قانونی که روز سه‌شنبه امضا شد، آنچه را «اکوسیستم‌های دریاچه شور در برنامه ارزیابی و پایش کشورهای حوضه بزرگ» می‌نامد، برای بررسی متغیرهایی مانند مصرف و تقاضای آب و «استرس‌های اقلیمی» ایجاد می‌کند.
در شرق کالیفرنیا، مقامات ایالتی میزانی را که لس آنجلس می تواند از نهرها و شاخه هایی که دریاچه مونو در شرق سیرا را تغذیه می کنند منحرف کند، به شدت کاهش داده اند. کاهش سطح دریاچه سال ها آب را شورتر کرده و زیستگاه پرندگان، ماهی ها و میگوهای آب نمک را به خطر انداخته است.
جف مرکلی، سناتور اورگان، حامی این لایحه در بیانیه ای گفت: «این اکوسیستم ها باید محافظت شوند، اما ما نمی توانیم بدون داده های کافی این کار را انجام دهیم.
Marcelle Shoop، مدیر برنامه دریاچه های شور برای انجمن Audubon، در بیانیه ای گفت که این بودجه تکمیل کننده تلاش های حفاظتی موجود است. او گفت: «دریاچه نمک بزرگ و شبکه اکوسیستم‌های دریاچه‌های شور در غرب خشک با چالش‌های بسیار جدی با سطح کم آب روبه‌رو هستند و جوامع محلی و میلیون‌ها پرنده مهاجر را در معرض خطر قرار می‌دهند.»
در میان یک دهه خشکسالی، ذوب برف کمتری از طریق رودخانه‌هایی که به دریاچه‌ها تغذیه می‌کنند جاری شده و باعث کاهش خطوط ساحلی و کاهش شدید سطح دریاچه‌ها شده است.
اگرچه حامیان این قانون – سناتورها و نمایندگان کنگره از سراسر غرب – این تلاش را ستودند و گفتند که امیدوارند این مطالعات راه‌حل‌هایی را ارائه کند، اما این برنامه هیچ گونه اقدام حفاظتی را الزامی نمی‌کند یا دستورالعمل‌های جدید مدیریت آب را ایجاد نمی‌کند.
این بودجه به سازمان زمین شناسی ایالات متحده اجازه می دهد تا هیدرولوژی اکوسیستم های موجود در دریاچه نمک بزرگ یوتا، دریاچه مونو کالیفرنیا، دریاچه آلبرت اورگان و دیگر دریاچه های شور را مطالعه کند.
این لایحه به 40 میلیون دلاری اضافه می‌کند که قانونگذاران یوتا به دریاچه نمک بزرگ برای برنامه‌های بهبود حوزه آبخیز در سال جاری اختصاص داده‌اند و مکمل 10 میلیون دلار بودجه سپاه مهندسین ارتش برای دریاچه‌های شور است که به عنوان بخشی از لایحه هزینه‌های دفاعی تصویب شده است.