به یک جوان 28 ساله که بدون رژیم یا ورزش 25 پوند وزن کم کرد، گفته شد که مبتلا به IBS است. او در واقع سرطان روده بزرگ داشت.

دکتر دیوید گرین والد می گوید: «بسیار واضح است که علائم و نشانه هایی که ممکن است نشان دهنده سرطان کولورکتال در افراد زیر 50 سال باشد، و به ویژه خونریزی رکتوم، باید توسط یک متخصص مراقبت های بهداشتی به سرعت ارزیابی شود و به عنوان «فقط هموروئید» یا «طبیعی» رد نشود. یک استاد پزشکی و گوارش در دانشکده پزشکی Icahn در کوه سینا، قبلاً به اینسایدر گفته بود.

جراح همچنین غربالگری ژنتیکی را برای سندرم لینچ توصیه کرد، که تیگ متوجه شد که به آن مبتلا است. دکتر متیو یورگلون، مدیر مرکز سندرم لینچ در موسسه سرطان دانا فاربر، به اینسایدر گفت: برآوردها نشان می دهد که از هر 300 نفر در سراسر جهان 1 نفر به این عارضه مبتلا هستند، اما به احتمال زیاد “به طرز تاسف باری تشخیص داده نشده است.”

• داستان ادامه دارد

  پزشکان ابتدا به او گفتند که سالم به نظر می رسد و احتمالا IBS دارد

  قبل از عمل، جراح تیگ به دلیل اندازه تومور فکر می کرد که سرطان مرحله 4 است. اما تیگ گفت که بعداً فهمید که این مرحله 2 است.

  اما از آنجایی که کار خون او عادی شد و به گفته پرستار، “به نظر سالم به نظر می رسید”، درخواست او برای کولونوسکوپی رد شد. تیگ گفت که پرستار به او گفت: “ما به بیماران زیر 48 سال کولونوسکوپی نمی دهیم.”

  او گفت که پزشکانش درخواست کولونوسکوپی او را رد کردند، زیرا او جوان بود و سالم به نظر می رسید.

• در سه دهه گذشته، تحقیقات به طور مداوم افزایش نرخ سرطان روده بزرگ و بیماری های مرتبط مانند سرطان رکتوم را در میان افراد جوان نشان داده است.

  تیگ گفت: «چیزی که باید من را می‌کشت، به دلیل ابتلا به سندروم لینچ، باعث مرگ من نشد.

  برای افراد مبتلا به سندرم لینچ، او گفت: “تعداد زیادی ابزار موجود است که می تواند در کاهش سرطان بسیار موثر باشد، اما ما باید بدانیم که این خطر اضافه در وهله اول وجود دارد.”

  وقتی تیگ برای اولین بار نزد دکتر رفت، او گفت که پرستار کاهش وزن، درد و اسهال او را به عنوان سندرم روده تحریک پذیر رد کرد و به او دارو داد. یک ماه بعد، تیگ با همان فهرست علائم همراه با مدفوع خونی بازگشت.

  تیگ تحت عمل جراحی قرار گرفت تا بیش از 4 فوت و نیم از کولون پنج فوتی او برداشته شود و آنچه که باقی مانده بود با روده کوچکش ادغام شود.

  

  تیگ گفت: “بدن شما قبل از خاموش شدن علائمی به شما می دهد، پس به آن گوش دهید.”

  هنگامی که او سرانجام تحت عمل قرار گرفت، تیگ متوجه شد که توموری در روده بزرگ خود به اندازه یک توپ بیسبال دارد. او داستان خود را برای افزایش آگاهی در مورد سندرم لینچ و افزایش نرخ سرطان روده بزرگ در جوانان به اشتراک گذاشت و مردم را تشویق کرد که خودشان صحبت کنند.

  تیگ گفت که غربالگری حداقل می تواند به مردم «آرامش خاطر» بدهد.

  اما حدود یک سال بعد، تیگ، یک عکاس آزاد و مادر دو فرزند در ایندیاناپولیس، شروع به نگرانی کرد. او 25 پوند وزن کم کرده بود، یک درد شدید و غیرقابل توضیح پهلو در حین کار در سوپر باول متحمل شده بود، و هر چیزی که می خورد مستقیماً از او عبور کرد. او تا هفت بار در روز اسهال داشت.

