در اینجا دلیل شکست استیسی آبرامز است

24 اسفند 140121 آبان 1401 از حسینی بای

منبع

از قضا آن کار او را به عمارت فرمانداری نبرد. دلایل بی‌شماری برای آن وجود دارد، اما من فقط فکر می‌کردم که باید به صراحت در مورد آن صحبت کنیم. آبرامز نیازی به تغییر ندارد. ما انجام می دهیم.

داستان ادامه دارد

یادم می‌آید وقتی بالای پله‌های گرانیتی جمع می‌شدیم لرزیدم. اگر آبرامز آن روز می ترسید، هرگز نشان نمی داد. اینکه او نامزد دموکرات‌ها بود، همان‌طور که میلر بود، و تنها چهار سال پیش با چند هزار رای برنده شد، برای من گمراه نیست. حتی آن زمان هم داشت تاریخ می ساخت. در نهایت، به خاطر کار ما، آن پرچم یک روز پایین می آمد.

بنابراین، تعجب نکردم که ببینم او کل ایالت را سازماندهی می کند تا، همانطور که خودش گفت، “ریاضیات را تغییر دهد.” آبرامز فراتر از یک نامزد بود. او نمادی بود، تجسم زنده آنچه که بسیاری معتقد بودند گرجستان می تواند و باید باشد. با این حال، برای دیگران، ترقی‌خواه سیاه‌پوست بدون عذرخواهی، کاریکاتوری بود از همه چیزهایی که بیشتر از همه از آن‌ها می‌ترسیدند – یک مرد مزخرف ضرب‌المثلی، بیش از حد نرم‌افزار نسبت به جنایت، بیش از حد آماده برای افزایش مالیات، قاپیدن اسلحه‌هایشان و نابود کردن شیوه زندگی‌شان. برای ثبت، آبرامز هیچ کدام از اینها نیست.

حقیقت این است که او از کلیگ لایت نمی‌ترسد، اما از آن‌ها استفاده می‌کند تا به موضوعاتی مانند سرکوب رای‌دهندگان و اصلاحات عدالت کیفری توجه بیشتری نشان دهد. این واقعیت که او توسط طبقه سیاسی آتلانتا “مسح” نشده بود، هنوز برخی را اشتباه می کند، گویی که برای ترک ایالت یا کاندیداتوری برای منصب بالاتر نیاز به یک برگه مجوز داشت. آبرامز که به درستی خشمگین بود و همیشه در پیام بود، ائتلاف خود را به سختی ایجاد کرد – خانه به خانه و رای به رای – اما حسادت های سیاسی هم در محافل محافظه کار و هم در محافل لیبرال به راه افتادند. بوی بد حسادت حتی در بین مردم نیز موج می زد. که باید به صعودش افتخار می کرد

وارناک سال ها وقت صرف کرده است تا شهرت خود را به عنوان یک رهبر آرام و دلسوز که از تبلیغات منفی دوری می کند، حفظ کند. از سوی دیگر، آبرامز هرگز از بالا زدن آستین های خود برای یک دور مشت های فکری نترسید. استایل او که شبیه به آن است دائماً به نمایش گذاشته می شد.

با شروع غروب خورشید در شب انتخابات و رقابت‌ها به آرامی در سراسر کشور، به طور فزاینده‌ای مشخص شد که سناتور آمریکایی رافائل وارناک (D-GA) به دور دوم کشیده خواهد شد. نتیجه به همان اندازه که او با چه کسی می‌دوید – ستاره سابق دونده هرشل واکر – به همان اندازه مرتبط بود که با چه کسی می‌دوید. حتی اگر واکر به اندازه کافی چمدان برای پر کردن چرخ فلک دلتا داشت، حمایت او در میان انجیلی ها هرگز تزلزل نکرد. اگر وارناک رای دهندگان نوسان را از بین نمی برد، ممکن بود به طور کامل برنده شود. در واقع، کشیش در تمام حوزه‌های کانتی دی کالب، اولین بار برای هر نامزدی در تاریخ اخیر، از جمله مناطق تحت پوشش حزب جمهوری‌خواه در شمال آن، پیروز شد.

آن چیزها قبلا گفته شده بود. اما این بار، چهار سال پس از اینکه او برای اولین بار کلاهش را روی رینگ انداخت و میلیون‌ها نفر دیگر را در سینه جنگی‌اش انداخت، صداها بلندتر شد. خط حمله جدیدی وجود داشت. این بار می گویند که او خیلی معروف بود.

بیایید واضح بگوییم: مردان سیاه پوست مسئول شکست او نبودند. با این حال، افراد مشهوری مانند خواننده رپ Killer Mike به دیگران – از جمله زنان سفیدپوست حومه شهر – بهانه ای را که نیاز داشتند ارائه کردند. علیرغم تصمیم دیوان عالی کشور که خنثی شد رو در مقابل ویداو این بار زنان سفیدپوست کمتری را نسبت به سال 2018 به خود جذب کرد. با این حال، حتی قبل از اینکه پیش نویس آلیتو به خیابان بیاید، زمزمه هایی – سازمان یافته و ارگانیک – شنیده می شد که آبرامز بی سر و صدا تحمل می کرد. در گفتگوی پشتی گفته شد که رهبر سابق اقلیت مجلس جورجیا “شبیه یک فرماندار نیست.” آنها با این بسته مخالفت کردند – یک زن سیاهپوست غیرقابل معذرت با مدل موی طبیعی کوتاه، دندانهای شکاف و فریم پژمرده – اما نه ماده.