جو بایدن، رئیس جمهور ایالات متحده، سیاست های اقتصادی اولیه لیز تراس را “اشتباه” خوانده است.
او در یک مداخله غیرمعمول گفت که آشفتگی اقتصادی به دنبال بودجه کوچک دولت «قابل پیش بینی» بوده است.
در سخنرانی در یک بستنی فروشی در اورگان، خبرنگاران از آقای بایدن در مورد تلاش نخست وزیر برای تقویت رشد با کاهش مالیات های بدون بودجه پرسیدند – چیزی که خبرنگار آن را “طرح قطره چکانی که او مجبور شد از آن عقب نشینی کند” نامید.
رئیس جمهور پاسخ داد: “خب، قابل پیش بینی است. من تنها کسی نبودم که فکر کردم اشتباه است.”
وی افزود: “من فکر می کنم که ایده کاهش مالیات بر ابرثروتمندان در زمانی که – به هر حال، فقط فکر می کنم – من با این سیاست مخالف بودم، اما این به بریتانیای کبیر است که این قضاوت را انجام دهد، نه من.”
آقای بایدن مدت‌هاست که از نظریه اقتصادی در قلب سیاست نخست‌وزیری انتقاد کرده است، یعنی کاهش مالیات بر مشاغل و ثروتمندان باعث رشدی می‌شود که اجازه می‌دهد ثروت به تمام بخش‌های جامعه “نمک” کند.
اما برای رئیس جمهور ایالات متحده غیرعادی است که اینقدر از رهبر یکی از نزدیک ترین متحدان آمریکا انتقاد کند.
“ما آدم مسخره ای هستیم”
آقای بایدن در گذشته مورد انتقاد قرار گرفته بود که به اندازه کافی برای حمایت از روابط بریتانیا و ایالات متحده انجام نداده بود و ترجیح می داد روابط ترانس آتلانتیک خود را بر دوبلین، پاریس و برلین متمرکز کند.
اما او در صحنه جهانی تنها نیست که از نحوه اداره بریتانیا و انتخاب های سیاستمداران آن متحیر شده است.
وزرای خارجه و دیپلمات‌های بریتانیا می‌گویند که آشفتگی سیاسی بریتانیا هزینه دیپلماتیک و همچنین قیمت اقتصادی دارد.
برخی از رهبران جهان حتی خوشحال هستند که به هزینه بریتانیا در ملاء عام بخندند. کیریاکوس میتسوتاکیس، نخست وزیر یونان با ساندی تایمز درباره نگرانی های ابراز شده توسط صندوق بین المللی پول در مورد وضعیت اقتصاد بریتانیا صحبت کرد.
“اگر به تجربه در تعامل با صندوق بین المللی پول نیاز دارید، ما اینجا هستیم تا کمک کنیم!” او با اشاره به بی ثباتی مالی یونان و حمایت این نهاد بین المللی به شوخی گفت.
دیپلمات های کشورهایی که از آشفتگی اقتصادی خود رنج می برند شوخی می کنند که واحد پول آنها از پوند قوی تر است.
و از همه مهمتر، دیپلمات های خارجی احساس می کنند می توانند یکی از اولین قوانین دیپلماسی را زیر پا بگذارند و از سیاست های داخلی دولت های میزبان خود انتقاد کنند، مانند سفیر آلمان در لندن، میگل برگر، که نگرانی های خود را در مورد برنامه های اقتصادی دولت بیان کرد.
یکی از دیپلمات های بریتانیایی به من گفت: “ما آدم مسخره ای هستیم. مردم به سراغ من می آیند و می پرسند: “در کشور شما چه خبر است؟” جذابیت تلخی در همه اینها وجود دارد. اما وقتی می خواهم در مورد ماده صحبت کنم، فقط می گویند: “بیایید صبر کنیم تا همه چیز حل شود و برنامه ای وجود داشته باشد.”
دیپلمات‌ها و وزرای خارجی می‌گویند که دلشان برای نقشی که بریتانیا در صحنه جهانی ایفا می‌کرد تنگ شده است و می‌گویند که مشتاق دیدن آنچه که برخی به عنوان «بریتانیای قدیم» توصیف می‌کنند، حضوری آرام و پایدار در صحنه جهانی دارند.
بریتانیا در گذشته توسط دیپلمات ها به عنوان یکی از کشورهایی تلقی می شد که از روند قانونی و حاکمیت قانون پیروی می کرد و تمایل داشت در هر بحثی طرف منطقی باشد.
یکی از وزیران خارجه اروپا این آخر هفته به من گفت: “بریتانیا بیدار شو! جهان در آتش است. ما به تو نیاز داریم.”
این نگرانی بین‌المللی توسط احزاب اصلی مخالف در بریتانیا مورد توجه قرار گرفته است و دیوید لامی، وزیر امور خارجه در سایه، گفت که آشفتگی‌های اخیر «اقتصاد بریتانیا را به یک خط تیره بین‌المللی تبدیل کرده است».
این نماینده مجلس ادامه داد: پرزیدنت بایدن حماقت خطرناک اقتصاد قطره چکانی را می داند. “نظرات او تایید می کند که شهرت ما به لطف محافظه کاران ضربه خورده است.”
بی بی سی برای پاسخ به دفتر امور خارجه، مشترک المنافع و توسعه مراجعه کرد، اما اعلام کرد که در این مورد اظهار نظر نخواهد کرد.