.

تلاش برای ترویج مالکیت ساکنان در حالی صورت می‌گیرد که پارک‌ها به هدف مورد علاقه بانک‌های سرمایه‌گذاری، صندوق‌های تامینی و سایر سرمایه‌گذاران با جیب عمیق تبدیل شده‌اند.

ساکنان پارک اغلب صاحب خانه خود هستند اما به ندرت زمین زیر آن را دارند. بنابراین اگر یک صاحبخانه اجاره بها را افزایش دهد، ساکنان می توانند اخراج شوند یا مجبور به فروش خانه خود شوند. اگر پارکی برای توسعه مجدد فروخته شود، خانه های متحرکی که قابل جابجایی نیستند تخریب می شوند.

به گفته مؤسسه مسکن ساخته شده، یک سازمان تجارت ملی، تقریباً 43000 اجتماع خانه های سیار در این کشور 22 میلیون نفر را در خود جای داده است. به گفته کارولین کارتر، معاون مدیر مرکز ملی حقوق مصرف کننده، اما تنها حدود 1000 نفر از آنها دارای مالکیت ساکن هستند.

منبع

جورج مک کارتی، رئیس و مدیر عامل مؤسسه سیاست زمین لینکلن، یک اندیشکده در کمبریج، ماساچوست، گفت: “آنها سابقه 100٪ موفقیت دارند، که به شما می گوید که برای ساکنان کار می کند.” “مالکیت ساکنان یک سنگر مطلق در برابر نفوذ سرمایه نهادی در بازار است.”

___

بنابراین، آنها تصمیم گرفتند یک تعاونی تشکیل دهند و پارک خود را در لیک وود، واشنگتن بخرند. با کمک یک سازمان غیرانتفاعی که به جوامعی مانند آنها مشاوره می دهد و به آنها کمک می کند وام های خود را تضمین کنند، آن را به قیمت 5.25 میلیون دلار خریداری کردند. از زمانی که در سپتامبر مالک شدند، همه تلاش کردند تا بهبودهایی را ایجاد کنند.

افزایش اجاره بها برای شرکت تعاونی حتی در تعاونی روستای همیشه سبز در کوه بتل پنسیلوانیا تندتر بود – از 460 دلار در ماه به 750 دلار برای پرداخت 12 میلیون دلار وام.

منطقه بندی حیاتی است. … این چیزی است که ما باید در همه جا برای آن بجنگیم. به عنوان یک نوع کاربری

برخی از گروه‌های املاک و مستغلات و مالکان پارک استدلال می‌کنند که این لایحه بار ناخواسته‌ای را بر دوش صاحبخانه‌ها وارد می‌کند.

وقتی کم درآمد هستید، پیدا کردن مسکن مقرون به صرفه بسیار سخت است. این که بتوانید خانه خود را داشته باشید بسیار قدرتمند است.

“ما برای منفعت نیستیم. استفان لاکلر، رئیس هیئت مدیره، گفت: تمام پولی که به دست می‌آوریم باید به روستا برگردیم و وام‌های مسکن را پرداخت کنیم.

مرکز ملی حقوق مصرف کننده گفت که نیوهمپشایر، ورمونت، رود آیلند، ماساچوست، کلرادو و اورگان از جمله ایالت های دارای قوانینی هستند که در کمک به ساکنان برای خرید پارک هایشان موثر بوده است.

مک کارتی گفت که نزدیک به یک سوم پارک های خانه های متحرک در ایالات متحده از سال 2015 توسط چنین سرمایه گذارانی خریداری شده است که توسط جریان نقدی قابل اعتماد و بازدهی بالا ناشی از افزایش اجاره بها با تقریباً دو برابر نرخ کلی بازار اجاره جذب شده است.

حامیان مسکن می گویند امیدوارند 225 میلیون دلار بودجه فدرال که اخیراً تأیید شده است، برای ساکنان پارک خانه های سیار تسکین دهد. از امسال، این پول از طریق کمک های مالی به ایالت ها، پارک های ساکن، سازمان های غیرانتفاعی، و دولت های محلی و قبیله ای برای حفظ جوامع خانه های سیار و بهبود زیرساخت ها ارسال می شود.

“فقط برای داشتن آن آرامش خاطر، دانستن اینکه اجاره ما برای مدتی قفل می شود و ادامه نمی دهد، و همچنین دانستن اینکه پول اجاره ما … به ملک برمی گردد، این بخش جالب است. ،” او گفت.

رابرت کوکران، مدیر دارایی Contempo Mobile Home Park در Spokane، گفت: «اگر می‌خواهید مستاجرین سازماندهی کنند و پیشنهاداتی برای خرید جوامع خود ارائه دهند… آنها نباید منتظر بمانند تا ساعت تیک تاک شود.

تعاونی ها همچنین می توانند حمایت اجتماعی را برای ساکنان فراهم کنند. در تعاونی لیبرتی لندینگ در میسوری، ساکنان یک انبار غذا برای کمک به همسایگان نیازمند راه اندازی کردند.

برخی از مقاومت‌ها از جانب ساکنان ناشی می‌شود، که بسیاری از آنها سالمندان و افراد دارای معلولیت هستند که ممکن است مسئولیت مدیریت پارک خود را نخواهند. برخی دیگر معتقدند کنترل اجاره بها یا مقررات منطقه‌بندی سخت‌گیرانه‌تر که پارک‌های خانه‌های متحرک را در برابر توسعه مجدد محافظت می‌کند، مؤثرتر هستند.

600 فوت مربع است. زیاد نیست، اما برای من یک قلعه است.»

“اگر سختی وجود دارد، ما حاضریم با کسی کار کنیم. کریستی پیترمن، نایب رئیس هیئت مدیره، گفت … وقتی متوجه می‌شوید که کسی شغل خود را از دست داده است، احساس می‌کنید، حمایت از فرزندش را … و آنها نمی‌دانند چه کار کنند. رئیس جمهور ما دوست دارد بگوید: “اگر برای فقیرترین ما کارساز نباشد، برای هیچ کس هم کارساز نخواهد بود.”

با وجود صحبت از مدیریت بهتر و جامعه قوی تر، بیشتر پارک ها تعاونی نیستند.

کینگ گفت: برای پرداخت وام خرید، ساکنان اکنون 520 دلار در ماه می پردازند – یک مقدار طولانی، اما با اطمینان همراه است.

با این حال، بیش از دو سوم ساکنان رای مثبت دادند و تصور می کردند که اجاره بهای آنها در دراز مدت تثبیت می شود.

شاون کینگ که با شوهرش با درآمد ثابت در آنجا زندگی می کند و قبلاً بی خانمانی را تجربه کرده بود، گفت: “ما واقعا نگران بودیم که مجبور شویم خانه هایمان را ترک کنیم.”