رئیس جمهور سابق و سوء استفاده جنسی تایید شده دونالد ترامپ بعدازظهر پنجشنبه برای چند لحظه کوتاه در دومین محاکمه هتک حیثیت که برگزار شد، ایستاد ای. جین کارول، روزنامه نگار سابقی که ادعا کرد ترامپ در اواسط دهه 90 در یک اتاق رختکن فروشگاه بزرگ به او تجاوز کرده است (این ادعاها در اولین محاکمه او علیه او ثابت شد). از آنجایی که پاسخ ترامپ به گزارش اولیه او در مورد تجاوز جنسی به شکل افترا بود و از آنجایی که کارول شغل خود را از دست داد و قربانی تهدیدها و آزارهای عملاً بی انتها از سوی ترامپ و علاقه مندان به آفات جنسی او شد، این سوال به ذهن متبادر خواهد شد. هیئت منصفه در یک دادگاه فدرال در این دور از دعوای حقوقی ساده است: افترا به ترامپ چقدر برای او هزینه خواهد داشت؟ در یک محاکمه قبلی، علاوه بر تأیید این که حمله واقعاً اتفاق افتاده است، هیئت منصفه به اتفاق آرا دریافتند که رئیس جمهور سابق باید 5 میلیون دلار به کارول برای افترا در بازه زمانی بررسی شده بپردازد. قاضی لوئیس کاپلان به ترامپ و وکیلش آلینا حبا هشدار داده است که این دادگاه مکانی برای طرح مجدد این سوال نیست. این فقط در مورد این است که او چقدر پول بیشتری برای بقیه افترا بدهکار است.
اما ترامپ، به شیوه یک کودک کوچک یا یک خودشیفته سالخورده، معتقد است که چون در اولین محاکمه شرکت نکرده است، باید واقعاً اتفاق افتاده باشد. بنابراین او بخش زیادی از وقت خود را در روز پنجشنبه صرف ایجاد عصبانیت در مورد موضوعاتی کرد که قابل بحث نبود. ترامپ در حالی که هر دو طرف در حال بحث در مورد دامنه احتمالی شهادت او قبل از ورود هیئت منصفه به اتاق بودند، به حبا خش خش زد: «من هرگز آن زن را ملاقات نکردم. به اندازه کافی خنده دار، گفتن دقیقاً همین موضوع یکی از اعمالی است که ترامپ در حال حاضر به خاطر آن در دادگاه است.
هنگامی که او روی جایگاه رفت، یکی از معدود سؤالاتی که حبا پرسید این بود که آیا او این ادعا را رد می کند یا خیر. “آره. او چیزی گفت که من آن را یک اتهام نادرست می دانستم-» ترامپ پاسخ داد. همه چیز بعد از “بله” توسط کاپلان تحت تأثیر قرار گرفت. شاید تنها سوالی که ترامپ به گونه‌ای به آن پاسخ داد و نشان داد که او حتی می‌فهمد که این محاکمه دوم درباره چیست، این بود که آیا تا به حال «به کسی دستور داده بود که به خانم کارول آسیب برساند یا خیر». ترامپ پاسخ داد: نه. من فقط می خواستم از خودم و خانواده ام و صادقانه بگویم از ریاست جمهوری دفاع کنم.» همه چیز بعد از “نه” پاک شد. بنابراین این پاسخ‌های طولانی‌تر در این ادعای افترا بی‌اهمیت هستند، اگرچه دفاع ترامپ را دقیقاً در جایی بین «رئیس جنایتکار» و «تروریست تصادفی» به عنوان نظریه فرضی بی‌گناهی او قرار می‌دهد.
با توجه به اینکه شهادت ترامپ کاملاً بی‌معنا، وحشیانه و کوتاه بود – او اساساً بعد از سه دقیقه از جایگاه اخراج شد – سؤالی که باید پرسید این است: چرا او اصلاً به خود زحمت شهادت داد؟ مطمئناً او همه چیز را چهارشنبه شب در جشنواره خشم اجتماعی حقیقت ناپذیرش که به قاضی، شاکی، جورج کانوی، و هر دشمنی که در گذشته و آینده تصور می شد، از دست داد؟ او چه فایده احتمالی در موضع گیری برای گفتن چیزهایی دید که در این محاکمه هیچ کمکی به او نمی کند؟
من تمایل دارم با آنچه آماندا مارکوت در اوایل این هفته نوشته بود موافق باشم: اینکه برای ترامپ قلدر، محاکمه به ویترینی خوشمزه برای اینکه چگونه یک قلدر باشیم تبدیل شد. او به معنای واقعی کلمه از سالن دادگاه استفاده می کرد تا رفتاری را که برای آن درگیر است، دوباره به نمایش بگذارد، و شاکی را تهدید و بدرفتاری کند. به همین ترتیب، ترامپ تاکنون هر روز از جلسات را به بدنام کردن کارول در زمان واقعی، اغلب از داخل دادگاه اختصاص داده است. توانایی تکرار همان رفتاری که انجامش را انکار می‌کنید، راهی عالی برای نشان دادن مالکیت قانون است. و ترامپ هیچ چیز نیست، اگر مار دم جنایت کارانه خودش را بلعیده باشد.
