لاشه کشتی جنگی سلطنتی Vasa در سال 1961 بزرگ شد و پس از بیش از 300 سال زیر آب در بندر استکهلم به خوبی حفظ شد. از آن زمان، این مکان در موزه واسا، یکی از برترین جاذبه های گردشگری استکهلم، جایی که بازدیدکنندگان می توانند حکاکی های چوبی پیچیده آن را تحسین کنند.
از سال 2004، موزه واسا با دپارتمان ایمونولوژی، ژنتیک و آسیب شناسی در دانشگاه اوپسالا همکاری کرد که تمام اسکلت های روی واسا را بررسی کرد تا تا حد امکان در مورد افراد مختلف در کشتی محکوم به فنا اطلاعات پیدا کند.
آنا ماریا فورسبرگ، مورخ موزه واسا، به آسوشیتدپرس گفت که زنان در قرن هفدهم جزو خدمه نیروی دریایی سوئد نبودند، اما می‌توانستند به عنوان مهمان در کشتی حضور داشته باشند. به دریانوردان اجازه داده شد تا همسران خود را همراه خود داشته باشند مگر اینکه کشتی به جنگ یا سفری طولانی برود.
کپنهاگ، دانمارک (AP) – موزه ای که کشتی را به نمایش می گذارد، روز سه شنبه گفت، یک آزمایشگاه نظامی ایالات متحده به سوئدی ها کمک کرده است آنچه را که سال ها مظنون بود تأیید کنند: یک زن در میان کسانی بود که در کشتی جنگی قرن هفدهمی که در اولین سفر خود غرق شد جان خود را از دست دادند.
او گفت که تعداد دقیق سرنشینان آن روز مشخص نیست «اما فکر می‌کنیم حدود 150 نفر بودند. قرار بود 300 سرباز دیگر در مجمع الجزایر سوار شوند.»
ماری آلن، استاد ژنتیک پزشکی قانونی در دانشگاه اوپسالا در بیانیه ای گفت: استخراج DNA از استخوان هایی که 333 سال در بستر دریا بوده اند بسیار دشوار است، اما غیرممکن نیست. به عبارت ساده، ما هیچ کروموزوم Y در ژنوم G پیدا نکردیم. اما نمی‌توانستیم کاملاً مطمئن باشیم و می‌خواستیم نتایج را تأیید کنیم.»
بنابراین آنها به آزمایشگاه شناسایی DNA نیروهای مسلح مستقر در دلاور مراجعه کردند. آلن گفت و به لطف آزمایشگاه پزشکی قانونی متخصص در پروفایل DNA در پایگاه نیروی هوایی دوور، “ما با استفاده از آزمایش جدید توانستیم تایید کنیم که فرد G یک زن است.”
در سال 1628 حدود 30 نفر جان خود را از دست دادند و تنها چند دقیقه پس از خروج از بندر Vasa غرق شد. گمان می‌رود که آنها خدمه باشند و هویت اکثر آنها ناشناخته است.
فرد هاکر، رهبر تحقیقات در موزه واسا، در بیانیه‌ای گفت: برای سال‌ها، نشانه‌هایی وجود داشت که یکی از قربانیان، معروف به G، به دلیل ظاهر استخوان لگن، یک زن بود.
گمان می رود که Vasa که قرار بود به یک پایگاه دریایی در خارج از استکهلم برود تا منتظر سوار شدن سربازان باشد، غرق شده است زیرا فاقد بالاست برای وزنه زدن اسلحه های سنگین خود بود.
فورسبرگ گفت: “ما از منابع مکتوب می دانیم که حدود 30 نفر در آن روز جان خود را از دست دادند.”