تحرک رو به بالا نیز شاهد کاهش بود. فردی که در دهه 1940 در خانواده ای متوسط به دنیا آمده بود، 93 درصد احتمال داشت که تا سن 30 سالگی از والدین خود بهتر شود. برای متولدین دهه 1990، این میزان فقط 45 درصد است.
بحران باعث رونق بازنشستگی شد. و در همان زمان، کارگران جوانتر دیدند که زندگی چقدر میتواند کوتاه باشد، و چگونه سبک زندگی آنها میتواند توسط یک بحران جهانی مانند یک بیماری همهگیر یا تغییرات آب و هوایی مختل شود. مطالعه ای که توسط Deloitte انجام شد نشان داد که ژنرال Z و نسل هزاره به احتمال زیاد تعادل بین کار و زندگی، ترتیبات کاری انعطاف پذیر و کار هدفمند را در اولویت قرار می دهند.
احتمالاً نقاشی غاری وجود دارد که نشان میدهد چگونه نسل جوان اقتصاد شکارچی-گردآوری را با «کشاورزی شیک» خود ویران کردند. از آن زمان، هر نسل متوالی رسانه جدیدی برای ابراز ناامیدی خود از “آنها جوان” پیدا کرده است.
از دست نده
ادامه مطلب: 3 اشتباه بزرگ مردم با کارت های اعتباری برگشت نقدی که هر بار با کشیدن انگشت برای آنها هزینه دارد
رابطه با کارفرمایان تغییر کرده است
این مقاله فقط اطلاعاتی را ارائه می دهد و نباید به عنوان توصیه تلقی شود. بدون هیچ گونه گارانتی ارائه می شود.
همه این عوامل باعث شده است که کارگران جوان ارزش وفاداری شرکت و مشاغل مادام العمر را زیر سوال ببرند.
همه گیر چشم انداز را تغییر داد
اتحادیه ها نیز کاهش یافته اند، به این معنی که کارگران اکنون قدرت چانه زنی بسیار کمتری نسبت به والدین خود دارند.
اما پاسخ ها ممکن است هدف ویدیو را از دست داده باشند. این است که چرا پیام کوتسوریس با بسیاری از کارگران جوان تر طنین انداز می شود و چرا تجربه او برخی از حقایق عمیق تر در مورد کار مدرن را برجسته می کند.
کار دیگر ثواب ندارد
البته پاسخ ها داغ بود. «این طرز فکر چنین است [‘you only live once’] که بعداً از آن تصمیمات پشیمان خواهید شد.
برای افرادی که به زودی رشد میکردند، پاداشهای واضحی برای کار سخت وجود داشت. انجام یک مقدار متوسط تلاش به یک کارگر معمولی اجازه میدهد تا خانه خوبی بخرد، بچهها را راحت تربیت کند و به دور دنیا سفر کند. در دهه 1980، متوسط قیمت خانه فقط چهار یا پنج برابر درآمد متوسط بود. اکنون به 7.5 برابر نزدیکتر شده است.
کوتسوریس در ادامه توضیح میدهد که همهگیری و دسترسی بیشتر به اطلاعات، دیدگاه نسلهای جوانتر را تغییر داده و آنها را به این سوال واداشته است که آیا کار باید مرکز زندگیشان باشد یا خیر.
یکی از نمونههای اخیر از بخش نظرات در TikTok میآید که یک خانم جوان توضیح داد که چرا Gen Z و هزارهها دقیقاً ارزشهای یکسانی را هنگام کار به اشتراک نمیگذارند.
رابطه کارمند و کارفرما نیز از دهه 80 تغییر کرده است. طرح های بازنشستگی با مزایای تعریف شده تقریباً منقرض شده اند. شرکت بزرگی که قبل از دهه 1970 سهامی عام شد، 92 درصد احتمال زنده ماندن در پنج سال آینده را داشت. در اوایل دهه 2000، این نرخ به 63 درصد کاهش یافت.
همهگیری نشان داد که کار از راه دور برای بسیاری از شرکتها گزینه مناسبی است. در واقع، یک نظرسنجی توسط Buffer نشان داد که 98٪ از کارگران از راه دور دوست دارند حداقل برخی از زمانها را برای بقیه شغل خود از راه دور ادامه دهند.
بعدش چی بخونم
داشتن مدرک دانشگاهی نیز در دهه 1980 بسیار نادرتر بود. اکنون تقریباً همه افراد در بازار کار مدرک دارند و این مزیت را برای کارگران از بین میبرد. در همین حال، دلار نیز کاهش یافته است. دستمزدها ده ها سال است که با تورم همخوانی ندارد، بنابراین یک ساعت کار امروز به اندازه یک ساعت کار در دهه 80 ارزش ندارد.
همهگیری جهانی ممکن است فرهنگ کار را برای همه، نه فقط کارمندان جوانتر، تغییر داده باشد.
یکی دیگر می گوید: “مردم اکنون فقط خودخواه و تنبل هستند.”
دمی کوتسوریس در این کلیپ میگوید: «نسلهای قدیمیتر در مورد اینکه چرا ما دیگر نمیخواهیم سخت کار کنیم یا شغلهایمان را اولویتبندی کنیم، خیلی گیج شدهاند. ما می دانیم که زندگی اکنون چقدر کوتاه است.
برخی از رونقها میتوانند با سرمایهگذاری در سهام، شانس را شکست دهند و ثروت نسلی ایجاد کنند. با این حال، حتی آن هم به آسانی سابق نیست. S&P 500 حدود 10 برابر درآمد خود در طول دهه 1980 معامله می شد. در حال حاضر در پایین 20s معامله می شود.
غرغرهای نسلی به قدمت خود زمان است.