اما ترامپ، که هر گونه تظاهر به تبعیت از حاکمیت قانون را کنار گذاشته است، همانطور که از هر گونه تظاهر به تبعیت از شمارش آرا کنار گذاشته است، یک کار دیگر انجام می دهد و ارزش آن را دارد که به آن دقت کنیم. وقتی یک قاضی به ترامپ می‌گوید چه کارهایی را نمی‌تواند در دادگاه، یا در رسانه‌های اجتماعی، یا در جایگاه شاهد انجام دهد – همانطور که قاضی‌های تانیا چوتکان و آرتور انگورون و کاپلان بارها در طول هر یک از محاکمه‌های او انجام داده‌اند – و ترامپ به هر حال این کار را انجام می‌دهد. ترامپ در طول هر یک از محاکمه های خود بارها این کار را انجام داده است. او فراتر از قانون است اوه، و به یاد داشته باشید که اتاق در واقع تمام آمریکا است، زیرا رفتار او بلافاصله در سراسر جهان پخش می شود.
ترامپ باید انجام دهد که یک قاضی نمی تواند او را بیش از آن محدود کند که قانون نمی تواند او را محدود کند، زیرا وسیله ای برای نشان دادن خود به عنوان مرکز جهان اخلاقی و قانونی است. عمل شهادت دادن به چیزهایی که قرار است از سوابق حذف شود، معادل قانونی سقوط یک درخت در جنگل است، در حالی که هیئت منصفه مطمئناً مجاز به بررسی آن نیست. اما برای دونالد ترامپ، که اعضای هیئت منصفه را به همان روشی که آلینا حبا از شاهدان می‌پرسد که آیا به ترامپ رای داده‌اند یا نه، اعضای هیئت منصفه را به دوستان و دشمنان تقسیم می‌کند، هیئت منصفه همیشه به همان شیوه تقلب می‌شود که قاضی همیشه فاسد است. اوه، و همچنین اولین دادگاهی که قطعاً اتفاق افتاد و در واقع او را مسئول دانست؟ حتی هرگز اتفاق نیفتاد. ترامپ آنجا نبود آنچه برای دونالد جی. ترامپ اهمیت دارد، تجسم آنچه دونالد جی. ترامپ در همان لحظه ای که احساس می کند، احساس می کند. هر روزی که بتواند چیزی را که از گفتن منع شده است بگوید، روز بسیار خوبی برای او است، زیرا به او احساس قدرت می دهد.
این امر باعث می‌شود در مورد مصیبت‌های جو تاکوپینا، وکیل سابق ترامپ در دادگاه قبلی که ترامپ به دست ای. جین کارول متحمل شده بود، نتیجه‌گیری کنم. اشتباه تاکوپینا در نمایندگی منافع ترامپ در اولین شکایت افترا در تلاش برای برنده شدن پرونده از نظر قانون بود که به معنای دور نگه داشتن ترامپ از هیئت منصفه بود. ترامپ آن را با حفظ حبا تصحیح کرده است، کسی که می‌داند چه برنده باشد یا چه ببازد، اهمیت کمتری دارد تا اطمینان حاصل شود که او احساس می کند مثل یک برنده، هر حکمی که باشد. و اگر با مجازات تحریم‌ها، کاری را که به شما دستور داده شده انجام ندهید، چه برنده است؟ حبا می‌داند که نتیجه این محاکمه‌ها (میزان پولی که باید بپردازد) تقریباً به اندازه اثبات مصونیت ترامپ از قانون، قضات، احکام و تهدیدات به تحریم اهمیتی ندارد، همان‌قدر که از واقعیت مصون است. واقعیت، علم و نتایج انتخابات. او مادر صحنه ای است که به تمام رسیتال های باله و بازی های تی بال او می آید و به او می گوید که او یک ستاره است و بقیه دوپینگ می کنند. و اگر کمی وکالت در کنار هم اتفاق بیفتد، خوب، این یک روز کار خوب است.
آنچه در مورد این اجراهای متوالی ترامپی فراتر از قانون ترسناک است این است که با افزایش آنها، او آموزش می بیند که هم با لجاجت بیشتری باور کند که قانون همان چیزی است که او می گوید و هم تلاش کند تا مرزها را بیش از پیش پیش ببرد. دفعه بعد. برای افرادی که باور نداشتند ترامپ در این هفته شهادت خواهد داد زیرا او چیزی برای به دست آوردن و از دست دادن نداشت، ما نکته اساسی را از دست دادیم. از دست دادن هیئت منصفه یا پرونده اهمیت کمتری نسبت به نشان دادن دوباره این موضوع دارد که در دنیایی که در آن او بی گناهی خود را اعلام می کند و میلیون ها نفر هنوز او را باور دارند، ساختارهای بی ربطی هستند.
شاید ترسناک ترین نکته از حدود سه دقیقه ای که دونالد ترامپ روز پنجشنبه در غرفه سپری کرد این بود که او واقعاً فقط شهادت می داد که می تواند هر کاری که می خواهد انجام دهد و بگوید، و پیروانش به این فکر می کنند که قانون جعلی است و ترامپ واقعی است. . طنز دلخراش تنها چیزی که ترامپ گفت – اینکه به پیروانش دستور نداده است به ای. جین کارول آسیب برسانند – این است که محاکمه های او ظاهراً تبدیل به تمرین هایی برای دستور دادن به پیروانش برای نادیده گرفتن قانون شده است، همانطور که او انجام می دهد. همانطور که او انجام می دهد، پایان های قانونی خود را انتخاب کنند. زیرا اگر او فراتر از قانون است، آنها نیز باید باشند.