  تا زمانی که تیگ متوجه شد که پدرش اخیراً پولیپ‌های سرطانی را از روده‌اش برداشته است و به پزشکانش گفت که به سرعت تحت کولونوسکوپی قرار گرفته است. تیگ گفت: “ناگهان همه در حال تقلا بودند، “ما باید شما را برنامه ریزی کنیم، باید برای شما برنامه ریزی کنیم.”

  اما تیگ که اکنون 30 سال دارد، گفت که شش تا هفت ماه طول کشید تا از خودش در مطب دکتر حمایت کند تا کولونوسکوپی شود – علیرغم اینکه احتمالاً سندرم لینچ را به ارث برده است، یک بیماری ژنتیکی که با خطر بیشتر سرطان‌های متعدد از جمله سرطان کولورکتال مرتبط است. .

  تیگ وقتی فهمید که عمل دسامبر 2020 واقعاً سرطان را نشان داده است، گفت: “به یاد دارم دنیای من متوقف شد. من چیزی نشنیدم، فقط ساکت و سرد بود.”

  تیگ متوجه شد که به سندرم لینچ مبتلا است که دارای پوشش نقره ای است

  “من ایده‌ها و برنامه‌های زیادی دارم که می‌خواهم از آن حمایت کنم، در این دنیای بزرگ قدیمی کمی احساس دلسردی می‌کنم، آیا واقعاً صدای من همان یکی خواهد بود؟” تیگ گفت. او گفت: “اما کسی باید” پزشکان را تشویق کند که سابقه خانوادگی، سابقه پزشکی و علائم را در نظر بگیرند و فقط بیماران را به دلیل سنشان اخراج نکنند.

  به گفته انجمن سرطان آمریکا، اگر سرطان کولون زود تشخیص داده شود، بسیار قابل درمان است و نرخ بقای نسبی پنج ساله در صورت عدم گسترش سرطان حدود 90 درصد است.

  در ویزیت های بعدی دکتر، تیگ گفت که به تیم گفته است که مادرش که از سرطان کلیه و سینه نجات یافته است، به سندرم لینچ مبتلا است. به گفته مرکز سرطان اندرسون، تیگ 50 درصد شانس به ارث بردن این جهش را داشت که باعث می شود زنان در طول زندگی 40 تا 60 درصد در معرض خطر ابتلا به سرطان روده بزرگ باشند.

  او گفت: “در اعماق وجودم می دانستم” چیزی اشتباه است.

  اگر تیگ شش سال زودتر از این که مادرش تشخیص داده شد، آزمایش می‌شد، او فکر می‌کرد که پزشکان زودتر به سرطان مبتلا می‌شدند و اگر نه همه، روده بزرگ او ممکن بود در امان بماند. بدون آن، او فقط می تواند یک یا دو وعده غذا در روز معده کند، او مجبور است مکرراً از حمام استفاده کند و عمدتاً فقط مدفوع شل دارد. اما، او گفت، “من این مسئولیت را بر عهده می‌گیرم که هر روز یک کیسه کولوستومی را عوض کنم.”

  سال قبل سال بسیار سختی بود – دوست صمیمی او بر اثر سکته قلبی درگذشت و عمویش در حین انجام وظیفه کشته شد – و او کمی وزن اضافه کرده بود.

  به گفته Yale Medicine، افرادی که می‌دانند به سندرم لینچ مبتلا هستند، معمولاً غربالگری سرطان روده بزرگ را در 20 سالگی شروع می‌کنند و آن را هر یا دو سال تکرار می‌کنند.

  او سرطان روده بزرگ و سندرم لینچ داشت، یک بیماری ژنتیکی که خطر ابتلا به چندین سرطان را افزایش می دهد.

تشخیص سرطان روده ممکن است دشوار باشد زیرا علائم – مانند درد شکم، یبوست، اسهال، کاهش وزن و خستگی – با بیماری هایی مانند هموروئید، بیماری التهابی روده یا سندرم روده تحریک پذیر مشترک است.

یورگلون گفت، تیگ همچنین به نوعی از ابتلای او به سندرم لینچ سپاسگزار است زیرا سرطان هایی که از این سندرم ایجاد می شوند در مراحل اولیه تشخیص داده می شوند – حتی اگر بیمار نداند که به سندرم لینچ مبتلا است.