برزیل بزرگترین فاولای جدید دارد و نه در ریودوژانیرو

سلیا اضافه کرد که سول ناسنته، علیرغم چالش‌هایش، به اندازه فاولایی که سه سال پیش هنگام بازدید از ریو دید، بی‌نظم و خطرناک نیست. به علاوه، زمین های موجود بسیار بزرگتر هستند.

این یک چهارشنبه معمولی در بزرگترین فاولا یا محله کم درآمد برزیل است. و برای اولین بار از زمانی که فقر، کمبود فرصت و نابرابری اقتصادی باعث رشد قارچ گونه فاولا در بسیاری از شهرهای کشور شد، این فوق العاده به فاولایی در ریودوژانیرو تعلق ندارد.

به گفته ترزا ویلیامسون، مدیر اجرایی انجمن های کاتالیتیک غیرانتفاعی، یک سازمان غیرانتفاعی مستقر در ریو که به مطالعه فاولا می پردازد، یک ویژگی مشترک در میان فاولاها این است که ننگ حتی پس از دریافت عناوین و خدمات ساکنان باقی می ماند.

او افزود: “این جایی است که من عزت و منزلت به دست آوردم.”

به گفته کایو فرانکو، هماهنگ‌کننده جغرافیای مؤسسه، زمانی که اکثر ساکنان مالکیت قانونی املاک خود را به دست آورند یا همه خدمات ضروری در دسترس باشند، مؤسسه آمار، جوامع را به‌عنوان توده‌های غیرعادی در نظر نمی‌گیرد.

Sol Nascente هنوز هم حمل‌ونقل عمومی ضعیف و جاده‌های صعب‌العاده و صعب العبور دارد که در ماه‌های باران‌های تابستانی مکرراً سیل می‌آیند. فقط برخی از ساکنان دارای عنوان قانونی هستند و خدمات به طور جهانی قابل دسترسی نیستند.

بر اساس داده های اولیه این موسسه که توسط AP بررسی شده است، تعداد افرادی که در مناطقی که مؤسسه آمار ملی آن را به عنوان “آگلومره های غیرعادی” طبقه بندی می کند، از سرشماری سال 2010 به 40 درصد افزایش یافته و به 16 میلیون نفر رسیده است. جمعیت برزیل در کل در آن دوره کمتر از 9 درصد رشد کرد.

ما هنوز به چیزهای زیادی نیاز داریم، مانند سرویس بهداشتی اولیه و زیرساخت‌ها، اما مردم امروزه شرایط بهتری دارند. برخی از آنها حتی یک ماشین دارند.

SOL NASCENTE، برزیل (AP) – خیابان اصلی شلوغ این محله فقیر برزیلی مملو از افرادی است که بعد از کار از اتوبوس بیرون می آیند یا گاز می گیرند. نوجوانان در کلاس رپ نبرد و ژیمناستیک در فضای باز شرکت می کنند. سرودها و دعاهای خدمات کلیساهای کوچک در شب می ریزند.

برای من، این یک فاولا نیست. این یک شهر است.» میگل، 30 ساله، گفت: «البته، کمبودهای زیادی دارد. ما می‌توانیم به بیمارستان برسیم، اما هیچ دکتری در آنجا نیست که به ما رسیدگی کند.»

Sol Nascente (آفتاب طلوع، به انگلیسی) تنها 21 مایل (34 کیلومتر) از پایتخت برازیلیا در ناحیه فدرال، که تولید ناخالص داخلی سرانه آن به مراتب بالاتر از هر ایالت برزیل است، قرار دارد، که بر نابرابری بین محله‌های مرفه کارمندان دولتی و منطقه تأکید می‌کند. حومه

آلنکار گروهی را اداره می کند که غذا، پوشاک و وسایل مدرسه را برای نیازمندان دریافت می کند. همچنین آموزش های حرفه ای برای مانیکوریست ها و میکاپ آرتیست ها و همچنین کلاس های رقص و تئاتر ارائه می دهد.

بر اساس داده های اولیه سرشماری جاری، تعداد خانوارها در Sol Nascente از سال 2010 با 31 درصد افزایش به بیش از 32000 خانوار رسیده است و از فاولای روسینیا در دامنه تپه ریو که پرجمعیت ترین خانوار برزیل بوده است، پیشی گرفته است. داده ها نشان می دهد که روسینیا تقریباً 31000 خانوار دارد.

هیچ کدام تمایلی به ترک ندارند.

او همچنین از سال 2019 نماینده جامعه بوده و در حال مذاکره با دولت منطقه فدرال برای سرمایه گذاری است. او گفت که بهبودهایی را به دست آورده است، اما کافی نیست.

این احساس برای نایارا میگل، یک زن خانه‌دار با دو بچه در منطقه‌ای مرتب در سول ناسنته که اکنون برق و آب دارد و دولت محلی اخیراً خیابان‌ها را آسفالت کرده و روشنایی عمومی نصب کرده است، آشناست. وزارت شهرهای دولت فدرال بودجه ای را برای یک پروژه مسکن در آنجا اختصاص داده است.

فریرا، 39 ساله، مشاغل عجیب و غریبی دارد و همسرش یک شغل رسمی و تمام وقت در یک پیشخوان ناهار دارد. آنها پنج فرزند را بزرگ می کنند که فرزند ششم در راه است و پس انداز می کنند تا روی زمین خاکی خانه شان کاشی کنند.

دبورا آلنکار 39 ساله که 15 سال پیش پس از یافتن فرصتی برای خرید زمین و ساخت خانه به Sol Nascente نقل مکان کرد، گفت: “من برق، آب، مالیات می پردازم، اما اینجا جلوی آن نه فاضلاب و نه آسفالت وجود دارد.”

او گفت: اینجا خیلی خوب است. “فقط زیرساختی برای زیبا و قانونی بودن ندارد.”